Bu çalışma küresel finansal krize giden süreçte Amerika Merkez Bankası’nın (Fed) izlediği para
politikasını incelemiştir. Taylor kanununun Fed’in politika faiz oranlarını belirlemesini başarılı bir şekilde
açıkladığını gösterdikten sonra Taylor kanununu para politikası analizimiz için kullandık. Krize giden
süreçte Fed’in politikalarında bir kırılma olup olmadığını ardışık kalıntılar toplamı (cusum) ve Chow
testleriyle sınadık. Test sonuçları bize 2003 yılından itibaren Fed’in genişleyici bir para politikası takip
ettiğini gösterdi. Bu çalışmada, genişleyici para politikası ve likidite bolluğuna eşlik eden bankaların kolay kredi verme politikalarının bir konut balonuna ve nihayetinde 2007-08 küresel finansal krizine yol açtığı
tartışıldı. Son olarak da, kriz boyunca takip edilen geleneksel olmayan para politikalarından ve geleneksel
para politikalarına dönme eğiliminden bahsedildi.
This paper analyzes the run up of the financial crisis from monetary policy point of view. After showing that the Taylor rule closely conforms to policy interest rate setting practices of the Federal Reserve System (Fed) from 1987 onwards, we use the Taylor rule in order to represent the Fed’s interest rate setting policy. Utilizing cumulative sum (cusum) and Chow forecast tests we show that starting from the early 2000s the Fed started to follow a loose monetary policy. We argue that loose monetary policy and the consequent excess liquidity in the markets, accompanied by easy credit policies and deregulation in the financial system helped to fledge a housing bubble and hence the 2007-08 global financial crisis. We also discuss unconventional monetary policies during the crisis period and the desire of the Fed to return to normal time policies as the economic situation improves
Primary Language | English |
---|---|
Journal Section | Makaleler |
Authors | |
Publication Date | April 20, 2015 |
Submission Date | April 20, 2015 |
Published in Issue | Year 2015 Volume: 7 Issue: 12 |