TÜRKİYE’DE İNSANİ GÜVENLİK ALANINDA YAPILAN ÇALIŞMALARININ NİTEL ANALİZİ

Yıl 2021, Cilt: 11 Sayı: 2, 1 - 19, 31.12.2021

Fikret Birdişli , Fatih Tekin

https://doi.org/10.47147/ksuiibf.997837

Öz

İnsani Güvenlik, Güvenlik Çalışmalarının en yeni alanlarından biridir. BM'nin 1994 yılında yayınladığı İnsani Gelişme Raporu, kalkınma ve güvenlik arasındaki ilişkiye dikkat çekmiş ve daha sonraki çalışmalar konuyu insan hakları bağlamında derinleştirmiştir. Ayrıca, uluslararası hukukun genişleyen yorumları ve NATO'nun yeni görev tanımı, tüm dünyada İnsani Güvenlik Çalışmalarına olan ilgiyi artırmıştır.
Türkiye'de akademik alanda yapılan İnsani Güvenlik Çalışmaları ise Batı Dünyası ile karşılaştırıldığında oldukça yenidir. Bu çalışmada yapılan inceleme sonucunda Türkiye’de mevcut çalışmaların daha çok vaka analizi üzerine yoğunlaştığı ve teorik altyapısının zayıf olduğu görülmüştür. Akademik çalışmaların yoğunlaştığı bölgesel dağılıma bakıldığında ise genel ilginin Avrupa ve Asya bölgeleri üzerinde yoğunlaştığı fark edilmektedir. Konu dağılımı incelendiğinde siyasal güvenliğe olan ilginin daha fazla olduğu dikkat çekmektedir. Bu nedenle İnsani Güvenlik çalışmalarının eleştirel boyutlarının ve kavramsal zenginliğinin Türkiye’de yapılan çalışmalara fazla yansımadığı söylenebilir. Oysaki Türkiye’nin içinde yer aldığı Ortadoğu coğrafyası, güvenlik sorunları ve kalkınma hedefleri gibi konular Türkiye’de İnsani Güvenlik üzerine yapılan çalışmaların nitel ve nicel olarak artırılmasını gerekli kılmaktadır

Anahtar Kelimeler

İnsani Güvenlik, Güvenlik Çalışmaları, Güvenlik Teorileri, Türkiye’de İnsani Güvenlik, İnsani Güvenlik, Güvenlik Çalışmaları, Güvenlik Teorileri, Türkiye’de İnsani Güvenlik

QUALITATIVE ANALYSIS OF STUDIES ABOUT HUMAN SECURITY IN TURKEY

Öz

Human Security is among the popular subject of Security Studies. The Human Development Report, published by the UN in 1994, takes attention to the relationship between development and security, and later studies deepened the issue in the context of human rights. In addition, expanding perception of international law and NATO's new mission increased interest in Human Security Studies all over the world.
In Turkey, Human Security Studies are quite new when compared to the Western World. According to the findings of this research existing studies in Turkey mostly focuses on case studies. Therefore theoretical background is very weak. It should be careful about it because it may cause misinterpretation of the results of case studies. Looking at the regional distribution of studies are concentrated, it is noticed that the general interest is concentrated on the European and Asian regions. It is noteworthy that political security is the more studied area when the subject distribution is examined. For this reason, it can be said that the critical dimensions and conceptual richness of Human Security studies are not reflected in the studies conducted in Turkey.

Anahtar Kelimeler

Human Security, Security Studies, Security Theories, Human security in Turkey, Human Security, Security Studies, Security Theories, Human security in Turkey

Kaynakça

• “2017 Events.” (2018), History. https://www.history.com/topics/21st-century/2017-events (Erişim tarihi: 23.08.2021)
• “2018 Events.” (2018), History.https://www.history.com/topics/21st-century/2018-events#:~:text=Handout%2FGetty%20Images-,The%20year%202018%20was%20marked%20by%20milestones%20in%20the%20%23MeToo,to%20the%20British%20royal%20family. (Erişim tarihi: 23.08.2021)
• “2019 Events.” (2019), History, https://www.history.com/topics/21st-century/2019-events(Erişim tarihi: 23.08.2021)
• Agius, Christine (2010). “Social Constructivism.” In Contemporary Security Studies, ed. Alan Collins. Oxford Publication, 49–68.
• Alkire, S. (2003). “A Conceptual Framework for Human Security”.” In Human Security and Ethnicity, ed. Centre for Research on Inequality. The University of Oxford, 1–52.
• Birdişli, Fikret. (2017). Teori ve Pratikte Uluslararası Güvenlik. 3rd ed. Ankara: Seçkin Yayınları.
• ———. (2019). Teori ve Pratikte Uluslararası Güvenlik. 4th ed. Ankara: Seçkin Yayınları.
• Booth, Keen. (2002). “Security and Self: Reflection of a Fallen Realist.” In Critical Security Studies Concepts Ans Cases, ed. K.Krause and M.C.Williams. Minneapolis: University of Minneapolis Press.
• ———. (2003). “Güvenlik ve Özgürleş(tir)me.” Avrasya Dosyası 9(2): 51–71.
• Buzan, Barry; Weaver, Ole; de Wille Jaab. (1998). Security, A New Framework for Analysis. London: Lynee Reinner Pub.
• Buzan, Barry and Lene Hansen. (2009). The Evolution of International Security Studies. Cambridge: Cambridge University Press.
• Collins, Alan. (2010). Contemporary Security Studies. 2nd ed. Oxford University Press.
• “HRS-Human Right Score.” (2021). Our World in Data. https://ourworldindata.org/grapher/human-rights-scores?country=~CHN~HUN~PRK~KOR~NOR~ALB (Erişim tarihi:23.08.2021)
• K, Krause and M.C. Williams. (1996). “Broadening the Agenda of Security Studies: Politics and Methods.” Mershon International Studies 40(2): 229–54.
• Kerr, Pauline. (2010). “Human Security.” In Contemporary Security Studies, ed. Alan Collins. Oxford: Oxford University Press, 121–35. Ovalı, Şevket.(2006). “Ütopya Ile Pratik Arasında: Uluslararası İlişkilerde İnsan Güvenliği Kavramsallaştırması.” Uluslararası İlişkiler Dergisi 10(3): 3–52. P, Marchesin. (2003). “Yeni Tehditler Karşısında Avrupa.” In Dünden Bugüne Avrupa Birliği, ed. Beril Dedeoğlu. İstanbul: Boyut Yayınları.
• Paris, R. (2001). “Human Security: Paradigm Shift Or Hot Air?” International Security 26(2): 87–102.
• Smith, E.Michael. (2010). International Security. New York: Palgrave Macmillian Publication.
• Tigerstrom, B. (2007). Human Security and International Law: Prospect and Problems. Portland: Hart Publishing.
• UNDP. (1994). Human Development Report. New York.
• Walt, Stephen M. (1991). “The Renaissance of Security Studies.” International Studies Quarterly 35(2): 211–39.