Abstract
Objective: The aim of this study is to determine the socidemographic, familial and clinical features of hospitalized schizophrenia patients and also to review of this features’ effect on course of disease, treatment and whereat onpatients life.
Method: The inpatients, hospitalized in Beyhekim Psychiatry Clinic of Konya Training Hosiptal between January 2011 and September 2014 treated with the diagnosisof sczhioprenia included in this study. Using the forms prepared by researchers as data collection tool, information of133 women and 154 male patients were recorded.
Results: Of the study group, 46 % of the patients werefemale and 53,7 % of the patients were male. The mean agewas 37.90 ±11.15 years old. There was no statistical significance between genders according to marital status, placeof birth, educational status, who they were living with, thestarting age of the disease, mean duration of illness, juicidal status changes parameters. Gender parameter was statistically different on work status, number of hospitalization, smoking, alcohol, substance abuse, treatment compliance parameters. There was a inversely correlation between treatment compliance and number of hospitalization. Suicide attempt incidence was higher in females and this showed a slighty statistical difference. The incidence of schizophrenia and schizophrenialike diseases in families of female schizophrenia patients’ (49.6%) was found to be statistically significantly higher than the incidence of schizoph-renia and schizophrenia-like diseases in families of male schizophrenia patients’ (37.0%).
Conclusion: In schizophrenia, a better understanding ofthe predisposing factors of the disease, the resources usedin the management of the disease, the outcome of treatmentand lack of treatment will contribute to future planning. Asthis contribution is culturally specific, multicentered welldesigned studies are needed in this field.
Öz
Amaç: Psikiyatri kliniğinde yatarak tedavi gören şizofreni hastalarının sosyodem-grafik, ailevi ve klinik özelliklerini belirlemek, bu özelliklerin hastalığın seyrine, tedaviye ve dolayısıyla bireyin yaşamına yansımalarını gözden geçirmek amaçlanmıştır.
Yöntem: Ocak 2011-Eylül 2014 tarihleri arasında Konya Eğitim ve Araştırma Hastanesi Beyhekim Psikiyatri Kliniğinde yatarak tedavi gören şizofreni tanılı hastalar çalışmaya alınmıştır. Veri toplama aracı olarak araştırmacılar tarafından hazırlanan formlar kullanılarak 133 kadın ve 154 erkek hastanın bilgileri kaydedilmiştir.
Bulgular: Çalışmada yer alan hastaların %46,3’ü kadın, %53,7’si ise erkek hastalardan oluşmaktadır. Hastaların yaş ortalaması 37.90 ±11.15 olarak bulunmuştur. Medeni durum, doğum yeri, eğitim durumu, kimlerle yaşadıkları, ortalama hastalık başlangıç yaşı, ortalama hastalık süresi, adli durum değişkenleri bakımından cinsiyetler arası istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunmamıştır. Çalışma durumu, yatarak tedavi görme sayısı, sigara, alkol, madde kullanımı, tedavi uyumu değişkenleri cinsiyetler arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark oluşturmuştur. Tedavi uyumu ile hastane yatış sayısı arasında negatif bir ilişki saptanmıştır. İntihar girişimi kadınlarda yüksek olup istatistiksel olarak sınırda anlamlılık düzeyinde bir fark bulunmuştur. Kadın şizofreni hastalarının ailelerinde şizofreni ve benzeri hastalık bulunma oranı (%49.6) erkek hastaların ailelerinde şizofreni ve benzeri hastalık bulunma oranından (%37.0) istatistikselolarak anlamlı düzeyde yüksek bulunmuştur.
Sonuç: Şizofreni hastalığında, hastalığa ait yatkınlaştırıcı faktörlerin, hastalığın yönetiminde kullanılan kaynakların, tedavinin ve tedavisizliğin sonuçlarının daha iyi anlaşılması gelecek planlamalarda katkı sağlayacaktır. Bu katkının kültüre özgü olması bualanda çok merkezli iyi planlamalar yapılarak yürütülecek araştırmalar ihtiyacını doğurmaktadır.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Makaleler 1 |
Authors | |
Publication Date | January 8, 2018 |
Published in Issue | Year 2018 Volume: 6 Issue: 1 |