Karacadağ (Şanlıurfa/Diyarbakır)’ın Orman ve Kuru Dere Vejetasyonu Üzerine Fitososyolojik Bir Araştırma

Year 2009, Volume: 9 Issue: 2, 157 - 170, 01.06.2009

Ömer Faruk Kaya Osman Ketenoğlu M. Ümit Bingöl

Abstract

Keywords

-

A Phytosociological Investigation on Forest and Dry Stream Vegetation of Karacadağ (Şanlıurfa/Diyarbakır)

Abstract

Bu araştırma, Güneydoğu Anadolu’daki Karacadağ’ın orman ve kuru dere vejetasyonu üzerine yapıldı. Vejetasyon, Braun-Blanquet (1965) yöntemine göre incelendi. Çalışma alanında üç yeni bitki birliği, Nepeto trachionatae-Quercetum brantii, Teucrio multicauli-Crataegetum aroniae and Acantho dioscoridi-Viticetum agnicasti, tanımlandı

Keywords

Karacadağ, Orman, Kuru dere, Vejetasyon, Fitososyoloji

References

• Anonymous 1994. Diyarbakır ili arazi varlığı raporu. Başbakanlık KHG Müdürlüğü Etüd ve Proje Dairesi Başkanlığı il raporu, 90 s, Ankara.
• Anonymous 1995. Şanlıurfa ili arazi varlığı raporu. Başbakanlık KHG Müdürlüğü Etüd ve Proje Dairesi Başkanlığı il raporu, 95 s, Ankara.
• Anonymous 2004. Biyolojik çeşitlilik araştırma projesi sonuç raporu GAP 2001-2003. Türkiye Doğal Hayatı Koruma Derneği Yayını, 144 s, İstanbul.
• Birand H. 1947. Über die Vegetationsverhältnisse der Artemisia steppe als weide. Ankara Üniversitesi Yıllığı, 1, 197-208.
• Birand H. 1954. Vue d’essemble sur la végétation de la Turquie, Vegetatio, 5 (6), 41-44.
• Birand H. 1960. Erste Ergebnisse der Vegetations-Untersuchungen in der zentralanatolischen Steppe. I, Halophytengesellschaften des Tuzgolu. Sot. Jahrb., 79, 254-296.
• Birand H. 1970. Die verwüstung der Artemisia-Steppe bei Karapınar in Zentralanatolien. Vegetatio, 20 (1-4), 21-47.
• Biricik M., Ertekin A.S., Kaya Ö.F., Karakaş R. 2006. Karacadağ. In: Eken G., Bozdoğan M., İsfendiyaroğlu S., Kılıç D.T., Lise Y. (eds.), Türkiye’nin önemli doğa alanları, Cilt II. Doğa Derneği, 462–463, Ankara.
• Braun-Blanquet J., 1965. Plant sociology (translated by Fuller G.D. & Conard H.S.). 439 p, McGraw-Hill, New York.
• Boydak M. 1994. GAP Bölgesi’nde ormanlar ve ormancılığın işlevleri. Türkiye Çevre Vakfı Yayını, 23-44.
• Czeczott H.A. 1938. Contribution to the knowledge of the flora and vegetation of Turkey. Feddes Rep. Beih., 107, 1-282.
• Davis P.H. (ed.) 1965–1985. Flora of Turkey and the East Aegean Islands vol. 1-9. Edinburgh University Press, Edinburgh.
• Davis P.H., Mill R.R., Tan K. (eds.) 1988. Flora of Turkey and the East Aegean Islands (supplement) vol. 10. Edinburgh University Press, Edinburgh.
• Dönmez A.A. 2004. The genus Crateagus L. (Rosaceae) with special reference to hybridisation and biodiversity in Turkey. Turkish Journal of Botany, 28 (1–2), 29–37.
• Ertekin A. S. 2002. Karacadağ bitki çeşitliliği. Sürdürülebilir Kırsal ve Kentsel Kalkınma Derneği Yayını, 171 s, Diyarbakır.
• Güner A., Özhatay N., Ekim T., Başer K.H.C. 2000. Flora of Turkey and the East Aegean Islands (supplement 2) vol. 11. Edinburgh University Press, Edinburgh.
• Handel-Mazzetti H.F.V. 1909. Ergebnisse einer botanischen Reise in das pontische Randgebirge im Sandschak Trapezunt. Ann. K. K. Naturhist. Hofmus., 23 (1-2), 6-212.
• Kaynak G., Ketenoğlu O. 1986. New floristic records from the Urfa and Diyarbakır provinces SE Turkey. Willdenowia, 16, 79-86.
• Kaynak G. 1989. Contribution to the Flora of Karacadağ (Urfa and Diyarbakır provinces). Doğa Tr. J. of Botany, 13 (3), 375-397.
• Ketin İ. 1982. Genel jeoloji yer bilimlerine giriş cilt 1. İTÜ Maden Fakültesi Ofset Baskı Atölyesi, 597 s, İstanbul.
