Din Görevlilerinin Örgütsel Güven Düzeyleri ile Mesleki Doyum Düzeyleri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi

Year 2019, Volume: 9 Issue: 2, 285 - 309, 30.12.2019

Şeref Göküş

Abstract

Bu araştırmanın amacı; Antalya İl Müftülüğü bünyesinde çalışan din görevlilerinin (İmam-Hatip, Müezzin-Kayyım, Kur’an Kursu Öğreticisi) mesleki doyum düzeylerini çeşitli değişkenler (cinsiyet, me- deni durum, öğrenim durumu, görev yeri ve mesleki kıdem) açısından karşılaştırmak ve mesleki doyum ile örgütsel güven arasındaki ilişkiyi yapısal eşitlik modeli ile incelemektir. Yöntemi nicel araştırma ola- rak planlanan çalışma, ilişkisel tarama modelinde gerçekleştirilmiştir. Araştırmanın çalışma grubunu 2017-2018 yılı bahar döneminde Antalya’daki il ve ilçe müftülüklerinde çalışan 571 din görevlisi oluştur- maktadır. Veri toplama aracı olarak ise “Kişisel Bilgi Formu” ile “Örgütsel Güven Ölçeği” ve “Mesleki Doyum Ölçeği” kullanılmıştır. Çalışma kapsamında ilk olarak mesleki doyum ölçeği puanları çeşitli değişkenler aracılığıyla karşılaştırılmıştır. Bu aşamada demografik değişkenlerin analizinde t testi ve ANOVA kullanılmıştır. Yapılan analizler sonucunda doyum ölçeğinde sözü geçen tüm değişkenler açı- sından anlamlı bir farklılık tespit edilmiştir. Araştırmanın ikinci aşamasında ise örgütsel güven ölçeğinin alt boyutları ve mesleki doyum ölçeği puanları arasında yapısal eşitlik modeli kurulmuş olup elde edilen uyum indeksleri kabul edilebilir-mükemmel aralığında bulunmuştur. Buna göre din görevlilerinin örgütsel güven düzeyleri mesleki doyum düzeylerini anlamlı bir şekilde yordamakta ve toplam varyansın %22’sini açıklamaktadır.

Keywords

Diyanet İşleri Başkanlığı, Örgütsel Güven, Mesleki Doyum, Din Görevlisi, Yaygın Din Eğitimi

References

• Açıkgöz Ö. (2007). “Şehir, Şehir Toplumu ve Şehir Sosyolojisi”. Sosyoloji Konferansları 35 (2007) 57- 83.
• Akbulut B. (2015). Ortaöğretim Kurumlarında Görev Yapan Öğretmenlerin Örgütsel İmaj Algıları ile İş Doyumu Düzeyleri Arasındaki İlişki. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Hacettepe Üniversitesi, Ankara 2015.
• Aköz F. (2011). Kur’an Kursu Öğrencilerinin Gözüyle Öğreticilerin İletişim Davranışlarının Din Eğitimi Açısından Değerlendirilmesi (Diyanet İşleri Başkanlığı Konya İl Merkezindeki Yatılı Kız Kur’an Kursları Örneği). Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Selçuk Üniversitesi, Konya 2011.
• Altınkurt Y. & Yılmaz K. (2012). “Ortaöğretim Okullarında Değerlerle Yönetim, Örgütsel Adalet ve İş Doyumu Arasındaki İlişki”. Sakarya University Journal of Education 2/2 (2012) 66-67.
• Altunel A. T. (2015). Örgütsel Güven Düzeyi ile Örgütsel Adanmışlık Düzeyi Arasındaki İlişki: Bir Araştırma. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. İnönü Üniversitesi, Malatya 2015.
• Apaydın H. & Eker R. (2015). “Din Görevlilerinde Meslekî Tükenmişlik: Kahramanmaraş Örneği”. Din Bilimleri Akademik Araştırma Dergisi XV/1 (2015) 207-234.
• Apaydın H., Özdemir Ş. & Gün A. (2018). “Din Görevlilerinde Mesleki Tükenmişlik: Amasya Örneği”. Amasya Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi VI/10 (2018) 7-37.
• Arslan Z. (2006). Öğretmenlerde Dindarlık, Değerler ve İş Doyumu Üzerine Bir Araştırma. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Marmara Üniversitesi, İstanbul 2006.
• Asunakutlu T. (2002). “Örgütsel Güvenin Oluşturulmasına İlişkin Unsurlar ve Bir Değerlendirme”. Muğla Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi 9 (2002) 1-5.
• Aşlamacı İ. (2017). “İmam-Hatip Liselerinde Görev Yapan Öğretmenlerin Mesleki Doyum Düzeylerinin Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi”. Hitit Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi XVI/31 (2017) 175-201.
• Aydın M. Ş. (2017b). Din Eğitimi Bilimi. Kayseri 2017.
• Aydın S. (2017a). Örgütsel Güven-İş Tatmini İlişkisi: İstanbul’daki 4-5 Yıldızlı Otellerde Çalışanlar Üzerine Bir Araştırma. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Nişantaşı Üniversitesi, İstanbul 2017