Review
BibTex RIS Cite

D vitamini emiliminde Probiyotiklerin önemi

Year 2019, Volume: 11 Issue: 6, 280 - 283, 01.12.2019

Abstract

D vitamini insan sağlığı üzerinde önemli etkisi olan aynı zamanda hormon gibi
davranan bir sekosteroidtir. En önemli kaynak güneş ışığı ile temas sonucu deriden
sentezlenmesi ve alınan besinlerdir. D vitamini eksikliği söz konusu olduğunda vücutta
birçok sistem olumsuz etkilenerek hastalıklara yatkınlık oluşmaktadır. Probiyotikler
dışarıdan alınan ve vücuttaki mikrobiyotayı olumlu yönde etkileyen canlı mikroorganizmalardır.
Bağırsaktaki mikrobiyotanın sağlıklı olması besinlerin ve vitaminlerin
emilimi üzerine olumlu etki sağlayacaktır. Probiyotikler D vitamini emilimi üzerine
pozitif etki gösterebilir.

References

  • 1. Stokes CS, Lammert F. Vitamin D supplementation: less controversy, more guidance needed. F1000 Res 2016; 17: 5.
  • 2. Yavuz D, Mete T, Yavuz R, Altunoğlu A. Vitamin D, calcium & mineral metabolism, extraskeletal effects of vitamin D and the use of nutritional vitamin D in chronic kidney disease. Ankara Med J 2014; 14: 162-71.
  • 3. Garland CF, Kim JJ, Mohr SB, et al. Meta-analysis of allcause mortality according to serum 25-hydroxyvitamin D. Am J Public Health 2014; 104: 43–50.
  • 4. Jones ML, Martoni CJ, Prakash S. Oral supplementation with probiotic L. reuteri NCIMB 30242 increases mean circulating
  • 25-hydroxyvitamin D: a post hoc analysis of a randomized controlled trial. J Clin Endocrinol Metab 2013; 98: 2944-51.
  • 5. Sağlık Bakanlığı Belgeleri. D vitamini yetersizliğinin önlenmesi ve kemik sağlığının korunması projesi rehberi. TC Sağlık Bakanlığı Ana-Çocuk Sağlığı ve Aile Planlaması Genel Müdürlüğü STED 2005; 14: 5.
  • 6. Holick MF. Vitamin D deficiency. N Engl J Med. 2007; 357: 266–81.
  • 7. Wang TJ, Zhang F, Richards JB, et al. Common genetic determinants of vitamin D insufficiency: a genome-wide association study. Lancet 2010; 376: 180–88.
  • 8. Grünhage F, Hochrath K, Krawczyk M, et al. Common genetic variation in vitamin D metabolism is associated with liver stiffness. Hepatology 2012; 56: 1883–91.
  • 9. Pilz S, Tomaschitz A, Marz W, et al. Vitamin D, cardiovascular disease and mortality. Clin Endocrinol (Oxf) 2011; 75: 575–84.
  • 10.Karagüzel G, Dilber B, Çan G, Ökten A, Değer O, Holick MF. Seasonal vitamin D status of healthy school children and predictors of low vitamin D status. J Pediatr Gastroenterol Nutr 2014; 58: 654-60.
  • 11. Jungersen M. The Science behind Bifidobacterium BB-12. Department of Scientific Affairs, Human Health & Nutrition Chr. Hansen A/S, BøgeAllé 10-12 DK-2970 Hørsholm, Denmark 2013.
  • 12.Lutsey PL, Eckfeldt JH, Ogagarue ER, Folsom AR, Michos ED, Gross M. The 25-hydroxyvitamin D3 C-3epimer: distribution
  • correlates, and reclassification of 25-hydroxyvitamin D status in the population-based atherosclerosis risk in communities study (ARIC). Clin Chim Acta 2015; 442: 75–81.
  • 13.Müller MJ, Stokes CS, Lammert F, Volmer DA. Chemotywww. ping the distribution of vitamin D metabolites in human serum. Sci Rep 2016; 6: 21080.
  • 14.Eren M. Fonksiyonel Besinler, Probiyotikler. Özen H, Yüce A, Gürakan F, Temizel INS, Demir H. Çocuk Gastroenteroloji, Hepatoloji ve Beslenme. 3. Baskı, Akademi Yayınevi, 2016: 502-507.
  • 15. Institute of Medicine (US) Committee to Review Dietary Reference Intakes for Vitamin D and Calcium. In: Ross AC, Taylor CL, Yaktine AL, Del Valle HB, (eds). Dietary Reference Intakes for Calcium and Vitamin D. Washington, DC: National Academies Press, Institute of Medicine, 2011.
  • 16.Holick MF, Binkley NC, Bischoff-Ferrari HA, et al. Evaluation, treatment, and prevention of vitamin D deficiency: an Endocrine Society clinical practice guideline. J Clin Endocrinol Metab 2011; 96: 1911–30.
  • 17.Aloia JF, Patel M, Dimaano R, Li-Ng M, et al. Vitamin D intake to attain a desired serum 25-hydroxyvitamin D concentration. Am J Clin Nutr 2008; 87: 1952–58.
  • 18.Bergman P, Lindh AU, Björkhem-Bergman L, Lindh JD. Vitamin D and respiratory tract infections: A systematic review and meta-analysis of randomized controlled trials. PLo- SOne 2013; 8: 65835.
  • Bu Makale Klinik Tıp Pediatri Dergisi’nin Cilt 8 Sayı 6 Kasım - Aralık 2016 saysından alınarak tıpkısının aynısı olarak yayınlamıştır.
Year 2019, Volume: 11 Issue: 6, 280 - 283, 01.12.2019

