Türkiye, COVID-19 pandemisi sırasında, sokağa çıkma yasakları, okulların kapatılması ve izolasyon gibi çeşitli önlemler uygulamıştır. Diyanet İşleri Başkanlığı (DİB), virüsün yayılmasını önlemek amacıyla cemaat namazlarını askıya almıştır. Bu süreçte imam-hatip olan DİB çalışanları, cami görevlerinden muaf tutulup, filyasyon çalışmalarına dahil edilmiştir. Türkiye, diğer ülkelerden farklı olarak, evde temaslı takibi uygulamıştır. Sağlık profesyonelleri, enfekte bireyleri izleyip izolasyon kurallarını denetlerken imamlar da hastalarla iletişim kurarak, maske ve dezenfektan dağıtarak ve izolasyona uyumunu kontrol ederek bu çalışmalara destek olmuştur. Ayrıca, Vefa Sosyal Destek Grupları’nda, ihtiyacı olan ailelere sosyoekonomik destek sunmuşlardır. Türkiye’de imam-hatip görevlilerinin pandemide özellikle filyasyon çalışmalarındaki deneyimleri yeterince araştırılmamıştır. Bu çalışma, İstanbul ve Balıkesir'deki imam-hatip görevlileriyle yapılan görüşmelerle bu deneyimi ele almaktadır. Çalışmanın ana bulgusu, imamların cami görevlerini sürdürme ve filyasyona katılma arasında denge kurma zorluğu yaşamalarına rağmen, cami cemaatlerinin ötesinde topluma hizmet etmeyi amaç edinip bundan memnuniyet duyduklarıdır. Cemaat namazlarını kıldırmak gibi geleneksel rollerini özleseler de filyasyon görevinde topluma moral ve manevi destek sunmak açısından motive olmuşlardır. Bu çalışma, Türkiye’de pandemi sürecinden imamların deneyimlerine ışık tutmakta, onların önemli rollerini ve bu olağanüstü dönemde karşılaştıkları zorlukları ele almaktadır.
Bu çalışma 12.07.2023 tarihinde tamamlanan “Covid-19 Pandemi Sürecinde İmamların Filyasyon Deneyimi” başlıklı yüksek lisans tezi esas alınarak hazırlanmıştır. Araştırma öncesinde İstanbul Medeniyet Üniversitesi’nin Etik Kurulu’ndan 28.02.2022 tarihli 2022/91 sayılı toplantısında etik onay alınmıştır.
During the COVID-19 pandemic, Türkiye implemented strict measures like curfews, school closures, and isolation rules, which also affected religious practices. The Presidency of Religious Affairs (PRA) suspended congregational prayers, leading to imam-hatips being exempt from their mosque duties and redeployed to assist with contact tracing. Unlike many countries, Türkiye implemented home-based contact tracing, where health professionals monitored infected individuals and their contacts. Imam-hatips supported these efforts by calling patients, delivering masks and sanitizers, and ensuring isolation compliance. They also participated in Vefa Social Support Groups to provide socioeconomic aid. Despite their significant roles, the experience of imam-hatips, particularly in contact tracing, has been understudied. This research, based on interviews with imam-hatips in Istanbul and Balıkesir, explores their experiences. Findings reveal that while imam-hatips faced challenges balancing their religious duties with new responsibilities, many found purpose and satisfaction in contributing to their communities. Though missing their traditional roles, imam-hatips embraced their expanded duties, motivated by a sense of religious and moral obligation. This study sheds light on imam-hatips' unique contributions and the challenges they faced during Türkiye's pandemic response.
This article is extracted from master thesis entitled “Covid-19 Pandemi Sürecinde İmamların Filyasyon Deneyimi”. Before the research, ethical approval was obtained from the Ethics Committee of Istanbul Medeniyet University dated 28.02.2022 and numbered 2022/91.
Primary Language | English |
---|---|
Subjects | Sociology of Religion |
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | |
Submission Date | December 6, 2024 |
Acceptance Date | January 29, 2025 |
Published in Issue | Year 2025 Issue: 13 |
Mevzu – Journal of Social Sciences is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License (CC BY NC).