Research Article
BibTex RIS Cite
Year 2019, , 324 - 346, 03.07.2019
https://doi.org/10.31460/mbdd.459841

Abstract

References

  • Albayrak, M. (2015). İç Denetçiler İçin Sürdürülebilirlik Raporlamalarına Güvence Verme Kılavuzu. İç Denetim Dergisi (41), 32-37.
  • Aras, G. (2006). İşletmelerde Sürdürülebilir Değer Yaratma ve İç Denetim. İç Denetim Dergisi (16), 20-21.
  • Aras, G., ve Sarıoğlu, G. U. (2015). Kurumsal Raporlamada Yeni Dönem: Entegre Raporlama. İstanbul: TÜSİAD.
  • Aydın, S. (2015). Entegre Raporlama. İstanbul: Türkmen Kitabevi.
  • BİST. (2014a). Şirketler İçin Sürdürülebilirlik Rehberi. İstanbul: Borsa İstanbul.
  • BİST. (2014b). Borsa İstanbul Sürdürlebilirlik Bülteni 2014. İstanbul: Borsa İstanbul.
  • CDP Türkiye. (2012). CDP Türkiye - En İyi Uygulamalar Kitapçığı - CDP'ye Yanıt Veren Türkiye Şirketleri İçin En İyi Uygulamalar Rehberi. İstanbul: Carbon Dısclosure Project Türkiye.
  • Doğru, E. (2016). GRI Sürdürülebilirlik Raporlamaları Analizi: İyi Uygulama Örnekleri ve Geliştirme Önerileri. İç Denetim Dergisi (44), 24-27.
  • GRI. (2014a). G4 Sürdürülebilirlik Raporlaması Kılavuzları - Raporlama İlkeleri ve Standart Bildirimler. Amsterdam: Global Reporting Initiative.
  • GRI. (2014b). G4 Sürdürülebilirlik Raporlamasi Kılavuzları - Uygulama El Kitabı. Amsterdam: Global Reporting Initiative.
  • IIRC. (2013). Uluslararası (ER) Çercevesi - Entegre Raporlama (ER). England and Wales: International Integrated Reporting Council.
  • İMKB. (2011). Sürdürülebilirlikle İlgili Özet Bilgiler. İstanbul: İstanbul Menkul Kıymetler Borsası.
  • Mengi, B. T., ve Özgül, B. (2016). Kurumsal Sürdürülebilirlik ve Güvencesi "İç Denetim" - BİST Sürdürülebilirlik Endeksi'ne Tabi Şirketlerde Anket Çalışması. İstanbul: Beta Basım Yayım Dağıtım A.Ş.
  • PwC Türkiye. (2011). Türk İş Dünyası’nda Sürdürülebilirlik Uygulamaları Değerlendirme Raporu. İstanbul: Pricewaterhouse Coopers International Limited.
  • SKD Türkiye. (2017). 100 Maddede Sürdürülebilirlik Rehberi. İstanbul: İş Dünyası ve Sürdürülebilir Kalkınma Derneği.
  • TİSK. (2016). Herkes İçin Kurumsal Sosyal Sorumluluk Projesi - Türkiye Sürdürülebilirlik Raporlaması Ulusal Inceleme Raporu. Ankara: Türkiye İşveren Sendikaları Konfederasyonu.
  • UNGC. (2008). Birleşmiş Milletler Küresel İlkeler Sözleşmesi İlerleme Bildirimi (COP) Konusunda Pratik Rehber. New York: The United Nations Global Compact.

İŞLETMELERDE SÜRDÜRÜLEBİLİRLİK RAPORLAMA ÇERÇEVELERİ

Year 2019, , 324 - 346, 03.07.2019
https://doi.org/10.31460/mbdd.459841

Abstract

Bugün işletmelerin
en önemli gündemini iş stratejilerinin ve operasyonlarının ayrılmaz bir parçası
haline gelen sürdürülebilirlik konusu oluşturmaktadır. Toplum ve paydaşlardan
gelen baskılar sonucu çevresel, sosyal ve ekonomik performanslarını raporlayan
işletme sayısı her geçen gün artmaktadır. İşletmelerin çevresel, sosyal ve
ekonomik faaliyetlerini ve bu faaliyetlerinin sonuçlarını raporlayabilecekleri
dünya çapında kabul görmüş raporlama çerçeveleri bulunmaktadır. Güvenilirlik,
tutarlılık ve karşılaştırılabilirlik ilkelerinin sağlanabilmesi için
belirlenmiş standartlarda raporlama yapmak, hem raporlama yapan işletmelere hem
de raporların okuyucularına uygulamada ve değerlendirmede büyük fayda ve
kolaylık sağlamaktadır. Bu çalışmada ilgili konularda standart belirleyici
kurumların yayınları ve genel kabul görmüş uygulama esasları çerçevesinde bir
literatür taraması yapılmak suretiyle sürdürülebilirlik raporlaması farklı
raporlama çerçeveleri ele alınarak açıklanmaya çalışılmıştır.