Abstract

References

  • 1. Stokes CS, Lammert F. Vitamin D supplementation: less controversy, more guidance needed. F1000 Res 2016; 17: 5.
  • 2. Yavuz D, Mete T, Yavuz R, Altunoğlu A. Vitamin D, calcium & mineral metabolism, extraskeletal effects of vitamin D and the use of nutritional vitamin D in chronic kidney disease. Ankara Med J 2014; 14: 162-71.
  • 3. Garland CF, Kim JJ, Mohr SB, et al. Meta-analysis of allcause mortality according to serum 25-hydroxyvitamin D. Am J Public Health 2014; 104: 43–50.
  • 4. Jones ML, Martoni CJ, Prakash S. Oral supplementation with probiotic L. reuteri NCIMB 30242 increases mean circulating
  • 25-hydroxyvitamin D: a post hoc analysis of a randomized controlled trial. J Clin Endocrinol Metab 2013; 98: 2944-51.
  • 5. Sağlık Bakanlığı Belgeleri. D vitamini yetersizliğinin önlenmesi ve kemik sağlığının korunması projesi rehberi. TC Sağlık Bakanlığı Ana-Çocuk Sağlığı ve Aile Planlaması Genel Müdürlüğü STED 2005; 14: 5.
  • 6. Holick MF. Vitamin D deficiency. N Engl J Med. 2007; 357: 266–81.
  • 7. Wang TJ, Zhang F, Richards JB, et al. Common genetic determinants of vitamin D insufficiency: a genome-wide association study. Lancet 2010; 376: 180–88.
  • 8. Grünhage F, Hochrath K, Krawczyk M, et al. Common genetic variation in vitamin D metabolism is associated with liver stiffness. Hepatology 2012; 56: 1883–91.
  • 9. Pilz S, Tomaschitz A, Marz W, et al. Vitamin D, cardiovascular disease and mortality. Clin Endocrinol (Oxf) 2011; 75: 575–84.
  • 10.Karagüzel G, Dilber B, Çan G, Ökten A, Değer O, Holick MF. Seasonal vitamin D status of healthy school children and predictors of low vitamin D status. J Pediatr Gastroenterol Nutr 2014; 58: 654-60.
  • 11. Jungersen M. The Science behind Bifidobacterium BB-12. Department of Scientific Affairs, Human Health & Nutrition Chr. Hansen A/S, BøgeAllé 10-12 DK-2970 Hørsholm, Denmark 2013.
  • 12.Lutsey PL, Eckfeldt JH, Ogagarue ER, Folsom AR, Michos ED, Gross M. The 25-hydroxyvitamin D3 C-3epimer: distribution
  • correlates, and reclassification of 25-hydroxyvitamin D status in the population-based atherosclerosis risk in communities study (ARIC). Clin Chim Acta 2015; 442: 75–81.
  • 13.Müller MJ, Stokes CS, Lammert F, Volmer DA. Chemotywww. ping the distribution of vitamin D metabolites in human serum. Sci Rep 2016; 6: 21080.
  • 14.Eren M. Fonksiyonel Besinler, Probiyotikler. Özen H, Yüce A, Gürakan F, Temizel INS, Demir H. Çocuk Gastroenteroloji, Hepatoloji ve Beslenme. 3. Baskı, Akademi Yayınevi, 2016: 502-507.
  • 15. Institute of Medicine (US) Committee to Review Dietary Reference Intakes for Vitamin D and Calcium. In: Ross AC, Taylor CL, Yaktine AL, Del Valle HB, (eds). Dietary Reference Intakes for Calcium and Vitamin D. Washington, DC: National Academies Press, Institute of Medicine, 2011.
  • 16.Holick MF, Binkley NC, Bischoff-Ferrari HA, et al. Evaluation, treatment, and prevention of vitamin D deficiency: an Endocrine Society clinical practice guideline. J Clin Endocrinol Metab 2011; 96: 1911–30.
  • 17.Aloia JF, Patel M, Dimaano R, Li-Ng M, et al. Vitamin D intake to attain a desired serum 25-hydroxyvitamin D concentration. Am J Clin Nutr 2008; 87: 1952–58.
  • 18.Bergman P, Lindh AU, Björkhem-Bergman L, Lindh JD. Vitamin D and respiratory tract infections: A systematic review and meta-analysis of randomized controlled trials. PLo- SOne 2013; 8: 65835.
  • Bu Makale Klinik Tıp Pediatri Dergisi’nin Cilt 8 Sayı 6 Kasım - Aralık 2016 saysından alınarak tıpkısının aynısı olarak yayınlamıştır.
There are 21 citations in total.

