İntihar Kavramının Çocuklar ve Ergenler Açısından Ele Alınması

Yıl 2015, Cilt: 5 Sayı: 1, 139 - 159, 30.06.2015

Seda Bayraktar

Öz

Çocuk ve ergenlerde intihar girişiminin ve intiharın giderek artması önemli bir sorun haline gelmiştir. Genç ve dinamik bir nüfusa sahip olan ülkemizin sosyal, kültürel ve ekonomik yönden sürekli değişim içinde olması nedeniyle, çocuk ve ergenlerin ruhsal yaşamlarında ortaya çıkan “gel-gitler” önem taşımaktadır. Bu derleme kapsamında intihar girişimleri ve intiharla ilgili tanımlama ve kuramlara yer verilerek, çocuklar ve ergenler açısından intihar girişimi ve intihar ile ilgili risk etkenleri ve tetikleyici etkenler ele alınmıştır. Ülkemizdeki ve diğer ülkelerdeki çalışmalar; cinsiyet, yaş, ırk, medeni durum, sosyal etkenler, intihara ilişkin seçilen yöntemler, önceki intihar girişimleri, inanç, cinsel tercihler, mevsimler, göç, medya, fiziksel ve ruhsal etkenler açısından değerlendirilmiştir. İntihardan ölenlerin sayısı, trafik kazalarından ölenlerin sayısına yakın olup, alınacak önlemlerle trafik kazalarında olduğu gibi intihar girişimlerinin ve intiharların azalabileceği görülmektedir. Önleyici tedbirler arasında bireysel, ailesel, çevresel, toplumsal ve kamusal uygulamaların yerinin önemli olduğu bununla birlikte sağlam bir aile yapısı ve eğitimin; çocuk ve ergen mutluluğu için kaçınılmaz etkenler olduğu gözlenmiştir.