References

  • Albayrak, M. (2015). İç Denetçiler İçin Sürdürülebilirlik Raporlamalarına Güvence Verme Kılavuzu. İç Denetim Dergisi (41), 32-37.
  • Aras, G. (2006). İşletmelerde Sürdürülebilir Değer Yaratma ve İç Denetim. İç Denetim Dergisi (16), 20-21.
  • Aras, G., ve Sarıoğlu, G. U. (2015). Kurumsal Raporlamada Yeni Dönem: Entegre Raporlama. İstanbul: TÜSİAD.
  • Aydın, S. (2015). Entegre Raporlama. İstanbul: Türkmen Kitabevi.
  • BİST. (2014a). Şirketler İçin Sürdürülebilirlik Rehberi. İstanbul: Borsa İstanbul.
  • BİST. (2014b). Borsa İstanbul Sürdürlebilirlik Bülteni 2014. İstanbul: Borsa İstanbul.
  • CDP Türkiye. (2012). CDP Türkiye - En İyi Uygulamalar Kitapçığı - CDP'ye Yanıt Veren Türkiye Şirketleri İçin En İyi Uygulamalar Rehberi. İstanbul: Carbon Dısclosure Project Türkiye.
  • Doğru, E. (2016). GRI Sürdürülebilirlik Raporlamaları Analizi: İyi Uygulama Örnekleri ve Geliştirme Önerileri. İç Denetim Dergisi (44), 24-27.
  • GRI. (2014a). G4 Sürdürülebilirlik Raporlaması Kılavuzları - Raporlama İlkeleri ve Standart Bildirimler. Amsterdam: Global Reporting Initiative.
  • GRI. (2014b). G4 Sürdürülebilirlik Raporlamasi Kılavuzları - Uygulama El Kitabı. Amsterdam: Global Reporting Initiative.
  • IIRC. (2013). Uluslararası (ER) Çercevesi - Entegre Raporlama (ER). England and Wales: International Integrated Reporting Council.
  • İMKB. (2011). Sürdürülebilirlikle İlgili Özet Bilgiler. İstanbul: İstanbul Menkul Kıymetler Borsası.
  • Mengi, B. T., ve Özgül, B. (2016). Kurumsal Sürdürülebilirlik ve Güvencesi "İç Denetim" - BİST Sürdürülebilirlik Endeksi'ne Tabi Şirketlerde Anket Çalışması. İstanbul: Beta Basım Yayım Dağıtım A.Ş.
  • PwC Türkiye. (2011). Türk İş Dünyası’nda Sürdürülebilirlik Uygulamaları Değerlendirme Raporu. İstanbul: Pricewaterhouse Coopers International Limited.
  • SKD Türkiye. (2017). 100 Maddede Sürdürülebilirlik Rehberi. İstanbul: İş Dünyası ve Sürdürülebilir Kalkınma Derneği.
  • TİSK. (2016). Herkes İçin Kurumsal Sosyal Sorumluluk Projesi - Türkiye Sürdürülebilirlik Raporlaması Ulusal Inceleme Raporu. Ankara: Türkiye İşveren Sendikaları Konfederasyonu.
  • UNGC. (2008). Birleşmiş Milletler Küresel İlkeler Sözleşmesi İlerleme Bildirimi (COP) Konusunda Pratik Rehber. New York: The United Nations Global Compact.
There are 17 citations in total.

Details

Primary Language Turkish
Subjects Business Administration
Journal Section MAIN SECTION
Authors

Fatma Aksoy

Publication Date July 3, 2019
Submission Date September 13, 2018
Published in Issue Year 2019

Cite

APA Aksoy, F. (2019). İŞLETMELERDE SÜRDÜRÜLEBİLİRLİK RAPORLAMA ÇERÇEVELERİ. Muhasebe Bilim Dünyası Dergisi, 21(2), 324-346. https://doi.org/10.31460/mbdd.459841