SİVİL SAVUNMA BİRLİĞİ ÇALIŞANLARINDA KAYGI, UMUTSUZLUK VE ÖĞRENİLMİŞ GÜÇLÜLÜK DÜZEYLERİ VE POSTTRAVMATİK STRES BOZUKLUĞU SIKLIĞI

Year 2002, , 1 - 9, 01.03.2002

Göksel Bayam Tuncer Okay Nesrin Dilbaz Çağlar Açıkgöz

https://doi.org/10.1501/Kriz_0000000177

Abstract

Amaç: Marmara Bölgesinde 17 Ağustos
1999 ve Düzce'de 12 Kasım 1999 tarihlerinde
meydana gelen deprem felaketleri geçtiğimiz
yüzyılın en büyük felaketleri oldu. Bu depremler
milyonlarca insanın yaşamlarını etkiledi ve
önemli düzeyde yıkım meydana getirdi.Bu
zaman dilimi içinde Ankara Sivil Savunma Birliği
çalışanları felaketin etkilerini en aza indirebilmek
için var güçleriyle çalışmalar yaptılar.
Kurulduğu günden beri bu birlik birçok
felaketlerde görev almış ve sayısız travmatik
olaya maruz kalmıştır.Bu düşünceden yola
çıkarak, bu grupta Posttravmatik Stres
Bozukluğu sıklığı, kaygı,umutsuzluk ve öğrenilmiş
güçlülük düzeylerini saptamayı ve gerekli
psikiyatrik desteği sağlamayı amaçladık.
Yöntem: Çalışmamız Aralık 1999- Şubat 2000
tarihleri arasında Ankara'da bulunan Sivil
Savunma Birliği bünyesinde yapıldı.45 kişiden
oluşan Personel ile bireysel görüşmeler yapıldı
ve SCİD-I PTSB alt ölçeği, durumluluk-süreklilik kaygı ölçeği, Beck umutsuzluk ölçeği ve
Rosenbaum öğrenilmiş güçlülük ölçeği uygulandı.
Eldeki veriler, yaş ve cinsiyet açısından
eşleştirilmiş, tümü Ankara'da oturan ve sivil
savunma grubu gibi deprem anını Ankara'da
yaşayan aynı sayıdaki kontrol grubu ile
karşılaştırıldı. Bulgular ve Sonuç: Kontrol
grubuyla karşılaştırıldığında Ankara Sivil
Savunma Birliği Çalışanlarında Posttravmatik
Stres Bozukluğu oranı belirgin biçimde daha
yüksek olarak saptandı (%23,6). Aynı zamanda
umutsuzluk düzeyinin de kontrol grubuna göre
daha yüksek olduğu belirlendi. Sivil savunma
çalışanları arasında PTSB tanısı alanların
öğrenilmiş güçlülük düzeylerinin tanı almayanlara
göre daha düşük olduğu saptandı.

Keywords

Sivil Savunma Birliği, PTSB, öğrenilmiş güçlülük, umutsuzluk, deprem.

The Levels of Anxiety, Hopelessness and Learned Resource fullness and the Prevalence of Posttraumatic Stress Disorder, İn the Civil Defence Union Personnel

Abstract

Objective: The earthquakes that occurred
in Turkey's Marmara region on 17th
August 1999
and in Düzce on 12th
November 1999 were the
biggest disasters of the last century. These earthquakes have affected the lives of millions
of people. İn this period, Ankara Civil Defence
Union personnel vvorked by heart to minimize
the effects of the disaster, just like the other
unions and foundations. This union has been on
duty at many disasters and has been exposed
to numerous traumatic events since the date of
establishment. On the basis of these thoughts
our aim was to estimate the level of anxiety,
hopelessness and learned resourcefullness,
and the prevalence of posttraumatic stress disorder
and to supply a psychiatric support if
needed. Method: The study was performed at
the Civil Defence Union in Ankara, betvveen
December 1999 and February 2000. Individual
intervievvs was made with the total number of 45
personnel and the SCID-I PTSD sub-scale,
State-trait anxiety Scale Beck Hopelessness
Scale and Rosenbaum Learned
Resourcefullness Scale was applied. The data
was compared with a control group chosen from
individuals vvhose residency were Ankara, and
who had experienced the earthquakes in
Ankara, just like the Civil Defence Union
personel. The control group was matched with
the study group by age and sex. The study and
control group had the same number of subjects.
Results and Conclusion: Compared with the
control group, posttraumatic stress disorder rate
was found to be clearly higher (23.6%) in the
Ankara Civil Defence Union personel group.
The hopelessness level was also higher than
the control group. Among the Civil Defence
Union personnel group, the subjects diagnosed
as PTSD had lovver learned resourcefulness
levels than the ones who were not diagnosed as
PTSD.

Keywords

Civil Defence Union, Posttraumatic stress disorder, learned resourcefulness, hopelessness, earthquake

References

• Çorapçıoğlu A, Aydemir Ö, Yıldız M, Esen A, Köroğlu E. APA DSM-IV eksen I bozuklukları için yapılandırılmış klinik görüşme SCID-I. 52-56.
• Dağ 1(1991). Rosenbaum'un Öğrenilmiş Güçlülük Ölçeğinin Üniversite Öğrencileri için geçerliliği ve güvenilirliği. Türk Psikiyatri dergisi, 2: 269-74.
• Durham TW, McCammon SL, Allison EJ. (1985). The psychological impact of disaster on rescue personel. Ann Emergency Med, 14:664-668.
• Fairbank JA, Ebert L, Costello EJ. (2000). Posttraumatic Stress Disorder Diagnosis, Management and Treatment, Nutt D, Davidson JRT, Zohar J (eds), Martin Dunitz Itd. s 17-29.
• Havenaar JM; Rumyantzeva GM, Van den Brink W et al.(1997). Long term mental health effects of the Chernobyl disaster: an epidemiological survey of the two former Soviet Regions. Am J Psychiatry, 154:1605-7.
• Ingrid VE, Carlier D, Regina D, Berthold PR, Gersons MD. (1997). Risk factors tor posttraumatic stress symptomatology in poliçe officers: A prospective analysis. J Nerv Ment Dis, 185:498-506.
• Marmar CR, Vveiss DS, Metzler TJ, Ronfelt Hm, Foreman C. (1996). Stress responses of emergency service personel to the Loma Prieta earthquake interstate 880 freevvay collapse and control traumatic incidents. J Traum Stress, 9:63-85.
• McFarlane AC. (1988). Relationship betvveen psychiatric disorder and natural disaster: The Öner N, L Compte A. Durumluk ve sürekli kaygı envanteri.
• İstanbul 1982 role of stress. Psychol Med, 18: 129- 139.
• Shore JH, Tatum E. Vollmer WM (1986). Psychiatric reactions to disaster: Mt. St. Helen's experience. Am J Psychiatry, 143: 590-5.
• Turan N, Sayıl I (1996). Dinar depreminde can-mal kaybına uğrayanlar üzerinde kıyaslamalı bir psikososyal çalışma. Kriz Dergisi 4(1): 45-48.
• VVagner D, Heinrichs M, Ehlert U (1998). Prevelance of posttraumatic stress disorder in German professio