Ortaokul Öğrencilerinin Matematik Öğretmenlerinin Güdüsel Desteklerine İlişkin Algıları ile Güdüsel İnançları Arasındaki İlişkiler

Yıl 2015, Cilt: 5 Sayı: 1, 327 - 342, 30.06.2015

Neşe Özkal , Cengiz Erdik

Öz

Bu araştırmanın amacı ortaokul 6., 7. ve 8. sınıf öğrencilerinin Matematik öğretmenlerinin güdüsel desteklerine ilişkin algılarının ve Matematik dersi güdüsel inançlarının sınıf, cinsiyet ve Matematik başarı notlarına göre farklılaşıp farklılaşmadığı ile öğrencilerin Matematik öğretmenlerinin güdüsel desteklerine ilişkin algılarının Matematik dersi güdüsel inançlarını yordama gücünü incelemektir. Çalışma 2013-2014 öğretim yılı ikinci döneminde Antalya ili Alanya ilçesinde 15 okulda, 732 ortaokul öğrencisinin katılımıyla gerçekleştirilmiştir. Araştırma verileri “Öğretmen Güdüsel Desteği” ve “Güdülenme” ölçekleri ile toplan- mıştır. Veriler Mann-Whitney U Testi, Kruskal Wallis Testi, Spearman’s rho analizi ve Regresyon analizi ile çözümlenmiştir. Araştırma verileri analizi sonucunda kadınların erkeklere, 6. sınıfların 7. ve 8. sınıflara ve başarı notu yüksek olanların düşük olanlara göre Matematik öğretmenlerinin güdüsel desteklerine ilişkin algılarının daha olumlu olduğu belirlenmiştir. Öğrencilerin Matematik dersi güdüsel inançlarının içsel hedef yönelimi, sınav kaygısı ve görev değeri alt boyutlarında kadın öğrencilerin erkeklere göre anlamlı derecede farklılaştığı belirlenmiştir. Öğrencilerin sınav kaygısı dışında sınıf düzeyleri artıkça güdüsel inançlarının düştüğü ve başarı notları yüksek olan öğrencilerin güdülerinin daha yüksek olduğu belirlenmiştir.

Anahtar Kelimeler

Matematik, Güdüsel İnançlar, Öğretmen Güdüsel Desteği

Kaynakça

• Açıkgöz K. Ü. (2012). Etkili Öğrenme ve Öğretme. İstanbul 2012.
• Akın A. & Çetin B. (2007). “Başarı Yönelimleri Ölceği: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması”. Eğitim Araştırmaları Dergisi 26 (2007) 1-12.
• Aktan S. & Tezci E. (2013). “Matematik Motivasyon Ölçeğinin (MMÖ) Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması”. International Journal of Social Science 6/4 (2013) 57-77.
• Ames C. (1992). “Goals, Structures and Student Motivation”. Journal of Educational Psychology 84/3 (1992) 261-271.
• Bandura A. (1994). “Self-Efficacy”. Ed. V. S. Ramachaudran. Encyclopedia of Human Behavior (1994) 71- 81. New York.
• Bulut S. (2006). İlköğretim II. Kademe Öğrencilerinin Matematik Dersinde Kullandıkları Öğrenme Stratejileri ve Başarı Güdüleri. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Trakya Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü. Edirne 2006.
• Büyüköztürk Ş., Akgün Ö. A., Özkahveci Ö. & Demirel F. (2004). “The Validity And Reliability Study of The Turkish Version of the Motivated Strategies for Learning Questionnaire”. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri 4/2 (2004) 231-239.
• Çetin B. & Akın A. (2009). “An Investigation of The Relationship Between Achievement Goal Orientations and the Use of Stress Coping Strategies with Canonical Correlation”. International Journal of Human Sciences 6/1 (2009) 242-255.
• Deci E. L., Vallerand R. J., Pelletier L. G. & Ryan M. R. (1991). “Motivation and Education: The Self- Determination Perspective”. Educational Psychologist 26/3-4 (1991) 325-346. DOI:10.1080/00461520.1991.9653137.
• Diseth A. & Samdal O. (2014). “Autonomy Support and Achievement Goals as Predictors of Perceived School Performance and Life Satisfaction in the Transition Between Lower and Upper Secondary School”. Soc Psychol Educ. DOI: 10.1007/s11218-013-9244-4.
• Dursun Ş. & Bindak R. (2011). “İlköğretim II. Kademe Öğrencilerinin Matematik Kaygılarının Incelenmesi”. Cumhuriyet Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi 35/1 (2011) 18-21