The aim of art is only directed to itself, and it is not easy to describe a product as an artwork, which has any function that transcends its ontological layers. In order to be able to describe visual products that provide benefits beyond the aesthetic field like art, plastic values must create a formal evolution over time. The thing that underlines this evolution most strongly is this: Intellectual projections aimed at understanding the origin of the form-kinship of images produced by opposed beliefs. Like the species that need each other to survive and provide mutual benefits/services for this purpose, 'religion and art' have lived in a resource/service relationship for centuries; they have improved each other in this way. This article will explain the mutualist relationship between religion and art through the Art of Antiquity and Early Christian Art, starting from the periods when the religious institution used art as an instrument of propaganda to spread its doctrines. Ancient art products, which were a part of religious rituals, and some forms produced by Early Christian Art, which developed under the auspices of the first Christians, who argued that art should be completely cleansed from magical functions, will be analyzed comparatively and common symbols will be emphasized.
Sanatın ereği yalnız kendine dönüktür ve kendi ontolojik katmanlarını aşan herhangi bir fonksiyona sahip bir ürüne sanat yapıtı diyebilmek kolay değildir. Estetik alanın dışına taşan bir fayda sağlayan görsel kültür ürünlerinin sanat sınıfına konulabilmesi için, konudan bağımsız olan plastik unsurların zaman içinde biçimsel bir devinim yaratması gerekir. Bu devinimin altını en güçlü biçimde çizen; sanatsal "form"un canlı bir organizma gibi mutasyonlar geçirebilen doğasını en iyi anlatan da, birbirine taban tabana zıt inançların ürettiği imajların biçim-akrabalıklarının kökenini anlamaya yönelik tutulan projeksiyonlardır. Yaşamak için birbirine ihtiyaç duyan ve bunun için de karşılıklı olarak fayda/hizmet sağlayan canlı türleri gibi 'din ile sanat' da uzun yüzyıllar boyu kaynak/servis ilişkisi içinde yaşamış; bu yolla birbirini geliştirmiştir. Bu makalede, din kurumunun kendi öğretilerini yaygınlaştırmak adına, sanatı bir propaganda enstrümanı olarak kullandığı dönemlerden hareketle, din ile sanatın mutual ilişkisi Antikite Sanatı ve Erken Hristiyan Sanatı üzerinden anlatılmaya çalışılacaktır. Çoğu, dini ritüellerin bir parçası olan Antik Dönem sanat ürünleri ile, sanatın büyüsel fonksiyonlardan tamamen temizlenmesi gerektiğini savunan ilk Hristiyanların himayesinde gelişen Erken Hristiyan Sanatının ürettiği bazı formlar karşılaştırılmalı olarak incelenecek, ortak semboller üzerinde durulacaktır.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Makaleler |
Authors | |
Publication Date | June 30, 2021 |
Acceptance Date | July 1, 2021 |
Published in Issue | Year 2021 Volume: 7 Issue: 1 |