Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

BİREYSEL YENİLİKÇİ KİŞİLİK ÖZELLİĞİ VE İNOVATİF DAVRANIŞA ETKİ EDEN FAKTÖRLERE YÖNELİK NİCEL VE NİTEL BİR ARAŞTIRMA

Yıl 2017, Cilt: 27 Sayı: 2, 137 - 156, 04.01.2018

Öz

Bu çalışmanın amacı, günümüz rekabet ortamında faaliyet gösteren şirketlerin, yenilikçi kişilik özelliğine sahip personelinin yaratıcı/yenilikçi (inovatif) davranış gösterip, göstermedikleri ile yenilikçi davranışa etki eden faktörleri ortaya koymak ve 2015 yılından geçmişe yönelik tezlerin içerik analizini yapmaktır. Bu bağlamda, 30 farklı işletmeden 205 kişilik bir örneklemden anket tekniği ile veri toplanmıştır. Ardından anket sonuçlarına göre yenilikçi kişilik özelliğine sahip olduğu tespit edilen kişiler arasından rastlantısal olarak seçilen 40 kişi ile mülakat yapılmış ve mülakat sonuçları ise Çapraz ve diğ. (2014) tarafından geliştirilen yenilikçi davranış özelliği kodları kullanılarak MAXQDA programı ile benzerlik analizi yapılmıştır. Araştırmanın son safhasında ise 2015 yılından geçmiş yıllara doğru inovasyon konulu 100 tez MAXQDA programı ile içerik analizi yapılmıştır. Araştırma bulgularına göre, bireysel yenilikçi kişilik özelliğinin yenilikçi davranışlarla ilişkili olduğu, bu davranışlardan en önemlilerinin ise sırasıyla inovasyonu tanıma, destekleme ve yenilikçi iklim oluşturma olduğu tespit edilmiştir. Ayrıca mülakat sonuçları ve tezler üzerinde yapılan benzerlik ve frekans analizleri ile iki model geliştirilmiştir. Tezler üzerinde yapılan frekans analizinde, özellikle bilgi, teknoloji ve ARGE ifadelerinin sıkça kullanılmasından yola çıkılarak inovasyonda; farklılaşma stratejilerinin odak noktasında bilgiyi elde bulundurma ve bilgiden faydalanmanın ile teknolojinin en önemli hususlardan olduğu değerlendirmesine varılmıştır.

