Gelişen bilgi ve iletişim teknolojileri sayesinde 21.yy’da kültürel mirasın içeriği çeşitlenmekte ve yeniden yorumlanmaktadır. Zaman ve mekânın sınırlarından arınan kültür varlıkları daha geniş kitlelere ve daha hızlı bir şekilde ulaşmaktadır. Bu çalışmanın amacı dijitalleşme çağında kültürel mirası tartışmak ve yeniden yorumlamaktır. Bu kapsamda Dünya’dan ve Türkiye’den somut olan ve somut olmayan doğal ve kültürel miraslara ilişkin teknolojik örnekler irdelenmiş ve hem kendi içlerinde hem de karşılıklık ilkesi temelinde karşılaştırılmışlardır. Aynı zamanda araştırmanın konusu zıt yönlü (olumlu-olumsuz) perspektiften ele alınmıştır. Dünya’dan ve Türkiye’den seçilen kültürel miraslar için kullanılan teknolojik araçlar ve işlevleri incelendiğinde benzerlik gösterdiği söylenmektedir. Dijitalleşme sürecinin kültürel miras için fırsatlar sunarken diğer taraftan tehditler meydana getirdiği görülmüştür. Alanyazın taramasına dayanan çalışmada elde edilen bulgulara göre yeni nesilin kültürel varlıklarını eğlenerek öğrenmelerini sağlamada, ulusal kültür bilincinin gelişmesine daha hızlı katkıda bulunmada ve kültürel mirasın uzun süre korunmasında ve erişilmesinde dijitalleşme önemli bir süreçtir. Bu noktada dijitalleşmenin kültürel miras için olumlu yanları; daha geniş erişim, zaman ve mekân bağımsızlığı ve koruma olarak yorumlanırken verilerin güvenliği, kopyalanması, teknolojideki hızlı değişimler ve tekrar kullanılabilirlik -sürdürülebilirlik ise dijitalleşmenin kültürel miras üzerindeki olumsuz yanları olarak değerlendirilmiştir.
Somut kültürel miras somut olmayan kültürel miras dijitalleşme Dünya Türkiye
Thanks to advancing information and communication technologies, the content of cultural heritage is diversifying and being reinterpreted in the 21st century. Cultural assets, freed from the constraints of time and space, are reaching broader audiences, and doing so more rapidly. The aim of this study is to discuss and reinterpret cultural heritage in the age of digitization. In this context, technological examples of tangible and intangible natural and cultural heritage from the world and Turkey were examined and compared both among themselves and on the basis of the principle of reciprocity. At the same time, the subject of the research was discussed from the opposite (positive-negative) perspective. When the technological tools and functions used for cultural heritages selected from the world and Turkey are examined, it is said that they are similar. While digitization process offers opportunities for cultural heritage, it has also been observed to pose threats. Based on the findings obtained in this literature review-based study, digitization is an important process in enabling the younger generation to learn about cultural assets while having fun, contributing more rapidly to national cultural awareness, and preserving and accessing cultural heritage for a long time. In this regard, the positive aspects of digitization for cultural heritage are interpreted as broader access, time and space independence, and preservation, while data security, copying, rapid technological changes, and reusability- sustainability are considered as the negative aspects of digitization on cultural heritage.
Cultural heritage intangible cultural heritage digitalization World Turkey
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Kültürel ve Doğal Miras, Dijital Arkeoloji |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Erken Görünüm Tarihi | 15 Aralık 2023 |
Yayımlanma Tarihi | 31 Aralık 2023 |
Gönderilme Tarihi | 22 Eylül 2023 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2023 Cilt: 4 Sayı: 2 |
Creative Commons Attribution-ShareAlike 4.0 International License tarafından lisanslanmıştır.