Guano, martı, pelikan, sümsük kuşu ve karabatak gibi deniz kuşlarının kurumuş dışkılarına verilen isimdir. Peru’nun Chincha adaları başta olmak üzere Güney Amerika’nın batı sahilleri açıklarındaki adalar, guanonun dünya üzerinde en bol bulunduğu coğrafyayı oluşturmaktadır. 1840’lı yıllardan itibaren gübre olarak etkin bir şekilde kullanılmaya başlamasıyla birlikte Kuzey Amerika ve Avrupa’nın sanayileşen şehirlerinde buna yönelik büyük bir talep patlaması oluşmuştur. Guano, XIX. yüzyıl sonlarından itibaren Osmanlı topraklarında da ticari bir meta haline gelmiştir. Ünlü Fransız araştırmacı Vital Cuinet, toprağın verimliliğini arttırıcı bir dış unsur olarak guanoyu Anadolu’da tanıtan ilk kişidir. 1870’te elde edilen 25 yıllık guano imtiyazı, guano ticareti hakkında Osmanlı hükümeti nezdindeki ilk girişim olarak görünmektedir. Söz konusu imtiyazı diğer imtiyaz talepleri izlemiş ve guano XX. yüzyılın ilk çeyreği tamamlanana kadar Osmanlı coğrafyasının en vaatkar yatırım metalarından birisi haline gelmiştir. Ele alınan çalışma, guano hakkındaki ticaret imtiyazlarını ve fenomenin Osmanlı topraklarındaki tarihsel macerasını konu edinmektedir. Arşiv vesikaları ile ilgili yerli ve yabancı literatür, çalışmanın ana kaynaklarıdır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Yakınçağ Osmanlı Tarihi |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Haziran 2021 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2021 Cilt: 11 |
Adres: Akdeniz İnsani Bilimler Dergisi Akdeniz Üniversitesi, Edebiyat Fakültesi 07058 Kampüs, Antalya / TÜRKİYE | E-Posta: mjh@akdeniz.edu.tr |