Sınırlandırma rejimi açısından haklar ve özgürlükler, insan hakları hukukunun genel teorisinde; “sınırlandırılabilen haklar” ve “sınırlandırılamayan haklar” olmak üzere, ikiye ayrılmaktadır.1 Sınırlandırılabilen haklar, “sınırlandırma ölçütleri2 ”ne dayanılarak sınırlandırılabilmekte; sınırlandırılamayan haklar (yaşam hakkı, işkence yasağı, kullukkölelik yasağı gibi) ise, doğası gereği sınırlandırma kabul etmediği için, bir müdahaleye maruz bırakılmamaktadırlar.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Research Article |
Authors | |
Publication Date | January 1, 2009 |
Published in Issue | Year 2009 Issue: 54 |