Yûnus Emre düşünce tarihimizde önemli bir iz bırakmış olan 13.-14. y.y tasavvuf büyüklerinden ve şairlerinden birisidir. Fikirlerini arı duru Anadolu Türkçesiyle ifade etmiş bu düşünceler dilden dile gönülden gönüle yayılmıştır. Yûnus’un duygu dünyasındaki coşkun ve samimi hisler şiirleri vasıtasıyla Anadolu’yu, Balkanları ve birçok diyarı dolaşmıştır. Yûnus Emre’nin şiirleri birçok kaynaktan özellikle de Anadolu irfanı olarak bilinen tasavvuf kültüründen beslenmiştir. Yûnus Emre şiirlerinde tema olarak dönemin farklı kültürel unsurlarını kullanmış, bu bağlamda birçok ayet ve hadise doğrudan yahut dolaylı olarak temas etmiştir. Yûnus Emre’nin şiirleri bol miktarda hadis malzemesi içerir. Bu hadislerden bir kısmını birebir metin olarak verirken bazı hadislere ise işaret yoluyla değinir. Yûnus Emre’nin doğrudan veya dolaylı olarak işaret ettiği hadislerin muhtevasına baktığımızda birçok konu karşımıza çıkmaktadır. Çoğunluğu tasavvufî olmak üzere tevhid, iman, marifet, kâinatın Hz. Peygamber’in (s.a.) hürmetine yaratılması, Hz. Peygamber’in nurdan yaratılması, ibadet, Allah/peygamber sevgisi, ölüm, kevser, istiğfar, sırat, mirac, Kur’ân okumanın sevabı, münker-nekir, şefaat, havf ve reca, kalp, rü’yetullah, hayır ve şerrin Allah’tan gelmesi gibi birçok konuyu içerdiği görülür. Bu hadislerin bir kısmı sahih olmakla birlikte içerisinde zayıf ve mevzû rivayetler de bulunmaktadır.
Yûnus Emre is one of the sufistic authority and poet, who has impressed our history of mind, in 13ₜₕ - 14ₜₕ century. He expressed his opinions in pure Anatolian Turkish and those ideas have spread from mouth to mouth and from heart to heart. Vibrant and sincere emotions in Yûnus’ sentimental world have wandered around in the Anatolia, in the Balkans and in many regions by means of his poems. Yûnus Emre’s poems were fed on many sources so much the more by sufistic culture which is known as Anatolian knowledge. He used different cultural elements of the era as a theme in his poems and in this sense he touched on many ḥadīths and verses directly or indirectly. In this regard Yûnus Emre’s poems include plenty of ḥadīth elements. As he presents some of those ḥadīths as a text directly on the other hand he mentions some of them by indication. When we look at the contents of the ḥadīths which Yûnus Emre directly or indirectly indicates,many subjects appear. Being mainly as sufistic, those contents include titles such as oneness, faith, direct knowledge, creation of universe for the sake of His Holiness the Prophet, creation of His Holiness the Prophet out of the divine light, worship, the love of Allah/the Prophet, death, Kavthar, praying for forgiveness, Ṣirāṭ, ascension, the credit of reciting the Qur’ān, munkar-nakīr, intercession, fear and hope, heart, vision of God, originating the good and the evil from Allah. In the research it was aimed to identify and include the hadiths Yūnus used in Dīvān and thus to present the place of ḥadīth in his mentality. For the force of the limitations of the research it was not went into detail during the including of the ḥadīths, and it was given the text or the meaning of the ḥadīth and indicated the place where it was mentioned in Dīvān.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Makaleler |
Authors | |
Publication Date | December 25, 2021 |
Acceptance Date | November 30, 2021 |
Published in Issue | Year 2021 Volume: 5 Issue: 2 |
Kocaeli İlahiyat Dergisi Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.
Kocaeli Journal of Theology is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International Licence.