Kaynakça

  • ARGE Araştırmaları. https://data.worldbank.org/indicator/GB.XPD.RSDV. GD.ZS?view=chart Erişim Tarihi: 21 Kasım 2017 Basim, H. N., Korkmazyürek, H., ve Tokat, A. O. (2008). Çalışanların Öz Yeterlilik Algılamasının Yenilikçilik ve Risk Alma Üzerine Etkisi: Kamu Sektöründe Bir Araştırma. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (19), 121-130. Buijs, J. (2007). “Innovation leaders should be controlled schizophrenics.” Creativity and Innovation Management, 16(2), 203-210. Carmeli, A., Meitar, R., ve Weisberg, J. (2006). Self-leadership skills and innovative behavior at work. International Journal of Manpower, 27(1), 75-90. Cresswell, J. W. (2003). Research design. Qualitative and Quantitative approaches. Çapraz, B., Ünnü, N. A. A., İlic, D. K., Kocamaz, M., Çiçekli, U. G., Aracıoğlu, B., Koçak, A., Kesken, J. ve Soyuer, H. “Çalışanlar Perspektifinden İnovatif İş Davranışının Belirleyicileri: İzmir İlindeki Öncelikli Sektörlere İlişkin Bir Araştırma.” Girişimcilik ve İnovasyon Yönetimi Dergisi, 3(1), 49-72. Damanpour, F., ve Evan, W. M. (1984). Organizational innovation and performance: The problem of “organizational lag”. Administrative Science Quarterly, 29, 392–409. Damanpour, F. (1996). “Organizational complexity and innovation: developing and testing multiple contingency models.” Management Science, 42(5), 693-716. Drucker, P. (1998), ”The discipline of innovation”, Harvard Business Review, 8(8), 95-100. Eroğlu, A., M.K.Topçu, H.N.Basım. “Bireylerin Yenilikçi Davranış Algılamalarının Çalışma Arkadaşları ile Çatışma ve İşten Ayrılma Niyeti Üzerine Etkileri”, 22. Ulusal Yönetim ve Organizasyon Kongresi, 22-24 Mayıs 2014, Konya, 920-927. Hashem, G., ve Tann, J. (2007). The adoption of ISO 9000 standards within the Egyptian context: a diffusion of innovation approach. Total Quality Management, 18(6), 631-652. Janssen, O. (2000). “Job demands, perceptions of effort-reward fairness and ınnovative work behaviour”, Journal of Occupational and Organizational Psychology, 73(1), 287-302. Janssen, O., Van de Vliert, E., ve West, M. (2004). The bright and dark sides of individual and group innovation: A special issue introduction. Journal of Organizational Behavior, 25(2), 129-145. Kleinknecht, A., Van Montfort, K. ve Brouwer, E. (2010), “The non-trivial choice between innovation indicators”. Economics of Innovation and New Technology, 11(2), 109-121. Mantovani, A. (2006), “Complementarity between product and process innovation in a monopoly setting”, Economics of Innovation and New Technology, 15(3), 219-234. Montani, F., Odoardi, C. ve Battistelli, A. (2012), “Explaining the relationships among supervisor support, affective commitment to change, and innovative work behavior: The moderating role of coworker support,” Bolletino Di Psicologia Applicata, 264, 43-57. OECD, E. (2005). Oslo Manual. Guidelines for collecting and interpreting innovation data,. United Nations Educational, Scientific, and Cultural Organization (UNESCO) Institute for Statistics. http://data.worldbank.org/indicator/GB.XPD.RSDV.GD.ZS Erişim Tarihi: 18.04.2016. Porter, M. E. (2008). Competitive strategy: Techniques for analyzing industries and competitors. Simon and Schuster. Potts, J. ve Mandeville, T. (2007), “Toward an evolutionary theory of innovation and growth in the service economy. Prometheus,” 25(2), 147-159. Scott, S. G., ve Bruce, R. A. (1994). Determinants of innovative behavior: A path model of individual innovation in the workplace. Academy of management journal, 37(3), 580-607. Totterdell, P., Leach, D., Birdi, K., Clegg, C., ve Wall, T. (2002). An investigation of the contents and consequences of major organizational innovations. International Journal of Innovation Management, 6, 343–368. Turgut, E., ve Begenirbaş, M. (2014). İlişkisel sosyal sermayenin yenilikçi davranışa etkisinde örtülü bilgi paylaşımı davranışının aracılık rolü. Ömer Halisdemir Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 7(1), 146-160. Turgut, E., ve Begenirbaş, M. (2016). Yenilikçi İklimin ve Sosyal Sermayenin Bilgi Paylaşımı ve Yenilikçi Davranışa Etkisi. Savunma Bilimleri Dergisi, 15(1), 113-147. Yuan, F., ve Woodman, R. W. (2010). Innovative behavior in the workplace: The role of performance and image outcome expectations. Academy of Management Journal, 53(2), 323-342. Yu, C., Yu T.F. ve Yu, C.C. (2013), “Knowledge sharing, organizational climate and ınnovative behavior: A cross-level analysis of effects”, Social Behavior And Personality, 41(1), 143-156. West, M. A., ve Farr, J. K. (1990). Innovation at work. In M. A. West ve J. L. Farr (Eds.),Innovation and creativity at work: Psychological and organizational strategies (pp. 3–13). Chichester: Wiley. Woodman, R. W., Sawyer, J. E., & Griffin, R. W. (1993). Toward a theory of organizational creativity. Academy of management review, 18(2), 293-321. Wynstra, F., Van Weele, A., ve Weggemann, M. (2001). Managing supplier involvement in product development:: Three critical issues. European Management Journal, 19(2), 157-167.
Toplam 1 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Araştırma Makalesi
Yazarlar

Metin Kavas

Yayımlanma Tarihi 4 Ocak 2018
Yayımlandığı Sayı Yıl 2017 Cilt: 27 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Kavas, M. (2018). BİREYSEL YENİLİKÇİ KİŞİLİK ÖZELLİĞİ VE İNOVATİF DAVRANIŞA ETKİ EDEN FAKTÖRLERE YÖNELİK NİCEL VE NİTEL BİR ARAŞTIRMA. Kara Harp Okulu Bilim Dergisi, 27(2), 137-156.