Tutunamayanlar (The Disconnected, 2016) is the text of Turgut Özben’s transformation through his readings of what Selim Işık left after his death. From a different viewpoint, this transformation reveals the reaction of Turkey people’s collective unconscious towards the flashy pace of the Republican modernization. Oğuz Atay, makes Özben character to contextualize his alienation regarding his close environment and late-Modernism of Turkey through the texts of his dead friend. In addition to Kemalist Westernization thought, the roots of this ideology what grounded upon the daily practices of capitalist-Modernity and its intellectual infrastructure appear as the targets of the ironic and parodic style of Atay during the construction of Özben’s contextualization. From Gilles Deleuze and Felix Guattari’s perspective, the process is a liberalization act against the despotic-machines of capitalist-Modernity’s manifestation of itself as Kemalist modernism in Turkey which gets strength from Bakhtinian dialogic polyphony of carnivalesque and becomes visible through the construction of “schizo-subject”. In this study, Özben’s transformation is analyzed according to the deterritorialization concept of Deleuze and Guattari, and the formal deterritorialization is examined by drawing correspondence between Mikhail Bakhtin’s concepts of carnivalesque and dialogism as well as Deleuze and Guattari’s conceptualizations.
Tutunamayanlar (1971) romanı Turgut Özben’in Selim
Işık’ın ardında bıraktıklarını okuyarak geçirdiği dönüşümün hikayesidir. Özben
kitabın başlarından itibaren yakın çevresine ve Türkiye’nin geç-Modernleşmesine
ilişkin yaşadığı yabancılaşmayı, müntehir arkadaşının günlüklerini okudukça bir
bağlama oturtur. Yaşanan süreç, Gilles Deleuze ve Felix Guattari’nin
yaklaşımından bakılırsa Kemalist Batıcılığın dayatmalarından sıyrılma ile
görülen bir göçebe hareketle tezahür eden kapitalist Modernitenin baskılarından
kurtulmak için şizo-özne oluşturması
biçiminde belirginleşir. Turgut Özben’in anti-Bildungs (oluş)’u Kemalist
Modernleşme ve Avrupa merkezci Hümanist düşünceye karşı yersizyurtsuzlaşma olarak
okunabilir. Bu çalışmada Deleuze ve Guattari’nin terminolojisi ışığında Turgut
Özben’in dönüşümü ele alınarak bahsi geçen yazarların yersizyurtsuzlaşma kavramı bağlamında incelenmektedir.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Sanat ve Edebiyat |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Temmuz 2018 |
Gönderilme Tarihi | 2 Mayıs 2018 |
Kabul Tarihi | 23 Haziran 2018 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Cilt: 2 Sayı: 1 |
Bu eser Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.