Bahâriyye
baharla ilgili olan ve bahara ait manasına gelmektedir. Bahâriyyelerde bahar
manzaraları, baharın güzelliği ve çiçekler soyut bir şekilde anlatılmaktadır.
Bahâriyye Fars şiir ve edebiyatında defalarca tekrarlanan konulardandır. Hicri
dördüncü yüzyılda kasidenin şekillenmesi ve revaç kazanmasıyla, birçok
kasidenin tegazül ve teşbîb bölümünde bahar tarif edilmiştir. Fars edebiyatında
en meşhur ilk bahâriyye Rûdekî’ye aittir. Şair Menûçihrî’nin musammatları Fars
şiirinin en görkemli bahâriyyeleridir. Bu şiirler daha sonraki şairler
tarafında sürekli taklit edilmiştir. Firdevsî’nin Şâhnâme’si hamasi
mazmunlar içermesine rağmen bahar mevsiminin üzerinde diğer mevsimlerden daha
fazla durulmuştur. Hâfız cihanın geçici olduğunu ve bahar vaktinin ganimet
bilinmesi gerektiğini ifade etmiştir. Senâî’den önce bahara asla tasavvufi bir
nazarla bakılmamış ve irfan ehli kimseler baharı Senâî’nin tarif ettiği şekilde
yorumlamamıştır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Çeviri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 31 Aralık 2019 |
Gönderilme Tarihi | 2 Nisan 2019 |
Kabul Tarihi | 23 Ekim 2019 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Cilt: 3 Sayı: 2 |
Bu eser Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.