The main purpose of this research is to determine the level of competence of Turkish teachers in applying the drama method and drama techniques. Descriptive relational scanning, one of the quantitative research models, was used in the research. The sample of the research consists of 133 Turkish teachers working in official secondary schools affiliated with the Ministry of National Education. In the research, the teacher as a drama leader and the educational drama application competence scale and the competence survey regarding drama method techniques were used as data collection tools. SPSS 21 program was used to analyze the collected data. As a result of the research, it was determined that among the drama techniques, Turkish teachers were most knowledgeable about story-event enactment and least knowledge about finger play technique. When looking at the level of using drama techniques in lessons, it was determined that the technique they used frequently/intensively was improvisation, and the technique they used least was finger play. While applying the drama method, Turkish teachers stated that there were problems such as lack of equipment, high number of students, parents' attitude, management's attitude, lack of knowledge about the drama method, inability to cover the course topics and small classroom size. There is no significant difference between the proficiency levels of Turkish teachers in applying the drama method and the variables of gender, years of professional experience, theater attendance, place of duty and class size; It was determined that there was a significant difference according to the variables of taking a drama course during the undergraduate period, receiving drama education in any course, and reading and reviewing theater texts.
Turkish teachers drama education drama practice self-efficacy
Bu araştırmanın temel amacı Türkçe öğretmenlerin drama yöntemini uygulama ve drama tekniklerine ilişkin yeterliliklerin ne düzeyde bildiklerini ve uyguladıklarını belirlemeye yönelik bir durumu tespit etmektir. Araştırmada nicel araştırma modellerinden betimsel ilişkisel tarama kullanılmıştır. Araştırmanın örneklemini Millî Eğitim Bakanlığına bağlı resmî ortaokullarda görev yapan 133 Türkçe öğretmeni oluşturmaktadır. Araştırmada veri toplama aracı olarak drama lideri olarak öğretmen ve eğitimsel drama uygulama yeterliği ölçeği ile drama yöntemi tekniklerine ilişkin yeterlilik anketi kullanılmıştır. Toplanan verilerin analizinde SPSS 21 programı kullanılmıştır. Araştırma sonucunda Türkçe öğretmenlerinin drama tekniklerinden en çok öykü- olay canlandırmasını, en az ise parmak oyunu tekniği hakkında bilgi sahibi oldukları, derslerde drama tekniklerini kullanma düzeylerine bakıldığında sıklıkla/yoğun kullandıkları tekniğin doğaçlama, en az kullandıkları tekniğin ise parmak oyunu olduğu tespit edilmiştir. Türkçe öğretmenleri drama yöntemini uygularken araç-gereç eksikliği, öğrenci sayısının fazla olması, velilerin tutumu, yönetimin tutumu, drama yöntemiyle ilgili bilgi eksikliği, ders konularının yetiştirilememesi ve sınıfın dar oluşu gibi sorunlar olduğunu dile getirmişlerdir. Türkçe öğretmenlerinin drama yöntemini uygulama yeterlik düzeyleri ile cinsiyet, mesleki kıdem yılı, tiyatroya gitme durumu, görev yeri ve sınıf mevcudu değişkenlerine göre anlamlı bir farklılığın olmadığı; lisans döneminde drama dersi alma, herhangi bir kursta drama eğitimi alma, tiyatro metinlerini okuma ve inceleme değişkenlerine göre anlamlı bir farklılık olduğu tespit edilmiştir.
Türkçe öğretmenleri drama eğitimi drama uygulaması öz yeterlik
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Türkçe Eğitimi |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Erken Görünüm Tarihi | 29 Haziran 2024 |
Yayımlanma Tarihi | 30 Haziran 2024 |
Gönderilme Tarihi | 8 Nisan 2024 |
Kabul Tarihi | 2 Haziran 2024 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024 Cilt: 8 Sayı: 1 |
Social Sciences: Theory & Practice is an international scientific journal for the publication of research and studies covering all aspects of social sciences and related discipline.