In this study, it was aimed to examine the relationship between stress levels, caregiving burden and family functioning of families with children diagnosed with cancer. The study was designed in quantitative research model and was conducted using relational survey method. The population of the study consisted of families of children diagnosed in hospitals with pediatric oncology and/or hematology clinics in Turkey and Cyprus. The research data were collected from parents with children diagnosed with cancer, and 140 participants (131 women, 9 men) between the ages of 24-52 were included in the study. Socio-Demographic Information Form, Caregiving Burden Scale, Perceived Stress Scale and Family Assessment Scale were applied to the participants to collect the research data. As a result of the study, statistically significant differences were found between the "Burden of Caregiving Scale" scores of the parents according to gender, education level, employment status and income level. Similarly, statistically significant differences were found between the "Perceived Stress Scale" scores according to the birth order of the sick child and the duration of hospitalization. In addition, statistically significant differences were found between the scores of perception of inadequate self-efficacy and perception of stress/discomfort in the overall "Perceived Stress Scale" and in the scale according to the presence of another dependent and the negative effects of accompanying the sick child on the relationship with the spouse. In this context, it may be recommended to provide support programs and counseling services to reduce the stress levels of families with children with cancer, to provide support and guidance to parents accompanying hospitalized children, and to re-evaluate state policies for caregivers of children with chronic diseases.
Bu araştırmada kanser tanısı almış çocuğu olan ailelerin stres düzeyleri, bakım verme yükü ve aile işlevselliği arasındaki ilişkinin incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırma nicel araştırma modelinde tasarlanmış olup, ilişkisel tarama yöntemi kullanılarak gerçekleştirilmiştir. Araştırmanın evrenini Türkiye ve Kıbrıs’taki pediatrik onkoloji ve/veya hematoloji kliniği bulunan hastanelerde tanı almış çocukların aileleri oluşturmaktadır. Araştırma verileri, kanser tanısı almış çocuğu olan ebeveynler üzerinden toplanmış olup, çalışmaya 24-52 yaş aralığında 140 (131 kadın, 9 erkek) katılımcı dahil edilmiştir. Araştırma verilerini toplamak için katılımcılara Sosyo-Demografik Bilgi Formu, Bakım Verme Yükü Ölçeği, Algılan Stres Ölçeği ve Aile Değerlendirme Ölçeği uygulanmıştır. Araştırmada sonucunda, ebeveynlerin cinsiyet, öğrenim durumu, çalışma durumu ve gelir düzeyine göre "Bakım Verme Yükü Ölçeği" puanları arasında istatistiksel açıdan anlamlı farklar tespit edilmiştir. Benzer şekilde, hasta çocuğun doğum sırasına ve hastanede yatma süresine göre "Algılanan Stres Ölçeği" puanları arasında da istatistiksel açıdan anlamlı farklar belirlenmiştir. Ayrıca, bakmakla yükümlü olunan başka birinin varlığı ve hasta olan çocuğa refakat etmenin eşle olan ilişkiyi olumsuz etkileme durumuna göre, "Algılanan Stres Ölçeği" genelinden ve ölçekteki yetersiz özyeterlik algısı ve stres/rahatsızlık algısı puanları arasında istatistiksel açıdan anlamlı farklar saptanmıştır. Bu bağlamda, kanserli çocuğu olan ailelerin stres düzeylerini azaltmaya yönelik destek programları ve danışmanlık hizmetleri sağlanması, hastanede yatan çocuklara refakat eden ebeveynlere destek ve rehberlik sunulması ve devlet politikalarının süreğen hastalığa sahip çocukların bakım verenleri için tekrardan değerlendirilmesi önerilebilir.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Clinical Psychology |
Journal Section | Research Articles |
Authors | |
Publication Date | June 27, 2024 |
Acceptance Date | June 11, 2024 |
Published in Issue | Year 2024 Volume: 6 Issue: 2 |