Coğrafya, Kültür ve Siyaset: Suriye'de Esad Rejimini Biçimleyen Koşullar ve Etmenler

Yıl 1999, Cilt: 2 (1) Sayı: 3, 43 - 64, 01.01.1999

Tayfun Atay

Öz

Arap Orta Doğu'sunda siyasal yapı analizlerinde kültür boyutu üzerinde yeterinc'e durulduğu söylenemez. Ancak bu boyutun bölgede özellikle bütünlüklü ulus-devletlerin inşası yolundaki girişimlerde karşılaşılan güçlükleri anlamak açısından büyük öneme sahip olduğu açıktır. Suriye bu bakımdan iyi bir örnek teşkil etmektedir. Suriye'nin yakın dönem siyasal tarihi hizipçi eğilimler temelinde gelişen iktidar mücadeleleri ile karakterize edilebilir. Söz konusu eğilimler "birincil bağlılıklar"dan köken alırlar. Suriye'nin Emevi döneminden beri bağımsız bir siyasal varlığa sahip olma yönünde tarihsel deneyimsizliği, birincil bağlılıkların insanların bilincinde yerinden edilemezliği, Suriye. Irak, Mısır vb. kimlikleri kapsayarak kendi içinde eriten bir "aşkın" Arap kimliğinin varlığı ve Suriye içinde mevcut bölgecilik eğilimleri. ülkede bütünlüklü ve istikrarlı bir siyasal sistemin biçimlenmesini engelleyen edenlerdir. Hafız el-Esad'ın başarısı. başlangıçta hizipçi olmayan bir siyaset izleyip halk desteğini sağlamasına, giderek kendisine bağlı bir güvenlik birimi oluşturmasına ve ülkedeki tüm toplumsal ve ekonomik aynaklara erişim imkanı veren bir devlet patronajını kurumlaştırmasına. gerektiğinde de toplum üzerinde geniş çaplı devlet şiddeti uygulamaktan kaçınmamasına dayanmaktadır.

Anahtar Kelimeler

Esad Rejimi, Suriye, siyaset ve coğrafya

Geography, Culture and Politics: A Background to Hafız al-Assad's Regime in Syria

Öz

The analyses of political structures in the Arabic Middle East have by now largely overlooked the dimension of culture. Yet this dimension is crucial particularly for marking the difficulties encountered in the attempts to establish well-integrated nation-states in the region. Syria is a case in point. The political process in Syria has been influenced by the factors related to the domain of "culture". Recent political history of Syria can be depicted as a power struggle based on sectarian tendencies. These tendencies term from the "primordial loyalties". Historical inexperience of Syria to become an independent political unit since the time of the Umayyad Dynasty, indispensability of primordial loyalties in the consciousness of people, the existence ot transcendental Arab identity which crosscuts ali territorially separate identities such as Syrian. lraqi, Egyptian. ete., and Finally regionalist preferences within Syria, ali appeared as obstacles to shaping an integrated and stable political system in this country. Hafız al-Assad is the only leader who, has succeeded to establish a sustaining rule in Syria. He has managed this first by introducing apolitical and economic relaxation, by avoiding sectarianism instate machinery --military excluded--and, later. by creating a security force which is loyal to himselt and formed by his close relatives and, finally, by institutionalising a state patronage through which access to ali social and economic facilities is possible in the country

Kaynakça

• Alankary, H. (1989). "Practical Ba'athism. 1963-82." Yayımlanmamış Makale.Londra: Londra Universitesi, Doğu ve Afrika Çalışmaları Okulu (SOAS).
• Al-Khalil, S. (1989). Republic of Fear. The Politics of Modern Iraq. Berkeley: University of California Press
• Bar-Siman-Tav, Y. (1983). Linkage Politics in the Middle East. Syria Between Domestic and External Conflict 1961-7970. Boulder: Westview Press.
• Batatu, H. ( 1981 ). "Some Observations on the Social Roots of Syria's Ruling Military Group and the Causes for its Dominance." Middle East Journal. Vol. 35, No. 3: 331-334.
• Cihansız, Y. (1995). "Gap ve Türkiye-Suriye ilişkileri." Strateji. 95/3: 153-170,
• Dann, U. (1984). Studies in the History of Transjordan 1920-1949. London: Westview Press.