Makalenin amacı bir şiddet formu olarak
medyanın her türlü içeriği etki altına aldığını ispat etmektir. İçerik, onu
inşa eden unsurların en önemlisi olan “araç”ın merkeze alınması ile
ilişkilidir. Bu makalede medya, bizatihi kendi yapısından/formundan ötürü
şiddetin ana kaynağı olarak değerlendirilmektedir. “Araç”ın bu mutlak etkisi,
yöntem olarak teknolojik determinizmi doğurmaktadır. Arka planda bırakılan
“araç”ların ne olduğu sorusu önem arz etmekte ve dolayımlama temelli kitle
iletişim araçları, teknolojik determinizm bağlamında şiddetin inşa edici unsuru
olmaktadır. Burada teknoloji temelli iletişim araçları mesajı/içeriği istediği
şekle sokabilmekte ve önemsizleşmesine neden olarak simgesel şiddetin başat
unsuru olmaktadır. Form’un/yapı’nın içerik üzerindeki tahakküm edici gücü
iletişim “araç”ları üzerine düşünmeyi zorunlu kılmaktadır. Makalenin amacı
temsil pratiklerinin ikincil önemde kaldığını ve esasın teknolojik determinizm
olduğunu göstermektir. Bu makalede Kitle iletişim “araç”larının teknolojik
determinizm bağlamında şiddetin yapısal olarak ana kaynağı olduğu iddia
edilmektedir.
Subjects | Linguistics |
---|---|
Journal Section | Makaleler |
Authors | |
Publication Date | December 31, 2017 |
Published in Issue | Year 2017 Issue: 28 - MEDYA ve ŞİDDET - 2 |