Anahtar Kelimeler

Çocuk, Ergen, İntihar, İntihar Girişimi

Kaynakça

• Agerbo E., Nordentoft M. & Mortensen P. B. (2002). “Familial, psychiatric and socioeconomic risk faktors for suicide in young people: nested case-control study”. BMJ 325 (2002) 1-5.
• Akalın Ş. H. (2011).Türkçe Sözlük. Ankara 2011.
• Aker A. T. (2005). “Zorunlu İç Göçün Ruhsal Sonuçları ve Dönüş Sonrası Yansımaları”. IV. Uluslararası Ruhsal Travma Toplantıları Özet Kitabı 58-59 (2005) 1-4 Aralık. İstanbul.
• Akın E. & Berkem M. (2012). “İntihar Girişiminde Bulunan Ergenlerde Psikiyatrik Tanıların, Demografik ve Klinik Özelliklerin Değerlendirilmesi”. Fırat Tıp Dergisi 17/4 (2012) 228-232.
• Aktepe E., Kandil S., Göker Z., Sarp K., Topbaş M. & Özkorumak E. (2006). “İntihar Girişiminde Bulunan Çocuk ve Ergenlerde Sosyodemografik ve Psikiyatrik Özelliklerin Değerlendirilmesi”. TSK Koruyucu Hekimlik Bülteni 5/6 (2006) 444-454.
• Akvardar Y., Çalak E., Etaner U., Hürol C., Sunat H., Tükel R., Üçok A. & Yücel B. (2006). Psikanalitik Kurama Giriş. İstanbul 2006.
• Algın F. (2009). Şizofreni Hastalarında Başa Çıkma Tutumlarının Umutsuzluk, İntihar Davranışı ve İç Görü İle İlişkisi. Uzmanlık Tezi. T.C. Sağlık Bakanlığı Bakırköy Ord. Prof. Dr. Mazhar Osman Ruh Sağlığı ve Sinir Hastalıkları Eğitim ve Araştırma Hastanesi, İstanbul 2009.
• Allen J. G. (1995). Coping with Trauma. Washington, DC.
• Alsancak B., Ziyalar N. & Kayaalp L. (2010). “İntihar Girişiminde Bulunmuş Ergenlerde Depresyon ve Anksiyete, İstanbul Pilot Çalışması”. Adli Tıp Dergisi 24/1 (2010) 14-21.
• Altuntop H. (2005). Dindarlık-İntihar İlişkisi. Yüksek Lisans Tezi. Süleyman Demirel Üniversitesi. Isparta 2005.
• Arslan M., Duru M. & Kuvandik G. (2008). “Hatay’da İntihar Girişiminde Bulunan Olguların Analizi”. Adli Tıp Dergisi 22/3 (2008) 9-14.
• Atasoy E. (2013). “The geography of suicide: Russia example/ intiharlar coğrafyası: Rusya örneği”. 3rd International Geography Symposium. Eds. R. Efe, İ. Atalay & İ. Cürebal. Kaynak: web.deu.edu.tr/geomed/proceedings/download/033_GeoMed_2013_proceeding_311-333 pdf.
• Atay İ. M. & Kerimoğlu E. (2003). “Ergenlerde İntihar Davranışı”. Çocuk ve Gençlik Ruh Sağlığı Dergisi 10/3 (2003) 128-136.
• Aysev A. (1992). “İntihar Girişimi Olan Çocuklarda Yaşam Olayları”. Kriz Dergisi 1/1 (1992) 17-21.
• Batıgün D. A. (2005). “İntihar Olasılığı: Yaşamı Sürdürme Nedenleri, Umutsuzluk ve Yalnızlık Açısından Bir İnceleme”. Türk Psikiyatri Dergisi 16/1 (2005) 29-39.
• Batıgün D. A. (2008). “İntihar Olasılığı ve Cinsiyet: İletişim Becerileri, Yaşamı Sürdürme Nedenleri, Yalnızlık ve Umutsuzluk Açısından Bir İnceleme”. Türk Psikoloji Dergisi 23/62 (2008) 65-75.
• Bayraktar S. (2012). Psikolojik Travma. İstanbul 2012.
• Bildik T. (2013). “Ölüm, Kayıp, Yas ve Patolojik Yas”. Ege Tıp Dergisi 52/4 (2013) 223-229.
• Byers S. D. (2013). Book review. “Devastating Losses - How Parents Cope with the Death of a Child to Suicide or Drugs”. Clin Soc Work J 41 (2013) 413-415. DOI.1007/s10615-012-0431-0
• Calhoun L. G. & Tedeschi R. G. (2006). “The Foundations of Posttraumatic Growth”. Eds. L. G. Calhoun & R. G. Tedeschi. Handbook of Posttraumatic Growth Research and Practice (2006) 3-23. London.
• Can G. (2011). “Anne-Yenidoğan Bağının Önemi”. Ed. A. Ekşi. Ben Hasta Değilim (2011) 1-5. İstanbul.
• Can S. S. & Sayıl I. (2004). “Yineleyici İntihar Girişimleri”. Kriz Dergisi 12/3 (2004) 53-62.
• Ceyhun A. G. & Ceyhun B. (2003). “Lise ve Üniversite Öğrencilerinde İntihar Olasılığının Değerlendiril-mesi”. Klinik Psikiyatri 6 (2003) 217-224.
• Crepeau-Hobson M. F. & Leech N. L. (2014). “The Impact of Exposure Peer Suicidal Self-Directed Violence on Youth Suicidal Behavior: A Critical Review of The Literature”. Suicide and Life-Threatening Behavior 44 /1 (2014) 58-77. Cüceloğlu D. (2000). İnsan ve Davranışı Psikolojinin Temel Kavramları. İstanbul 2000.
• Çuhadaroğlu Ç. F. (2001). “Suicide Attempts and Self-Image Among Turkish Adolescents”. Journal of Youth and Adolescence 30/5 (2001) 641-651.
• Çitak A. (2011). “İntihar”. Ed. A. Ekşi. Ben Hasta Değilim (2001) 548-552. İstanbul.
• Deveci A., Taşkın O., Dündar P. E., Demet M., Kaya E., Özmen E. & Dinç G. (2005). “Manisa İli Kent Merkezinde İntihar Düşüncesi ve Girişim Yaygınlığı”. Türk Psikiyatri Dergisi 16/3 (2005) 170-178.
• Dilsiz A. & Dilsiz F. (1993). “İntihar Girişimlerinde Belirtilen Nedenler”. Kriz Dergisi 1/3 (1993) 124-128.
• Durkheim E. (2013). İntihar. Çev. Ö. Ozankaya. İstanbul 2013.
• Ekşi A. (2011). “Çocuğun Ruhsal Gelişiminde Annenin Önemi, Anneden Ayrılığın Tepkileri”. Ed. A. Ekşi. Ben Hasta Değilim (2011) 38-46. İstanbul.
• Ekşi A. (2011). “Gencin Ruhsal Gelişimi”. Ed. A. Ekşi. Ben Hasta Değilim (2011) 116-136. İstanbul.
• Erden G. (2002). “Ölüm Sürecinde Olan Çocuk; Ölümü Kabul ve Tedavi Sürecinde Etkili Yardım”. Kriz Dergisi 10/1 (2002) 19-27.
• Ersoy M. A. (2012). Kur’an Meali. Yay. Haz. R. Şentürk & A. C. Köksal. İstanbul 2012.
• Erşan E. E. & Kılıç Ç. (2013). “Sivas Numune Hastanesi Acil Servisine Başvuran İntihar Girişimlerinin Değerlendirilmesi”. Klinik Psikiyatri 16 (2013) 98-109.
• Ertemir, D. & Ertemir, M. (2003). “Gençlerin İntihar Girişimlerinin Özellikleri”. Düşünen Adam 16/4 (2003) 231-234.
• Eskin M. (2000). “Ergen Ruh Sağlığı Sorunları ve İntihar Davranışıyla İlişkileri”. Klinik Psikiyatri 3 (2000) 228-234.
• Eskin M. (2001). “Ergenlikte Yalnızlık, Baş Etme Yöntemleri ve Yalnızlığın İntihar Davranışı ile İlişkisi”. Klinik Psikiyatri 4 (2001) 5-11.
• Eskin M., Akoğlu A. & Uygur B. (2006). “Ayaktan Tedavi Edilen Psikiyatri Hastalarında Travmatik Yaşam Olayları ve Sorun Çözme Becerileri: İntihar Davranışıyla İlişkisi”. Türk Psikiyatri Dergisi 17/4 (2006) 266-275.
• Geçtan E. (2012 ). İnsan Olmak. İstanbul 2012.