Zamanı anlamak ve ona göre hareket edebilmek, insanlığın hep temel gereksinimi olmuştur. Zamanı ölçmede çeşitli araçlar kullanan insanoğlu, günü belirli vakitlere bölmüş ve saati icat etmiştir. Saatle beraber gün, hafta, ay, yıl gibi süreçler de belirlenerek insan yaşamını kolaylaştırmıştır. İnsanlar ancak zamanla beraber yaşantısını düzenleyebilmiş, zamana uyum sağlayarak medenileşmiştir. İbn-i Haldun'a göre geleceği öğrenme isteği hep var olan insanoğlu, tarihten bu yana gün ve saatlerden hangi vakitlerin hayırlı, hangi vakitlerin faydasız ya da zararlı olduğu inancına da sahip olmuştur. İlm-i nücûm, ilm-i ahkâm-ı nücûm, melhame, sab’a-i seyyâre, kitâb-ı zâyiçe şemsiyye, rûznâme gibi eserlerle benzer konuları işleyen saatnameler saat ve zaman kavramı üzerine yazılan eserlerdir. Gün ve saatlerin uğurlu ve uğursuz vaktini gezegen, yıldız ve burçlara dayalı değerlendirerek belli vakitlerde yapılması gereken ve uzak durulması gereken işler hakkında bilgi verir. Bu çalışmada, saatnameler hakkında bilgi verildikten sonra Abdülganî bin Celîl Geredevî'ye ait Kitâb-ı Sâ'at-nâme üzerinde durulacaktır.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | New Turkish Language (Turkish of Old Anatolia, Ottoman, Turkiye) |
Journal Section | Research Articles |
Authors | |
Early Pub Date | April 5, 2024 |
Publication Date | December 31, 2023 |
Submission Date | November 12, 2023 |
Acceptance Date | November 25, 2023 |
Published in Issue | Year 2023 Volume: 6 Issue: 2 |