Zilzâl Sûresi’nin son âyeti genellikle “Kim de zerre ağırlığınca bir kötülük işlerse, onun cezasını görecektir” şeklinde tercüme edilmektedir. Âyete bu şekilde anlam verilmesi halinde, ister mümin ister kâfir olsun herkesin dünyada iken işlediği en küçük kötülüğün dahi cezasını âhirette göreceği anlaşılmaktadır. Çoğu müfessirlerin yorumu da bu istikamette olmuştur. Ancak âyetin bu şekilde anlamlandırılması halinde bu anlamın İslam itikadındaki mizan, Allah’ın affı, tevbe ve şefaat gibi esaslara aykırı bir durum ortaya çıktığı gibi, siyak-sibaka da riayet edilmediği görülmektedir. Bu makalenin amacı bir taraftan siyak-sibaka riayet edilerek âyetten İslâm itikat esaslarına uygun bir anlamın çıkıp çıkmayacağını ortaya koymak olacaktır. Bu çalışmayı yaparken dokümanter analiz yöntemi çerçevesinde çok sayıda meal ile klasik ve modern tefsir kaynaklarına müracaat edilmiş; âyetin doğru anlamı ortaya konulmaya çalışılmıştır. Buna göre âyetin anlamı, insanların kıyamet günü diriltildikleri ilk anda küçük-büyük her kötülüğün cezasını görmeleri değil; Allah’ın yere vahyedip insanların amellerini haber vermeye başladığında yerin konuşmasını görmeleridir. Amellerin karşılığı hesaptan sonra verilecektir.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Religious Studies |
Journal Section | Research Articles |
Authors | |
Publication Date | March 30, 2022 |
Published in Issue | Year 2022 Volume: 2 Issue: 1 |