Günümüzde Kadının Boşanma Deneyimleri: Akademisyen Kadınlar Üzerine Bir Araştırma

Year 2014, Volume: 4 Issue: 2, 293 - 326, 30.12.2014

Sinem Burcu Uğur

Abstract

Modernleşme çabası içinde olan günümüz toplumlarında hızlı bir değişime tanıklık edilmektedir. Yaşanan değişim ve dönüşümlerden toplum dinamiği içerisinde biçimlenmesi bakımından aile kurumu da payını alır. Ailenin birliğinin ve devamlılığının sağlanmasına yönelik baskı, bireysel istek ve arzuların daha görünür hale geldiği günümüz evliliklerinde görece azalır. Aksine günümüz toplumları, evliliğin çıkmaza girdiği zamanlarda bireylere bu çıkmazdan kurtulmalarını sağlayacak farklı yollar sunar. Boşanma da bu yollardan bir tanesidir. Eşlerin karşılıklı istek ve arzularının uyuşmamasının kolaylıkla bir boşanma nedeni olabildiği günümüz toplumlarında bireyselleşmenin yanı sıra yasal düzenlemeler, ahlaki ve kültürel değerlerin değişmesi, evlilik birliğinin korunması yönündeki dini inanışların çözülmeye uğraması ve boşanmanın artan toplumsal kabulü; bireyler için boşanmanın önünü açarken, boşanma oranlarını da dünya çapında yükseltir. Bu makalede toplumsal değişme sürecinde aile ve evlilik kurumu- nun işleyişi ve boşanma olgusunun ortaya çıkışı, gelişimi ve sonuçları tartışılmıştır. Çalışmada kullanılan veriler Akdeniz Üniversitesi’nde çalışan boşanmış akademisyen kadınlarla yapılan derinlemesine görüşmelerden elde edilmiştir. Boşanmış akademisyen kadınların evlilik ve boşanma süreçlerine ilişkin veriler toplanarak boşanmalarının ardında yatan nedenler belirlenmiş, ayrıca boşanmaların söz konusu kadınların yaşamlarına nasıl etkide bulunduğu ve boşanma sonrası sürece adaptasyonları incelenmiştir

Keywords

Antalya, aile, evlilik, boşanma deneyimleri, kadın, akademisyen kadınlar

References

• Adak, N. (2007). “Toplumun Temel Yapı Taşı”. Ed. S. Güçlü. Kurumlara Sosyolojik Bakış, 49-91. İstanbul: Birey Yayıncılık.
• Alptekin, K. (2011). “Düzce İl Merkezindeki Boşanmalar Üzerine Bir Çalışma”. Toplum ve Sosyal Hizmet, 22/2, 37-62.
• Amato, P. R. (2000). “The Consequences of Divorce for Adults and Children”. Journal of Marriage and Family, 62/49, 1269-1287.
• Amato, P. R., & Previti, D. (2003). “People’s Reasons for Divorcing: Gender, Social Class, the Life Course, and Adjustment”. Journal of Family Issues, 602-626.
• Arıkan, Ç. (1996). Halkın Boşanmaya İlişkin Tutumları Araştırması. Ankara: T.C. Başbakanlık Aile Araştırma Kurumu Yayınları.
• Arpacı, F., & Tokyürek, S. (2012). “Boşanmış Bireylerin Yeniden Evlilik Konusundaki Görüşlerinin İncelenmesi”. Akademik Bakış Dergisi, 31, 1-15.
• Aydın, O., & Baran, G. (2010). “Toplumsal Değişme Sürecinde Evlenme ve Boşanma”. Toplum ve Sosyal Hizmet, 21/2, 117-126.
• Battal, A. (2008). Boşanma Sebepleri Bilimsel Araştırma Projesi Uygulama Sonuçları. T.C. Başbakanlık Aile ve Sosyal Araştırmalar Genel Müdürlüğü. İstanbul: Eflatun Matbaacılık.
• Beck, U., & Beck-Gernsheim, E. (2012). Aşkın Normal Kaosu. Ankara: Siyasal Kitabevi.
• Bohannon, P. (1970). “The Six Stations of Divorce”. Ed. P. Bohannon. Divorce and After, 33-62. Garden City, New York: Doubleday and Company, Inc.
• Boşanma Nedenleri Araştırması (2009). Ankara: T.C. Başbakanlık Aile ve Sosyal Araştırmalar Genel Müdürlüğü Yayınları.
• Browne, K. (2005). An Introduction to Sociology. United Kingdom: Polity Press