Details

Primary Language Turkish
Subjects ​Internal Diseases
Journal Section makale
Authors

Mustafa Akçam This is me

Selim Dereci This is me

Publication Date December 1, 2019
Published in Issue Year 2019 Volume: 11 Issue: 6

Cite

APA Akçam, M., & Dereci, S. (2019). D vitamini emiliminde Probiyotiklerin önemi. Klinik Tıp Pediatri Dergisi, 11(6), 280-283.
AMA Akçam M, Dereci S. D vitamini emiliminde Probiyotiklerin önemi. Pediatri. December 2019;11(6):280-283.
Chicago Akçam, Mustafa, and Selim Dereci. “D Vitamini Emiliminde Probiyotiklerin önemi”. Klinik Tıp Pediatri Dergisi 11, no. 6 (December 2019): 280-83.
EndNote Akçam M, Dereci S (December 1, 2019) D vitamini emiliminde Probiyotiklerin önemi. Klinik Tıp Pediatri Dergisi 11 6 280–283.
IEEE M. Akçam and S. Dereci, “D vitamini emiliminde Probiyotiklerin önemi”, Pediatri, vol. 11, no. 6, pp. 280–283, 2019.
ISNAD Akçam, Mustafa - Dereci, Selim. “D Vitamini Emiliminde Probiyotiklerin önemi”. Klinik Tıp Pediatri Dergisi 11/6 (December 2019), 280-283.
JAMA Akçam M, Dereci S. D vitamini emiliminde Probiyotiklerin önemi. Pediatri. 2019;11:280–283.
MLA Akçam, Mustafa and Selim Dereci. “D Vitamini Emiliminde Probiyotiklerin önemi”. Klinik Tıp Pediatri Dergisi, vol. 11, no. 6, 2019, pp. 280-3.
Vancouver Akçam M, Dereci S. D vitamini emiliminde Probiyotiklerin önemi. Pediatri. 2019;11(6):280-3.