Research Article
BibTex RIS Cite

Diyalojik Halkla İlişkiler Açısından Belediyelerin Web Sitelerinin Karşılaştırmalı Analizi: Beş Ülke Beş Başkent Örneği

Year 2022, , 71 - 91, 29.04.2022
https://doi.org/10.33464/mediaj.1039538

Abstract

Diyalojik halkla ilişkiler, kuruluşlar ile hedef kitleleri arasında karşılıklı, eşit, saygıyı ve onayı barındıran, açık ve şeffaf bir iletişimi önermektedir. Diyalojik halkla ilişkiler teorisi, hedef kitlelerle iki yönlü iletişim olanakları sunan internet teknolojileri sayesinde kolaylıkla uygulanabilir hale gelmiştir. İnternet teknolojileri aracılığı ile kuruluşlar ile hedef kitleleri arasındaki iletişimin kişilerarası iletişime benzer şekilde diyaloğa dayalı gerçekleşebileceğini vurgulayan çalışmalar artmaya başlamıştır. Kuruluşların hedef kitleleri ile iletişimini diyaloğa dayalı gerçekleştirebilecekleri en önemli teknolojilerden birisi web siteleridir. Web siteleri ile diyalojik ilişkiler kurmak, alanda yapılan ilk çalışmaya da konu olmuştur. Diyalojik döngü, bilginin kullanışlılığı, arayüz kullanım kolaylığı, geri dönüş ziyaretlerinin oluşturulması ve ziyaretçi koruma kuralından oluşan diyalojik iletişim ilkeleri, web sitelerinin diyalojik iletişime zemin hazırlanmasını sağlayacak biçimde tasarlanmasını içermektedir. Diyalojik ilkeler bu çalışmanın da temelini oluşturmaktadır. Çalışmada, kamu yönetiminin önemli birimlerinden olan belediyelerin web siteleri diyalojik halkla ilişkiler açısından karşılaştırmalı olarak analiz edilmiştir. Bu amaçla, Avrupa kıtasından beş ülkenin başkentlerinin belediye web siteleri seçilmiştir. Web siteleri içerik analizi yöntemiyle incelenmiştir. Analiz sonucunda, web sitelerinin hiçbirinin diyalojik iletişim ilkelerini tam olarak karşılayamadığı, diyalojik iletişim ilkelerine farklı oranlarda yer verdikleri görülmüştür.

