YARGITAY KARARLARI IŞIĞINDA BİLİNÇLİ TAKSİR KAVRAMI VE UNSURLARI

Year 2013, Issue: 2, 113 - 136, 01.02.2013

Onur Yiğit

Abstract

Conscious negligence is a kind of fault which is between negligence and intention. Its one side extent to the intention and the other side to the negligence. There are three kinds of fault in Turkish Criminal Law which are; negligence, conscious negligence, intention, probable intention. Negligence means; not being able to see the result of the behavior because of carelessness or heedlessness; conscious negligence means; being able to see the result of the behavior but not hoping that the result could happen; probable intention means; not willing the result of the behavior directly, but still welcoming the result if it; and the intention means; committing a crime although all results of the behavior are known. There are a lot of confusion in the application -especially conscious negligence and probable intention- because of the similarity of these four concepts. Providing the result of behavior differ the conscious negligence from negligence but this foresee is the reason of the confusion between conscious negligence and probable intention at the same time. Welcoming the result of the behavior is the main difference between conscious negligenge and probable intention although all these kinds of faults contain foreseeing the result of the behavior.In conscious negligence; men/women could see the result of the behavior before it happens but believe that the result won’t occur the end because of his/her experiences or carefulness. So that conscious negligence is the harder kind of fault than the negligence. Within the scop of this article, meaning of the conscious negligence is discribed, differences between conscious negligence and probable intention are explained, thus confusions of these concepts are intended to solve

Keywords

Fault, intention, probable intention, negligence, conscious negligence

YARGITAY KARARLARI IŞIĞINDA BİLİNÇLİ TAKSİR KAVRAMI VE UNSURLARI

Abstract

Bilinçli taksir, taksir ile kast arasında yer alan bir kusurluluk durumudur. Bir taraftan taksire (bilinçsiz taksir) uzanırken bir taraftan da kasta (olası kast) uzanır. Türk Ceza Hukukunda kusurluluk halleri; taksir, bilinçli taksir, olası kast ve kast olarak düzenlenmiştir. Taksir, özensizlik ve dikkatsizlik sonucu öngörülebilecek neticelerin öngörülememesi; bilinçli taksir, öngörülmesine rağmen istenmeyen neticenin gerçekleşmeyeceği inancıyla hareket edilmesi; olası kast, doğrudan istenmeyen neticenin öngörülmesi ve kabullenilmesi; kast ise, suçun yasal unsurlarının bilinmesi ve istenmesidir. Kavramların tanımlarındaki benzerlikler, olayların nitelendirilmesinde zorluklara yol açmakta, özellikle bilinçli taksirin, olası kast ile karıştırılmasına neden olmaktadır. Neticenin öngörülmesi, bilinçli taksiri taksirden ayırmayı sağlar ise de; bu öngörme, bilinçli taksir ile olası kast kavramlarının karıştırılmasına sebep olur. Oysa ki; bilinçli taksirden farklı olarak, olası kast halinde neticenin kabullenilmesi, “olursa da olsun” düşüncesi vardır. Bilinçli taksir halinde kişi, istemediği neticeyi öngörmüştür, ancak; yeteneği, şansı ve tecrübesi gibi faktörlere güvenerek neticenin gerçekleşmeyeceği inancıyla iradi hareketini gerçekleştirmiştir. Bu nedenle bilinçli taksir, taksirden daha ağır bir kusurluluk halidir. Bu çalışmada, bilinçli taksirin tanımı yapılmış, taksir ve olası kasttan farkı irdelenmiş, böylece uygulamada görülen problemlerin giderilmesine katkıda bulunma amaçlanmıştır

Keywords

Kusur, kast, olası kast, taksir, bilinçli taksir

References

• Alımena, F; La copla nella teoria generale del reato, Palermo, 1947.
• Artuk, Mehmet Emin/ Gökçen, Ahmet/ Yenidünya, Caner; Ceza Hukuku Genel Hükümler, Ankara, 2009.
• Bakıcı, Sedat; Ceza Hukuku Genel Hükümleri, Adalet Yayınevi, Ankara, 2007.
• Carrara; Programma di diritto criminale, parte generale, Lucca, 1871.
• Demirbaş, Timur; Ceza Hukuku Genel Hükümler, Seçkin Yayınevi, Ankara, 2011.
• Erem, Faruk/ Danışman, Ahmet/ Artuk, Mehmet Emin; Ceza Hukuku Genel Hükümler, Seçkin Yayınevi, Ankara, 1997.
• Hakeri, Hakan; Ceza Hukuku Genel Hükümler, Adalet Yayınevi, Ankara, 2011.
• İçel, Kayıhan/ Evik, Hakan; Ceza Hukuku Genel Hükümler II, İstanbul, 2007.
• İçel, Kayıhan; Ceza Hukukunda Taksirden Doğan Subjektif Sorumluluk, İstanbul, 1967.
• Kelsen, Hans; Nedensellik ve İsnadiyet, (Çev.Zeki Hafızoğulları) AÜHFD. C. XXXV. S. 1-4
• Koca, Mahmut/ Üzülmez, İlhan; Türk Ceza Hukuku Genel Hükümler, Seçkin Yayınevi, Ankara, 2010.
• Maggıore; Diritto penale, I, Bologna, 1951.
• Manzını; Trattato di diritto penale italiano, Cilt I, Torino, 1961.
• Mezger; Strafrecht ( Diritto penale ), Padova, 1935 ( Çeviren, Filippo Mandaları).
• Mır Puıg; Derecho penal parte general, 7. Baskı, Barcelona, 2007.
• Özbek, Veli Özer; Türk Ceza Kanununun Anlamı, Seçkin Yayınevi, Ankara, 2010.
• Özen, Mustafa; Ceza Hukukunda Taksir, Adalet Yayınevi, Ankara, 2011. 57 Zafer, s. 237-238.
• Özgenç, İzzet; Türk Ceza Kanunu Gazi Şerhi, Eğitim Dairesi Başkanlığı, Ankara, 2005.
• Özgenç, İzzet; Türk Ceza Hukuku Genel Hükümler, Ankara, 2008.
• Sabatını; Istituzioni di diritto penale, parte generale, Cilt I, Catania, 19 Taner, Tahir; Ceza Hukuku, İstanbul, 1953.
• Topaç, Tahir Hami; Türk Hukukunda Taksir, Adalet Yayınevi, Ankara, 20 Yaşar, Osman/ Gökcan, Hasan Tahsin/ Artuç, Mustafa; Türk Ceza Kanunu, Adalet Yayınevi, Ankara, 2010.
• Zafer, Hamide; Ceza Hukuku Genel Hükümler, Beta, İstanbul, 2011.