Dış Politikada Medyanın Rolü

Year 2018, Volume 2, Issue 2, 153 - 161, 30.07.2018

Özlem İpek

Abstract

Medya, kitlesel güçleri etki altına alarak, karar alma dönemlerinde hükümetleri, karar alıcıların yaklaşımlarını yadsınamayacak ölçüde etkilemektedir. Uluslararası ilişkilerin istikrar argümanlarının merkezinde yer alan dış politika kararları, medya hegemonyasında yapısal değişikliklere uğramaktadır. Dünya sistemindeki iç dinamiklerin etkisiyle uluslararası politikada karar vericiler; medyanın ideolojik söylemleriyle, kutuplaşmalarıyla, eylemsel baskılarıyla karşı karşıya kalmaktadır. Kamuoyunu meşrulaştırmak gerekçesiyle medya, dış politika kararlarında hedeflenen söylemlerine uygun kararlar çıkmasında etken güç olabilmektedir. Uluslararası ilişkiler disiplini açısından medyanın faktörleri değerlendirildiğinde; kitleleri etkilemek, kamuoyu oluşturmak, karar alıcıları kamuoyu perspektifinde etki altında bırakmak üzere oluşmuş güç parametreleri bulunmaktadır.

Keywords

Türk Dış Politikası, Medya, Karar Alıcılar

The Role of the Media in Foreign Policy

Abstract

Media with its massive force influences governments and decision-makers to an undeniable extent. International policy decisions outside the conventional policy and processes are undergoing structural changes in the media hegemony. Decision-makers in foreign politics under the influence of internal dynamics in the World are confronted with ideological discourses of the media, polarizations, and systematic pressures. Media can be a major force in producing desired policy outcomes by influencing public opinion. When media factors are evaluated in terms of international relations discipline; power parameters such as influencing masses, forming public opinion, influencing decision-makers come into play. The perspective that media influence internal and external affairs in decision-making is discussed in this article.

Keywords

Turkish Foreign Policy, Media, Decision-Makers

References

• Aksu, M. 2004. “Türk Dış Politikası Karar Alma Mekanizmasının İşleyişi: 2. Körfez Krizi Örneği”. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Isparta: Süleyman Demirel Üniversitesi.
• Alp, H. 2011. “Küreselleşme Sürecinde Medyadaki Dezenformasyon ve Irak İşgali Örneği”. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. İstanbul: Kadir Has Üniversitesi.
• Arı, T. 2006. Uluslararası İlişkiler Teorileri: Çatışma, Hegemonya, İşbirliği. Bursa: MKM Yayıncılık.
• Arı, T. 2000. Amerika’da Siyasal Yapı, Lobiler ve Dış Politika. İstanbul: Alfa Yayınları.
• Arı, T. 2013. Uluslararası İlişkiler ve Dış Politika. Bursa: Mkm Yayıncılık.
• Aydınlı, E., Kurubaş, E. ve Özdemir, H. 2009. Yöntem, Kuram, Komplo Türk Uluslararası İlişkiler Disiplininde Vizyon Arayışları. Ankara: Asil Yayınları.
• Berzah, M. Ç. 2006. Medyanın Ördüğü Berlin Duvarı. Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
• Brown, C. ve Ainley, K. 2006. Uluslararası İlişkileri Anlamak. İstanbul: Yayınodası Yayınları.
• Denk, E. 2009. Türk Basınında Dış Politika. Ankara: Akademik Orta Doğu Yayınları.
• Ereker, F. 2010. “Dış Politika ve Kimlik: İnşacı Perspektiften Türk Dış Politikasının Analizi”. Yayınlanmamış Doktora Tezi. Ankara: Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Uluslararası İlişkiler Anabilim Dalı.
• Ersin, E. 2017. “New Media, Public Sphere and Democracy”. Journal of Media Critiques. Goldstein, J. ve Pevehouse, J. C. 2015. Uluslararası İlişkiler. Ankara: BB101 Yayınları.
• Gözen, R. 2001. Dış Politika nedir? 21.Yüzyılın Eşiğinde Türk Dış Politikası. İstanbul: Alfa Yayınları.
• Hill, C. 2003. The Changing Politics of Foreign Policy. New York: Palgrave MacMilan.
• Hudson, V. M. 2005. “Foreign Policy Analysis: Actor-Specific Theory and the Ground of International Relations”. Foreign Policy Analysis.
• Hunginton, S. P. 2013. Medeniyetler Çatışması ve Dünya Düzeninin Yeniden Kurulması. İstanbul: Okuyan Us.
• Gustavsson, J. 1998. The Politics Foreign Policy Change. Sweden: Lund University Press.
• Keohane, R. O. 1984. After Hegemony: Cooperation and Discord in World Politikal Economy. New Jersey: Prince-ton University Press.
• Lawrance, D. G. 2009. The Politics of Diversity. California: Belmont Wardsworth Publishing.
• Meyer, T. 2004. Medya Demokrasisi. İstanbul: Kültür Yayınları.
• Oran, B. 2000. Türk Dış Politikası: Kurtuluş Savaşı’ndan Bugüne Olgular, Belgeler, Yorumlar. İstanbul: İletişim Yayıncılık.
• Poe, M. 2015. İletişim Tarihi: Konuşmanın Evriminden İnternete Medya ve Toplum. İstanbul: Islık Yayınları.
• Putnam, R. D. 1998. “Diplomacy and Domestic Politics: The Logic of Two-Level Games”. International Organiza-tion. 42(3).
• Robinson, P. 2001. “Medya ve Kamuoyunun Rolü, Dış Politika”. Steve Smith, Amelia Hadfield, Tim Dunne (der). Foreign Policy: Theories, Actorsand Cases içinde. Oxford: Oxford University Press.
• Robinson, P. 2000. The Policy Media Interaction Model-Measuring Media Power During Humanitarian Journal of Peace Research. London: University of Liverpool.
• Smith, S., Hadfield A. ve Dunna T. 2016. Dış Politika, Teoriler, Aktörler, Örnek Olaylar. Uluslararası İlişkiler Kü-tüphanesi.
• Synder, R. C. 1962. Foreingn Policiy Decision Making: An Approach to the Study of International Politics, New York: Free Press.
• Tarhan, A. 2013. “Türk Dış Politikasını Belirleyen Faktörler ve 21. Yüzyıl Olaylarla Türk Dış Politikası”. Yayınlan-mamış Yüksek Lisans Tezi. Konya: Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü Uluslararası İlişkiler Ana Bilim Dalı.
• Tarhan, N. 2004. Asimetrik Savaş, Politik Psikoloji. İstanbul: Timaş.
• Turan, K. 2012. Tersine Dönmüş İki Seviyeli Bir Oyun. Gazi Üniversitesi İ.İ.B.F Uluslararası İlişkiler Bölümü.
• Voss J. ve Dorsey, E. 1992. “Perceptionand International Relations”. Eric Singerand Valerie Hodson (der.). Political Pyschology and Foreign Policy içinde. Boulder: Westview Press,
• Wilson, A. C. 2010. “Putnam’s Two-Level Game: Case Studies of Serbianand Russian Reactions to the Kosovar and Chechen Independence Movements”. ABD: The Ohio State University, Gratuade Program Slavicand East Eu-ropean Studies.
• Yılmaz, A. 2013. Küresel Dünyada Uluslararası İlişkiler. Ankara: Kadim Yayınları.