References

  • Kaynakça Akbulut, E., Sönmez, B. & Okumuş, M. (2014). Türkiye’de fortune 500 listesinde yer alan kuruluşların web sitelerinin diyalojik iletişim düzeylerine yönelik bir analiz. Atatürk İletişim Dergisi, (6), 89-104.
  • Akbulut, E. & Okumuş, M. (2014). Diyalojik ilişki çerçevesinde internetin kamu diplomasisi amacıyla kullanımı: ab ülkeleri ve Türkiye örneği. Digital Communication Impact, İstanbul, 224-236.
  • Aslan, A. (2017). Web sitelerinin birer diyalojik iletişim aracı olarak kullanımı üzerine bir değerlendirme: Türkiye’deki büyükşehir belediyeleri örneği. Suleyman Demirel University Journal of Faculty of Economics & Administrative Sciences, 22, 2425-2436.
  • Aydın, K., & Aliyeva, M. (2019). Sivil toplum kuruluşlarının web sitelerinin diyalojik iletişim kullanım düzeylerini belirlemeye yönelik bir analiz (Rusya-Türkiye Karşılaştırması), İnif E-Dergi, 4(2), 168-195.
  • Baloğlu, Ö. Ö. (2020). Hastanelerin diyalojik bir iletişim aracı olarak sosyal medya kullanımı: Konya’daki kamu hastaneleri ve özel hastaneler üzerine bir araştırma , Erciyes İletişim Dergisi, 7(2), 1127-1152.
  • Bengtsson, M. (2016). How to plan and perform a qualitative study using content analysis. NursingPlus Open, 2, 8-14.
  • Berelson, B. (1952). Content analysis in communication research, Free Press.
  • Boztepe, H. (2013). Halkla ilişkilerin kurum ile hedef kitle arasında ilişki oluşturma amacı ve kurumsal web sayfalarının diyalojik halkla ilişkiler aracı olarak kullanımı. Akdeniz İletişim, (20), 86-104.
  • Can, S. (2017). Diyalojik iletişim gözüyle gazi üniversitesi Twıtter hesabına bir bakış, Sosbilko 2017 Sosyal Bilimler Araştırmaları Konferansı Kitabı, 1-11. Capriotti, P., & Kuklinski, H. P. (2012). Assessing dialogic communication through the ınternet in spanish museums. Public Relations Review, 38(4), 619-626.
  • Capriotti, P., & Losada-Díaz, J. C. (2018) facebook as a dıalogıc communıcatıon tool at the most vısıted museums of the world. El Profesional De La İnformación, 27(3), 642.
  • Capriotti, P., & Moreno, A., (2007). Corporate citizenship and public relations: the importance and interactivity of social responsibility issues on corporate websites, Public Relations Review, 33(1), 84-91.
  • Çetintaş, H. B.(2019). Diyalojik paydaş iletişimi için Twitter kullanımı. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 19(3), 83-96.
  • Engin, E., & Akgöz, B. E. (2016). Belediyelerin web sitelerinin diyalojik iletişim açısından analizi. Atatürk İletişim Dergisi, (10), 91-110.
  • Ertem, T., & Aslan, A. (2016). Türkiye’de siyasal partilerin web sayfalarının diyalojik iletişim aracı olarak kullanımı. İnif E-Dergi, 1(1), 112-121.
  • Esrock, S. L., & Leichty, G. B. (2000). Organization of corporate web pages: Publics and functions. Public Relations Review, 26(3), 327–344.
  • Göksu, O., & Ustakara, F. (2018). Türkiye’deki futbol kulüplerinin web sitelerinin diyaloğa dayalı iletişim açısından incelenmesi. 16th Internationa Symposium Communication in the Millenium, Eskişehir.
  • Güngör, F. S. (2019). Diyalojik iletişim ve sivil toplum örgütlerinin web siteleri: cumhuriyetin ilk sivil toplum kuruluşu “Türkiye yardım sevenler derneği web sitesi değerlendirmesi. Başkent Üniversitesi Ticari Bilimler Fakültesi Dergisi, 3(2), 25-43.
  • Hinson, R. E., Osabutey, E. L., & Kosiba, J. P. (2018). Exploring the dialogic communication potential of selected African destinations' place websites. Journal Of Business Research, 1-9.
  • Ingenhoff, D., & Koelling, A. M. (2010). Web sites as a dialogic tool for charitable fundraising NPOs: A comparative study. International Journal of Strategic Communication, 4(3), 171-188.
  • Kent, M. L. (2017). Principles of dialogue and the history of dialogic theory in public relations. Prospect Of Public Relations Science, 105-129.
  • Kent, M. L., & Taylor, M. (1998). “Building dialogic relationships through the world wide web. Public Relations Review, 24(3), 321-334.
  • Kent, M. L., & Taylor, M. (2002). Toward a dialogic theory of public relations. Public Relations Review, 28(1), 21-37.
