Yirmi birinci yüzyılın ilk on yıl yılında Latin Amerika şehirlerinde artan şiddet, bu olguyu anlamaya ve kamu politikaları ile çözmeye çalışan yerel hükümetlerin, sivil toplumun ve uluslararası örgütlerin dikkatini çekti. Yerel bağlamdan bağımsız olarak, bölgedeki sosyal şiddetin ana karakterleri genelde kenara itilmiş genç erkeklerdir. Bu erkekler mahallelerini “anlam siperlerine” dönüştürürler ve başka bir yöntemler elde edemeyecekleri ataerkinin gücünden paylarını almak için şiddeti araçsallaştırırlar. Mexico City cezaevlerinde yatan 84 genç suçlu ile gerçekleştirilen odak grubu çalışmasını temel alarak, kültürel bir perspektiften çocuk suçluluğunu inceleyeceğim. Bu perspektif, çocuk suçluluğunu cinsiyet rejiminin performatif bir eylemi olarak değerlendirme ve çocuk suçu eylemlerini, R. W. Connell’ın tanımladığı şekliyle, eril protesto ile ilişkilendiren sembolik anlamları tarif etme imkânı tanıyor.
The increase in violence in Latin American cities during the first decades of the XXI Century has caught the attention of the local governments, civil society and international organizations, who seek to explain the phenomenon and provide solutions through public policy. Regardless of local contexts, the main protagonists of social violence in the region are mainly marginalized young men, who convert their neighborhoods into trenches of meaning and make a tool out of violence in order to claim the power of patriarchy they cannot achieve by other means. Based on the testimonies collected through focus groups with 84 young offenders in Mexico City’s prison system, I will analyze juvenile delinquency from a cultural perspective that allows us to observe it as a performative act of the gender order, and to describe the symbolic meanings that relate the exercise of juvenile delinquency with a masculine protest, as defined by R.W. Connell.
Other ID | JA34GB43NM |
---|---|
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | August 1, 2015 |
Published in Issue | Year 2015 Issue: 4 |