• Krause K. 1915. Über die Vegetationsverhaltnisse des westlichen und mittleren Kleinasiens, Beiblatt zu Bot. Jahrb., 116, 284-313.
• Krause K. 1940. Batı ve Orta Anadolu nebat formasyonları (Çeviren: H. Birand). Ziraat Vekaleti Yayını, 60, 1-29.
• Louis H. 1939. Das natürliche Pflanzenkleid Anatoliens geographisch gesehen. Geogr. Abh., 3 (12), 1-132.
• Maleev V.P. 1940. La végétation des côtes de la mer Noire (domain euxin de la région méditerranéenne) son origine et ses relations. Geobotanica, 30 (4), 135-251.
• Malyer H. 1983. Karacadağ'daki (Diyarbakır- Urfa arasındaki) Liliaceae ve Iridaceae familyalarına ait geofitler üzerinde korolojik ve ekolojik incelemeler. Doğa Bilim Dergisi, 7 (3), 279-288.
• M.T.A. 1962. 1/500.000 ölçekli Türkiye jeoloji haritası: Diyarbakır paftası. Ankara.
• Ozen F., Kılınç M. 1995. Alaçam-Gerze ve Boyabat-Durağan arasında kalan bölgenin vejetasyonu: I-Maki, frigana, dere ve step vejetasyonları. T. J. of Botany, 19 (1), 65-86.
• Özhatay N., Byfield A., Atay S. 2003. Türkiye’nin önemli bitki alanları. WWF Türkiye (Doğal Hayatı Koruma Vakfı), 88 p, İstanbul.
• Quézel P. 1973. Contribution à l’étude phytocoenologique du massif du Taurus. Phytocoenologia, 1 (2), 131-222.
• Quézel P., Pamukçuoğlu, A. 1973. Contribution à l’étude phytocoenologique et bioclimatique de quelques groupments forestiers du Taurus. Feddes Repert., 84 (3), 185-229.
• Quézel P., Barbero M., Akman Y. 1978. L’interprétation phytosociologique des groupements forestiers dans le bassin méditerraneen oriental. Phytocoenologia, 2, 329- 352.
• Quézel P., Barbero M., Akman Y. 1980. Contribution á l’étude de la végétation forestière d’Anatolie septentrionale. Phytocoenologia, 8 (3- 4), 365-519.
• Quézel P., Barbero M., Akman Y. 1992. Typification de syntaxa décrits en region Méditerranéenne Orientale. Ecologia Mediterranea, XVIII, 81-87.
• Regel C. 1959. Vegetationszonen und Vegetationstufen in der Türkei. Feddes Rep. Beih., 138, 230-282.
• Schwarz O. 1935. Die Vegetationsverhältnisse Westanatoliens. Englers Bot. Jahrb., 67, 297-436.
• Schwarz O. 1938. Phytochorologie als Wissenschaft, am Beispiele der vorderasiatischen Flora. Feddes Rep. Beih., 100, 178-228.
• Sİrensen T. 1948. A method of establishing groups of equal amplitude in plant sociology based on similarity of species content. Biol. Skr. K. Dan. Vidensk. Selsk., 5 (4), 1-34.
• Sözer A.N. 1984. Güneydoğu Anadolu’nun doğal çevre şartlarına coğrafi bir bakış. Ege Coğrafya Dergisi, 2, 18–31.
• Sür Ö. 1972. Türkiye’nin özellikle İç Anadolu’nun genç volkanik alanlarının jeomorfolojisi. AÜDTC Fakültesi Yayınları, 119 s, Ankara.
• Şaroğlu F., Emre Ö. 1987. Karacadağ volkanitlerinin genel özellikleri ve Güneydoğu Anadolu otoktonundaki yeri. Türkiye 7. Petrol Kongresi (6-10 Nisan 1987), 149-162, Ankara.
• Tel A.Z. 2001. Nemrut dağı (Adıyaman) vejetasyonu. Doktora tezi. YYÜ Fen Bilimleri Enstitüsü, 92 s, Van.
• Tüzüner A. 1990. Toprak ve su analiz laboratuarı el kitabı. Tarım Orman ve Köy İşleri Bakanlığı KHG Müdürlüğü Yayını, 374 s, Ankara.
• Walter H. 1956a. Vegetationsgliederung Anatoliens. Flora oder Allg. Bot. Zeit., 143, 295- 326.
• Walter H. 1956b.- Das Problem der zentralanatolischen Steppe. Die Naturwissenschaften, 43, 97-102.
• Weber H.E., Moravec J., Theurillat J.P. 2000. International code of phytosociological nomenclature 3rd edition. Journal of Vegetation Science, 11, 739–768.
• Zohary M. 1973. Geobotanical foundations of the Middle East vol. 1-2. Gustav Fischer Verlag, 739 p, Stuttgart.