Zooarchaeological Analysis of Faunal Elements from Tripolis

Year 2020, Issue: 2, 29 - 37, 28.12.2020

Alper Yener Yavuz Ahmet İhsan Aytek

Abstract

Zooarchaeological Analysis of Faunal Elements from Tripolis

Abstract

Zooarchaeology is defined as a discipline that contributes to the science of archaeology as a result of the examination of animal bones obtained from archaeological excavations. The main purpose of zooarcheological studies is to portray behaviours and the relationships of ancient people with the environment, by using the information obtained from animal remains. Beside revealing human behaviours, zooarchaeological studies reveal the relationship between ecology and culture by providing information about animals. A well-formed chronology, together with extensive studies of various animal species, made it possible to make a more systematic classification. Thanks to these features, zooarchaeology becomes a bridge among paleontology, archaeology and paleoanthropology. On of the most important details about the zooarcheological research of the Tripolis is that the bones were found not only one point of the city but several different spots. Totally 1945 animal bones were examined in 396 bags and 16 different species have been identified. As a result of this study, which is a report-like study, a general fauna of Tripolis can be mentioned. Although the number of examined bones is not very large, important data have been obtained.

Keywords

Tripolis, Zooarchaeology, Denizli, Roman Period

Tripolis'te Bulunan Faunal Kalıntıların Zooarkeolojik İncelemesi

Abstract

Zooarkeoloji, arkeolojik kazılardan ele geçirilen hayvan kemiklerini inceleyen ve bu incelemelerin sonuçlarıyla arkeoloji bilimine katkıda bulunan bir disiplin olarak tanımlanmaktadır. Zooarkeolojik çalışmaların ana amacı, bulunan hayvan kalıntılarından elde edilen bilgilerle eski insan davranışlarını ve eski insanların çevreyle olan ilişkilerini resmetmektir. Zooarkeoloji çalışmaları insanı ve insan davranışlarını yansıtmanın yanı sıra, hayvanlar hakkında da bilgilere ulaşmamızı sağlayarak ekoloji-kültür ilişkisini ortaya koymaktadır. Çeşitli hayvan türlerinin yapılan kapsamlı incelemeleriyle birlikte iyi şekilde oluşturulmuş bir kronoloji, daha sistemli sınıflama yapmayı mümkün hale getirmiştir. Bu gibi özellikleri sayesinde zooarkeoloji çalışmaları, paleontoloji ve arkeoloji-antropoloji bilimleri arasında köprü görevi de yapmaktadır. Tripolis kentinin zooarkeolojik araştırmasının önemli detaylardan birisi de kemiklerin kentin sadece bir noktasından değil, farklı birkaç noktasında bulunmuş olmasıdır. Bu araştırma kapsamında, 396 poşet içerisinde 1945 adet hayvan kemiği incelenmiş ve birbirinden farklı 16 ayrı aile/cins/tür tespit edilmiştir. Bir rapor niteliğinde olan bu çalışmanın sonucunda, Tripolis kentiyle ilgili genel bir faunadan söz edilebilir. İncelenmiş olan kemiklerin sayısı çok fazla olmasa da önemli veriler elde edilmiştir.

Keywords

Tripolis, Zooarkeoloji, Denizli, Roma Dönemi

References

• B. Duman- O Koçyiğit, Tripolis ad Maeandrum II, Geç Antik Dönem Konut Kalıntıları ve Buluntuları, İstanbul, 2019, s. 5.
• C. Çakırlar, ‘Aççana Höyüğü’nde Arkeozooloji Çalısmaları: 2007 Yılı Raporu’, 24. Arkeometri Sonuçları Toplantısı, Ankara, 2008, 253-267.
• S. Hillson, Teeth, Cambridge University Press, New York, 2005.
• T. O’connor, The Archaeology of Animal Bone, Great Britain, 2004.
• S. Payne, ‘Metrical Distinction Between Sheep and Goat Metacarpals’, The Domestication and Exploitation of Plants and Animals, Ed. P. Ucko- G. Dimbley, London, 1969, 295-305.
• S. Payne, ‘Morphological Distinctions Between the Mandibular Cheek Teeth of Young Sheep, Ovis and Goats, Capra’, Journal of Archaeological Science,12, 1985, 139-147.
• E. Schmid, Atlas of Animal Bones for Prehistorians, Archaeologist and Quaternary Geologists, Amsterdam, 1972.
• P. Wapnish – B. Hesse, ‘Urbanization and the organization of animal production at Tell Jemmeh in the Middle Bronze Age Levant’, Journal of Near Eastern Studies 47/2, 1988, 81-94.