  • Kent, M. L., & Lane, A. B. (2017). A rhizomatous metaphor for dialogic theory. Public Relations Review, 43(3), 568-578.
  • Kirat, M. (2007). Promoting online media relations: public relations departments’ use of ınternet in the UAE, Public Relations Review, 33(2), 166-174.
  • Kim, S., Park, J. H., & Wertz, E. K. (2010). Expectation gaps between stakeholders and web-based corporate public relations efforts: focusing on fortune 500 corporate web sites. Public Relations Review, 36(3), 215-221.
  • Köseoğlu, Ö., & Köker, N. E. (2014). Türk üniversiteleri twitter’ı diyalogsal iletişim açısından nasıl kullanıyor: beş Türk üniversitesi üzerine bir içerik analizi. Global Media Journal: Turkish Edition, 4(8), 213-239.
  • McAllister-Spooner, S. M., & Kent, M. L. (2009). Dialogic public relations and resource dependency: new jersey community colleges as models for web site effectiveness. Atlantic Journal Of Communication, 17(4), 220-239.
  • McAllister, S. M. (2012). How the world's top universities provide dialogic forums for marginalized voices. Public Relations Review, 38(2), 319-327.
  • Mecek, M., & Atmaca, Y. (2020). Yerel Yönetimlerin İdari Yapısına İlişkin Mevzuat Analizi. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 19(76), 2068-2087.
  • Okmeydan, C. K. (2020). Sosyal medyanın en aktif markaları: diyalojik iletişim teorisi bağlamında Facebook üzerine bir araştırma. Erciyes İletişim Dergisi, 7(2), 1077-1099.
  • Okay, A. (2002). Halkla ilişkiler ve internet, İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi| Istanbul University Faculty of Communication Journal, 2(12), 535.
  • Özdemir, B. P., & Aktaş Yamanoğlu, M. (2010). Türkiye'deki sivil toplum kuruluşları web sitelerinin diyalojik iletişim kapasiteleri üzerine bir inceleme. Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi,, 1(2), 3-36.
  • Özdemir, B. P. (2010). Investor relations on the ınternet: dialogical communication capacities of the top 100 ısem (ımkb/ıstanbul stock exchange market) Companies for Investor Relations in Turkey. İletişim Araştırmaları, 8 (1), 111-134.
  • Rybalko, S., & Seltzer, T., (2010). Dialogic communication in 140 characters or less: how fortune 500 companies engage stakeholders using twitter. Public Relations Review, 36(4), 336-341.
  • Seltzer, T., & Mitrook, M. A. (2007). The dialogic potential of weblogs in relationship building. Public Relations Review, 33(2), 227-229.
  • Sommerfeldt, E. J., Kent, M. L., & Taylor, M. (2012). Activist practitioner perspectives of website public relations: why aren’t activist websites fulfilling the dialogic promise?. Public Relations Review, 38(2), 303-312.
  • Taylor, M., Kent, M. L., & White, W. J. (2001). How activist organizations are using the ınternet to build relationships. Public Relations Review, 27(3), 263-284.
  • Taylor, M., & Kent, M. L. (2004). Congressional web sites and their potential for public dialogue. Atlantic Journal Of Communication, 12(2), 59-76.
  • Türkal, İ., & Güllüpunar, H. (2017). Diyalogsal halkla ilişkiler bağlamında sosyal medya kullanımı: Türkiye’de İlk 100’de yer alan şirketler üzerine bir inceleme. Gümüşhane Üniversitesi İletişim Fakültesi Elektronik Dergisi, 5(2), 591-618.
  • Uzunoğlu, E., and Kip, S. M. (2014). Building relationships through websites: a content analysis of turkish environmental non-profit organizations’ (npo) websites. Public Relations Review, 40, 113-115.
  • Wikipedia, (2021). Avrupa'daki büyük şehirler listesi. https://tr.wikipedia.org/wiki/Avrupa%27daki_büyük_şehirler_listesi,(ErişimTarihi:25.06.201)
  • Yağmurlu, A. (2013). Diyalojik İletişim çerçevesinden ankara büyükşehir belediyesi sosyal medya uygulamaları. Selçuk İletişim, 8(1), 95-115.
  • Yılmaz, N., & Aktaş, H.(2020). Kurumsal iletişimde diyalojik sosyal medya kullanımı: vakıf ve devlet üniversiteleri açısından karşılaştırmalı bir değerlendirme. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 20(1), 299-318.
Year 2022, , 71 - 91, 29.04.2022
https://doi.org/10.33464/mediaj.1039538

