Türkiye'deki Tricharina Çeşitliliğinin Genişletilmesi: Nemrut Dağı'ndan Tricharina cretea Türünün Tanımlanması

Year 2024, Volume: 15 Issue: Özel Sayı, 29 - 36, 30.12.2024

Şuheda Aldemir Terman , Mustafa Emre Akçay , Ayten Dizkırıcı

https://doi.org/10.30708/mantar.1566971

Abstract

Tricharina cinsi (Pezizales), türleri arasındaki morfolojik benzerlikler nedeniyle taksonomik açıdan zorlukların olduğu bir cinstir. Günümüzde dünya genelinde 21 tür tanımlanmış olup, Türkiye’den daha önce üç tür rapor edilmiştir. Bu çalışma, Türkiye’nin Nemrut Dağı (Bitlis/Tatvan) bölgesinden Tricharina cretea’yı morfolojik ve moleküler analizlere dayalı olarak yeni bir kayıt olarak tanımlamaktadır. Tür, sığ ve disk şeklindeki apotezyum yapısı ile karakterize edilmiştir. Moleküler filogenetik analizlerde transkribe edilen aralayıcı bölgeler (ITS) ve büyük alt ünite (LSU) bölgeleri kullanılmış ve analizler Bayes çıkarımı (BI) yöntemleriyle gerçekleştirilmiştir. Filogenetik analizler, T. cretea’nın T. praecox ile yakından ilişkili olduğunu ortaya koymuştur. ITS+LSU birleşik verileri, T. cretea’nın ilişkili taksonlardan net bir şekilde ayrılmasını sağlamıştır. Morfolojik olarak benzer ve filogenetik olarak ilişkili türlerle karşılaştırmaların yanı sıra detaylı tanımlar ve görseller sunulmuştur.

Keywords

Tricharina, ITS, LSU, Yeni kayıt, Filogeni

Expanding the Tricharina Diversity in Türkiye: The Identification of Tricharina cretea from Nemrut Mountain

Abstract

The genus Tricharina (Pezizales) presents taxonomic challenges due to the morphological similarities among its species. Currently, 21 species are recognized globally, with three previously reported from Türkiye. This study identifies Tricharina cretea as a new record from Nemrut Mountain (Bitlis/Tatvan), Türkiye, based on morphological and molecular analyses. The species is characterized by shallow, disc-shaped apothecia. Molecular phylogenetics, incorporating internal transcribed spacer (ITS) and large subunit (LSU) regions, were analyzed using Bayesian inference (BI). Phylogenetic analysis revealed that T. cretea is closely related to T. praecox. Concatenated ITS+LSU data facilitated the clear delimitation of T. cretea from related taxa. Detailed morphological descriptions, illustrations, and comparisons with morphologically and phylogenetically similar species are provided.

Keywords

Tricharina, ITS, LSU, new record, phylogeny

References

• Altschul, S.F., Gish, W., Miller, W., Myers, E.W. and Lipman, D.J. (1990). Basic local alignment search tool. J Mol Biol. 215(3):403–410.
• Claridge, A. W., Trappe, J. M. and Hansen, K. (2009). Do fungi have a role as soil sta bilizers and remediators after forest fire? Forest Ecology and Management, 257:1063–1069.
• Dix, N. J. and Webster, J. (1995). Phoenicoid fungi. In: Dix, N. J. and Webster, J. (Eds.). Fungal ecology. Chapman and Hall, Cambridge. Pp. 302–321.
• Doyle, J.J. and Doyle, J.L. (1987). A rapid DNA isolation procedure for small quantities of fresh leaf tissue. Phytochemical Bulletin, 19:11-15.
• El-Abyad, M. S. H. and Webster, J. (1968). Studies of pyrophilous discomycetes: I. Comparative physiological studies. Transactions of the British Mycological Society, 51:53–367.
• Katoh, K. and Standley, M.D. (2013). MAFFT multiple sequence alignment software version 7: improvements in performance and usability. Mol. Biol. Evol. 30(4):772–80.
• McMullan-Fisher, S. J. M., May, T. W., Robinson, R., Bell, T. L., Lebel, T., Catche side, P. and York, A. K. (2011). Fungi and fire in Australian ecosystems: A review of current knowledge, management implications and future directions. Australian Journal of Botany, 59:70–90.
• Maddison, W. and Maddison, D. (2009). MESQUITE: a modular system for evolutionary analysis. Evolution 11(5).
• Rambaut, A., (2010). FigTree v1.3.1. Institute of Evolutionary Biology, University of Edinburgh, Edinburgh.
• Rehner, S.A. and Buckley, E. (2005). A Beauveria phylogeny inferred from nuclear ITS and EF1-α sequences: evidence for cryptic diversification and links to Cordyceps teleomorphs. Mycologia, 97:84–89.
• Ronquist, F. and Huelsenbeck, J.P. (2003). MRBAYES 3: Bayesian phylogenetic inference under mixed models. Bioinformatics, 19:1572–1574.
• Sesli, E., Asan, A., Selçuk, F. Abacı Günyar, Ö., Akata, I., Akgül, H., Aktaş, S., Alkan, S., Aydoğdu, H., Berikten, D., Demirel, K., Demirel, R., Doğan, H. H., Erdoğdu, M., Ergül, C. C., Eroğlu, G., Giray, G., Haliki Ustan, A., Keleş, A., Kırbağ, S., Kıvanç, M., Ocak, İ., Ökten, S., Özkale, E., Öztürk, C., Sevindik, M., Şen, B., Şen, İ., Türkekul, İ., Ulukapı, M., Uzun, Ya., Uzun, Yu. and Yoltaş, A. (2020). Türkiye Mantarları Listesi (The Checklist of Fungi of Turkey). Ali Nihat Gökyiğit Vakfı Yayını. 1177 sayfa, İstanbul.
• Uzun, Y. 2023. The checklist of Turkish Pezizales species. Anatolian Journal of Botany, 7 (1):1–20.
• Van Vooren, N., Lındemann, U., Healy, R. (2017). Emendation of the genus Tricharina (Pezizales) based on phylogenetic, morphological and ecological data. Ascomycete.org, 9 (4):101–123.
• Van Vooren, N., Lındemann, U., Healy, R., (2019). Emendation of the genus Tricharina (Pezizales) based on phylogenetic, morphological and ecological data. Part 2. Ascomycete.org, 11 (5):145–169.
• Van Vooren, N., Lındemann, U., Healy, R., (2023). Emendation of the genus Tricharina (Pezizales) based on phylogenetic, morphological and ecological data. Part 3. New type studies and description of two new species. Ascomycete.org, 14 (4-5):185–204.
• Vilgalys, R. and Hester, M. (1990). Rapid genetic identification and mapping of enzymatically amplified ribosomal DNA from several Cryptococcus species. Journal of Bacteriology, 172:4239–4246.
• White, T.J., Bruns, T., Lee, S. and Taylor, J.W. (1990). Amplification and direct sequencing of fungal ribosomal RNA genes for phylogenetics. In: Innis, M.A., Gelfand, D.H., Sninsky, J.J. and White, T.J., editor. PCR Protocols: A Guide to Methods and Applications. New York: Academic Press Inc; pp. 315–322.