Müzik Performansının Zevkleri ve Riskleri, Erkeklik ve Cool

Year 2014, Issue: 2, 117 - 143, 05.08.2016

Abstract

Bu çalışma, telif hakkı ihlalleri konusunda birbiri ile alakalı iki şarkıyı dikkate almaktadır. Bu şarkılar, Robin Thicke'nin "Bulanık Çizgiler" (2013) ve Marvin Gaye'nin "Vazgeçmeyi Öğrendim" (1977) isimli eserleridir. Bu araştırmada, şarkıların sözleri üzerinden, müzikal ve stile ilişkin olanlardan farklı, diğer benzerlikleri ortaya çıkarma temelli bir analiz yapılmıştır. Özellikle, erkeklik performansı ve bunun ifade şekillerinin aterkil yapıyı ve rap kültürünü desteklediğini ortaya koydum. Şarkılar arası karşılaştırmada, genişleyen erkeklik ihtimallerinin arttığına dair önkabüle rağmen (Connell 1995), hala erkekliklerin performans ve şekillerinin aynı olduğu gösterilmeye çalışılmıştır. Hegemonik erkekliğin durağanlığı ve devamlılığı, müzikte ifade edilen kadına karşı şiddetle de bağdaşmaktadır. Şarkılardaki şiddetin normalleşmesinin dilsel bir şiddet inşa ettiğini gösterdiğim bu çalışma, bu şiddetin yeni erkekliklerin inşasını ve rap kültürünün dağılmasını -ki bu bir meydan okumadan ve bir zorunluluktan ötedir- gerçekleştirdiğini savunmaktadır.

Keywords

Hegemonik erkeklik, cinsellik, müzik, medya, rap kültürü, şiddet

Pleasures and Perils of the Performance of Music, Masculinity, and Cool

Abstract

This article considers two songs linked by allegations of copyright infringement. These songs are Robin Thicke's (2013), "Blurred Lines," and Marvin Gaye's (1977), "Got To Give It Up." In this paper, I conduct a lyrical analysis of the songs, to unpack other similarities beyond the musical and stylistic ones. Specifically, I consider the performance of masculinity, as expressed in ways that I argue supports patriarchy and rape culture. I draw comparisons between the songs to show how, despite the anticipated expanding possibilities of masculinities (Connell 1995), some performances or forms of masculinities remain the same. The stability and permanence of hegemonic masculinity accommodates the violence against women expressed in this music. I illustrate and argue that the normalization of violence in the song lyrics constitutes a linguistic violence. This violence makes the construction of new masculinities, and the dismantling of rape culture, that much more of a challenge and an imperative.

Keywords

Hegemonic masculinity, sexuality, music, media, rape culture, violence