Abstract

References

  • Kaynakça Akbulut, E., Sönmez, B. & Okumuş, M. (2014). Türkiye’de fortune 500 listesinde yer alan kuruluşların web sitelerinin diyalojik iletişim düzeylerine yönelik bir analiz. Atatürk İletişim Dergisi, (6), 89-104.
  • Akbulut, E. & Okumuş, M. (2014). Diyalojik ilişki çerçevesinde internetin kamu diplomasisi amacıyla kullanımı: ab ülkeleri ve Türkiye örneği. Digital Communication Impact, İstanbul, 224-236.
  • Aslan, A. (2017). Web sitelerinin birer diyalojik iletişim aracı olarak kullanımı üzerine bir değerlendirme: Türkiye’deki büyükşehir belediyeleri örneği. Suleyman Demirel University Journal of Faculty of Economics & Administrative Sciences, 22, 2425-2436.
  • Aydın, K., & Aliyeva, M. (2019). Sivil toplum kuruluşlarının web sitelerinin diyalojik iletişim kullanım düzeylerini belirlemeye yönelik bir analiz (Rusya-Türkiye Karşılaştırması), İnif E-Dergi, 4(2), 168-195.
  • Baloğlu, Ö. Ö. (2020). Hastanelerin diyalojik bir iletişim aracı olarak sosyal medya kullanımı: Konya’daki kamu hastaneleri ve özel hastaneler üzerine bir araştırma , Erciyes İletişim Dergisi, 7(2), 1127-1152.
  • Bengtsson, M. (2016). How to plan and perform a qualitative study using content analysis. NursingPlus Open, 2, 8-14.
  • Berelson, B. (1952). Content analysis in communication research, Free Press.
  • Boztepe, H. (2013). Halkla ilişkilerin kurum ile hedef kitle arasında ilişki oluşturma amacı ve kurumsal web sayfalarının diyalojik halkla ilişkiler aracı olarak kullanımı. Akdeniz İletişim, (20), 86-104.
  • Can, S. (2017). Diyalojik iletişim gözüyle gazi üniversitesi Twıtter hesabına bir bakış, Sosbilko 2017 Sosyal Bilimler Araştırmaları Konferansı Kitabı, 1-11. Capriotti, P., & Kuklinski, H. P. (2012). Assessing dialogic communication through the ınternet in spanish museums. Public Relations Review, 38(4), 619-626.
  • Capriotti, P., & Losada-Díaz, J. C. (2018) facebook as a dıalogıc communıcatıon tool at the most vısıted museums of the world. El Profesional De La İnformación, 27(3), 642.
  • Capriotti, P., & Moreno, A., (2007). Corporate citizenship and public relations: the importance and interactivity of social responsibility issues on corporate websites, Public Relations Review, 33(1), 84-91.
  • Çetintaş, H. B.(2019). Diyalojik paydaş iletişimi için Twitter kullanımı. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 19(3), 83-96.
  • Engin, E., & Akgöz, B. E. (2016). Belediyelerin web sitelerinin diyalojik iletişim açısından analizi. Atatürk İletişim Dergisi, (10), 91-110.
  • Ertem, T., & Aslan, A. (2016). Türkiye’de siyasal partilerin web sayfalarının diyalojik iletişim aracı olarak kullanımı. İnif E-Dergi, 1(1), 112-121.
  • Esrock, S. L., & Leichty, G. B. (2000). Organization of corporate web pages: Publics and functions. Public Relations Review, 26(3), 327–344.
  • Göksu, O., & Ustakara, F. (2018). Türkiye’deki futbol kulüplerinin web sitelerinin diyaloğa dayalı iletişim açısından incelenmesi. 16th Internationa Symposium Communication in the Millenium, Eskişehir.
  • Güngör, F. S. (2019). Diyalojik iletişim ve sivil toplum örgütlerinin web siteleri: cumhuriyetin ilk sivil toplum kuruluşu “Türkiye yardım sevenler derneği web sitesi değerlendirmesi. Başkent Üniversitesi Ticari Bilimler Fakültesi Dergisi, 3(2), 25-43.
  • Hinson, R. E., Osabutey, E. L., & Kosiba, J. P. (2018). Exploring the dialogic communication potential of selected African destinations' place websites. Journal Of Business Research, 1-9.
  • Ingenhoff, D., & Koelling, A. M. (2010). Web sites as a dialogic tool for charitable fundraising NPOs: A comparative study. International Journal of Strategic Communication, 4(3), 171-188.
  • Kent, M. L. (2017). Principles of dialogue and the history of dialogic theory in public relations. Prospect Of Public Relations Science, 105-129.
  • Kent, M. L., & Taylor, M. (1998). “Building dialogic relationships through the world wide web. Public Relations Review, 24(3), 321-334.
  • Kent, M. L., & Taylor, M. (2002). Toward a dialogic theory of public relations. Public Relations Review, 28(1), 21-37.
  • Kent, M. L., & Lane, A. B. (2017). A rhizomatous metaphor for dialogic theory. Public Relations Review, 43(3), 568-578.
  • Kirat, M. (2007). Promoting online media relations: public relations departments’ use of ınternet in the UAE, Public Relations Review, 33(2), 166-174.
