Bazı Şelatlı Demir Gübrelerinin Şeftalide Demir Eksikliği Klorozuna Etkileri

Year 2013, Volume: 1 Issue: 1, 12 - 17, 24.04.2014

Hüseyin Akgül Kadir Uçgun Mesut Altındal

Abstract

Şeftali, demir eksikliğine en hassas meyve türlerinden biridir. Özellikle toprakta pH ve kirecin yüksek olduğu şartlarda demir eksikliği oluşmaktadır. Demir eksikliğinde önemli miktarlarda verim ve kalitede düşüşler olduğu gibi ciddi boyutta ağaç ölümleri de görülebilir. Şelatlı demir gübreleri demir eksikliği klorozunu önlemede yaygın olarak kullanılmaktadır. Fakat her şelatlı gübre her toprak koşulunda aynı şekilde etkili olmamaktadır. Bu çalışmada şeftali ağaçlarında EDDHA o-o:3.6, EDDHA o-o:4.8, EDDHSA-HS, EDDHSA-SG şelatlı demir gübrelerinin etkinliği araştırılmıştır. Sonuç olarak; EDDHA şelatlı gübrelerin orto-orto izomer oranları arttıkça yaprak aktif demir içeriklerinin arttığı belirlenmiştir. EDDHSA-HS ve EDDHA o-o:4.8 en etkili gübreler olurken bunu sırasıyla EDDHSA-SG ve EDDHA o-o:3.6 izlemiştir. Çalışmada ayrıca yaprakların aktif demir içeriği ile diğer elementler arasındaki ilişkiler belirlenmiştir.

Anahtar Kelimeler: Demir, Kloroz, Şeftali, Şelat

Effects of Some Chelated Iron Fertilizers on Iron Deficiency Chlorosis in Peach

Abstract

The peach trees are one of the most sensitive fruit species to iron deficiency. In particular, when the soil has highly pH value and lime content, iron deficiency consists. Iron deficiency causes significantly to loss of yield and quality it also leads seriously death of the tree. Chelated iron fertilizers are used widely to prevent iron deficiency chlorosis. However they don’t indicate the same effect in the same all soil conditions. In this study, the efficiency of EDDHA o-o:3.6, EDDHA o-o:4.8, EDDHSA-HS and EDDHSA-SG which include chelated iron was examined on peach trees. As a result, the rate of ortho-ortho isomer of EDDHA chelated fertilizers directly affected content active iron of leaves. While EDDHSA-HS and EDDHA o-o:4.8 were the most effective fertilizers, EDDHSA-SG and EDDHA o-o:3.6 followed respectively them. The relations between active iron content of leaves and with other elements were also determined.

Key Words: Chelate, Chlorosis, Iron, Peach

 

 

Keywords

Demir, Kloroz, Şeftali, Şelat

References

• Akgül H, Uçgun K, 2010. Isparta (Senirkent) Bölgesi Topraklarında Farklı Demir Gübrelerinin Şeftalide Demir ve Diğer Elementlerin Alımına Etkileri. Ege Üniv. Ziraat Fak. Derg. Özel Sayı, 29-35.
• Akgül H, Uçgun K, 2011. Bazı Ilıman İklim Meyvelerinde Yaprak Aktif Fe İçerikleri ile Fe Eksikliği Klorozu Arasındaki İlişkilerin Belirlenmesi. 6. Ulusal Bahçe Bitkileri Kongresi, Kongre tarihi (04-08.10.2011), Şanlıurfa.
• Anonim, 2012. Pennsylvania 2012–2013 Tree Fruit Production Guide. College of Agricultural Sciences. Publications Distribution Center, The Pennsylvania State University, USA. 340p.
• Anonim, 2008. Common Specific Properties of Chelates. Desarrollos Agroquimicos, S.A. Spain.
• Burt C, O’Connor K, Ruehr T, 1998. Fertigation. The Irrigation Training & Research Center. ISBN: 0-9643634-1-0, 320p.
• Güçdemir İH, 2006. Türkiye Gübre ve Gübreleme Rehberi. Güncelleştirilmiş ve Genişletilmiş 5. Baskı. Tarımsal Araşt. Gen. Md.lüğü, Toprak ve Gübre Araşt. Enst. Md.lüğü Yay., Genel Yay. No: 231. Ankara.
• Gezgin S, Er F, 2001. Relationship between Total and Active Iron Contents of Leaves and Observed Chlorosis in Vineyards in Konya-Hadim-Aladag Region of Turkey. Commun. Soil Sci. Plant Analy., 32(9-10): 1513-1521.
• Kacar B, İnal A, 2008. Bitki Analizleri. Nobel Yayın Dağıtım. Ankara, 891 s.
• Kacar B, Katkat V, 2007. Bitki Besleme. Nobel Yay. ISBN:978-975-591-834-1. 559 s.
• Mengel K, 1984. Bitkinin Beslenmesi ve Metabolizması. (Çeviri: Hüseyin Özbek, Zülküf Kaya, Metin Tamcı). Çukurova Üniv. Ziraat Fak. Yay.. No: 162. Adana. 659 s.
• Ryan J, Estafan G, Rashid A, 2001. Soil and Plant Analysis Laboratory Manual. 2nd ed. ICARDA and NARS, Aleppo, Syria, 135-140.
• Tagliavini M, Rombola, AD, 2001. Iron Deficiency and Chlorosis in Orchard and Vineyard Ecosystems. European Journal of Agronomy. 13:71-92.