The aim of this study is to define
the annual means of relapses, hospitalisations
and the levels of functioning of the patients, who
had been admitted to Day Hospital (DH), prior to
the DH treatment and after the DH treatment till
a five year period and to explore the effects of
DH treatment on relaps, hospitalisation and
functioning. Method: Records of forty-one
schizophrenia patients, who had been admitted
to DH betvveen 1995-1998, were evaluated. The
vveighted annual means of relapses, hospitalisations
and levels of functioning prior and after DH
treatment have bee calculated and the efficacy
of DH treatment was explored by using these
variables. Results: The vveighted annual means
of relapses-hospitalisations and levels of functioning
before DH treatment were 0.58, 0.47,
47.95 respectively. The vveighted annual means
of relapses-hospitalisations and levels of functioning
after DH treatment were 0.17, 0.09,
56.05 respectively. Discussion: İt has been
observed that the relaps and hospitalisation
rates prior to DH treatment were higher than the
relaps and hospitalisation rates after DH treatment.
Levels of functioning of patients have
been found to be increased compared with the
revels of functioning prior to DH treatment.
Amaç: Bu çalışmanın amacı GH'ne yatmış
hastaların GH tedavileri öncesi beş yıla kadar
ve GH tedavileri sonrası beş yıla kadar olan
dönemdeki yıllık ortalama relaps ve hospitalizasyon
sayılarının ve işlevsellik düzeylerinin
tanımlaması ve GH tedavilerinin relaps ve hospitalizasyon
sayıları ve işlevsellik düzeylerine
etkisinin araştırılmasıdır. Yöntem:1995-1998
yıllarında GH'ne yatmış olan kırkbir şizofren
hastanın kayıtları incelendi. Hastaların GH
tedavileri öncesindeki ve sonrasındaki yıllık
ortalama relaps ve hospitalizasyon sayıları ve
yıllık ortalama İGDÖ puanları tanımlandı. GH
tedavileri öncesi yıllık relaps sayısı ağırlıklı ortalaması,
yıllık hospitalizasyon sayısı ağırlıklı ortalaması
ve yıllık İGDÖ puanı ağırlıklı ortalaması GH tedavileri sonrası yıllık relaps sayısı ağırlıklı
ortalaması, yıllık hospitalizasyon sayısı ağırlıklı
ortalaması ve yıllık İGDÖ puanı ağırlıklı ortalaması
ile karşılaştırılarak GH tedavilerinin etkinliği
araştırıldı. Bulgular: Hastaların GH tedavileri
öncesindeki yıllık relaps sayısı ağırlıklı ortalaması,
58, yıllık hospitalizasyon sayısı ağırlıklı
ortalaması, 47 ve yıllık İGDÖ puanı ağırlıklı
ortalaması 47,95 iken GH tedavileri sonrasında
GH tedavileri sayesinde yıllık relaps sayısı
ağırlıklı ortalaması, 17'ye, yıllık hospitalizasyon
sayısı ağırlıklı ortalaması ,09 'a düşmüş ve yıllık
İGDÖ puanı ağırlıklı ortalaması 56,05 'e yükselmiştir.
Tartışma: GH tedavileri öncesindeki
dönemde relaps ve hospitalizasyon sayıları GH
tedavileri sonrasındaki döneme göre yüksektir.
İşlevsellik düzeyleri GH tedavileri öncesindeki
dönemde GH tedavileri sonrasındaki döneme
göre düşüktür. GH multidisipliner bütüncül
tedavi yaklaşımları sayesinde relaps ve hospitalizasyon
sayıları azalmış işlevsellik düzeyleri
artmıştır. Bu da şizofren hastaların tedavisinde
GH multidisipliner bütüncül tedavi yaklaşımlarının etkin olduğunu göstermektedir.
Bu nedenle gündüz hastaneleri ülkemizde
yaygınlaştırılmalı ve psikiyatri eğitiminde
psikososyal yaklaşımlara haketiği önem verilmelidir.
Other ID | JA76UE75HB |
---|---|
Journal Section | Research Article |
Authors | |
Publication Date | March 1, 2004 |
Submission Date | March 1, 2004 |
Published in Issue | Year 2004 Volume: 12 Issue: 1 |