Abstract
Osmanlı döneminde miri arazi düzeni ve bu düzen etraflı tarım politikaları devletin temelini oluşturmuştur. Cumhuriyetin ilk yıllarında sanayinin fazla gelişmemiş ve kurumsallaşmamış olması Türkiye’de tarımın önemini bir kat daha arttırmıştır. 1950’li yıllara kadar tarım, nüfusu besleyen en önemli unsur, zenginlik, iş kaynağı, iç ve dış ticaretin omurgası konumundadır. Bu çalışmada Türk ve dünya tarihi açısından olağanüstü bir dönem olan İkinci Dünya Savaşı yıllarında Türkiye’de uygulanan tarım politikaları ele alınmaya çalışılmıştır. Savaş yıllarında, savaş ekonomisi koşulları altında devletçe yapılan katı ve sert ekonomik müdahaleleri dönemin şartları ışığında değerlendirmek yerinde bir davranış olacaktır
Abstract
The foundation of the Ottoman Empire had bee depended on the “Miri” Land
Organization and the policies centered in this organizational structure. As Development
of industry and institutionalization in the first years of The Republic hadn’t been considerably
enough, the importance of agriculture increased more. Agriculture had been the
most important factor for feeding the people, indicating the welfare, employment creation,
and export and import activities until 1950’s. In this study, agriculture policies applied
in turkey are examined for the years of second world war, remarkably important in
terms of world and Turkish history. Harsh and solid economic interventions applied by the
government should be interpreted considering the terms of the war.
Details
| Other ID | JA36JC44YM |
|---|---|
| Journal Section | Articles |
| Authors | |
| Publication Date | June 1, 2004 |
| Published in Issue | Year 2004 Issue: 7 |
**