  • Kim, S., Park, J. H., & Wertz, E. K. (2010). Expectation gaps between stakeholders and web-based corporate public relations efforts: focusing on fortune 500 corporate web sites. Public Relations Review, 36(3), 215-221.
  • Köseoğlu, Ö., & Köker, N. E. (2014). Türk üniversiteleri twitter’ı diyalogsal iletişim açısından nasıl kullanıyor: beş Türk üniversitesi üzerine bir içerik analizi. Global Media Journal: Turkish Edition, 4(8), 213-239.
  • McAllister-Spooner, S. M., & Kent, M. L. (2009). Dialogic public relations and resource dependency: new jersey community colleges as models for web site effectiveness. Atlantic Journal Of Communication, 17(4), 220-239.
  • McAllister, S. M. (2012). How the world's top universities provide dialogic forums for marginalized voices. Public Relations Review, 38(2), 319-327.
  • Mecek, M., & Atmaca, Y. (2020). Yerel Yönetimlerin İdari Yapısına İlişkin Mevzuat Analizi. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 19(76), 2068-2087.
  • Okmeydan, C. K. (2020). Sosyal medyanın en aktif markaları: diyalojik iletişim teorisi bağlamında Facebook üzerine bir araştırma. Erciyes İletişim Dergisi, 7(2), 1077-1099.
  • Okay, A. (2002). Halkla ilişkiler ve internet, İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi| Istanbul University Faculty of Communication Journal, 2(12), 535.
  • Özdemir, B. P., & Aktaş Yamanoğlu, M. (2010). Türkiye'deki sivil toplum kuruluşları web sitelerinin diyalojik iletişim kapasiteleri üzerine bir inceleme. Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi,, 1(2), 3-36.
  • Özdemir, B. P. (2010). Investor relations on the ınternet: dialogical communication capacities of the top 100 ısem (ımkb/ıstanbul stock exchange market) Companies for Investor Relations in Turkey. İletişim Araştırmaları, 8 (1), 111-134.
  • Rybalko, S., & Seltzer, T., (2010). Dialogic communication in 140 characters or less: how fortune 500 companies engage stakeholders using twitter. Public Relations Review, 36(4), 336-341.
  • Seltzer, T., & Mitrook, M. A. (2007). The dialogic potential of weblogs in relationship building. Public Relations Review, 33(2), 227-229.
  • Sommerfeldt, E. J., Kent, M. L., & Taylor, M. (2012). Activist practitioner perspectives of website public relations: why aren’t activist websites fulfilling the dialogic promise?. Public Relations Review, 38(2), 303-312.
  • Taylor, M., Kent, M. L., & White, W. J. (2001). How activist organizations are using the ınternet to build relationships. Public Relations Review, 27(3), 263-284.
  • Taylor, M., & Kent, M. L. (2004). Congressional web sites and their potential for public dialogue. Atlantic Journal Of Communication, 12(2), 59-76.
  • Türkal, İ., & Güllüpunar, H. (2017). Diyalogsal halkla ilişkiler bağlamında sosyal medya kullanımı: Türkiye’de İlk 100’de yer alan şirketler üzerine bir inceleme. Gümüşhane Üniversitesi İletişim Fakültesi Elektronik Dergisi, 5(2), 591-618.
  • Uzunoğlu, E., and Kip, S. M. (2014). Building relationships through websites: a content analysis of turkish environmental non-profit organizations’ (npo) websites. Public Relations Review, 40, 113-115.
  • Wikipedia, (2021). Avrupa'daki büyük şehirler listesi. https://tr.wikipedia.org/wiki/Avrupa%27daki_büyük_şehirler_listesi,(ErişimTarihi:25.06.201)
  • Yağmurlu, A. (2013). Diyalojik İletişim çerçevesinden ankara büyükşehir belediyesi sosyal medya uygulamaları. Selçuk İletişim, 8(1), 95-115.
  • Yılmaz, N., & Aktaş, H.(2020). Kurumsal iletişimde diyalojik sosyal medya kullanımı: vakıf ve devlet üniversiteleri açısından karşılaştırmalı bir değerlendirme. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 20(1), 299-318.
There are 43 citations in total.

Details

Primary Language Turkish
Subjects Communication and Media Studies, Public Relations
Journal Section Makaleler
Authors

Emircan Tokgöz 0000-0002-0138-2894

Nural İmik Tanyıldızı 0000-0002-9177-759X

Publication Date April 29, 2022
Published in Issue Year 2022

Cite

APA Tokgöz, E., & İmik Tanyıldızı, N. (2022). Diyalojik Halkla İlişkiler Açısından Belediyelerin Web Sitelerinin Karşılaştırmalı Analizi: Beş Ülke Beş Başkent Örneği. Uluslararası Medya Ve İletişim Araştırmaları Hakemli Dergisi, 5(1), 71-91. https://doi.org/10.33464/mediaj.1039538