This article addresses the necessity of restructuring religious education in the rapidly changing and globalizing 21st-century world. Contemporary society demands not only the acquisition of knowledge but also the development of skills to interpret, analyze, and apply this knowledge effectively. In this context, it is suggested that religious education should evolve into a multifaceted framework that goes beyond imparting religious knowledge to equipping individuals with critical thinking, problem-solving, communication, collaboration, and digital literacy skills.The article explores how these skills can be integrated into religious education processes and examines their contributions to individuals' spiritual growth, social lives, and ability to balance personal values with modern life. Critical thinking plays a key role in helping individuals question, interpret, and relate religious knowledge to contemporary issues, while problem-solving skills enable creative and sustainable solutions to religious and spiritual challenges. Communication and collaboration skills support effective interaction with diverse religious communities and individuals, fostering social cohesion. Digital literacy, on the other hand, empowers individuals to access accurate information and evaluate it within an ethical framework, especially amidst the information overload of the digital age. The importance of considering religious education as a learning domain that goes beyond individual spiritual development to contribute to social and global understanding is emphasized.
Bu makale, hızla değişen ve küreselleşen 21. yüzyıl dünyasında din eğitiminin yeniden yapılandırılması gerekliliğini ele almaktadır. Günümüz dünyası, bireylerden yalnızca bilgiye sahip olmayı değil, bu bilgiyi anlamlandırma, yorumlama ve uygulama becerilerini de geliştirmelerini talep etmektedir. Bu doğrultuda, din eğitiminin bireyleri yalnızca dini bilgilerle donatmanın ötesine geçerek, eleştirel düşünme, problem çözme, iletişim, iş birliği ve dijital okuryazarlık gibi becerileri kazandırmayı hedefleyen çok yönlü bir yapıya dönüşmesi önerilmektedir. Makale, söz konusu becerilerin din eğitimi süreçlerine nasıl entegre edilebileceğini ve bu entegrasyonun bireylerin manevi gelişimlerine, toplumsal yaşamlarına ve kişisel değerlerini modern yaşamla uyumlu bir şekilde dengeleme kapasitelerine olan katkılarını incelemektedir. Eleştirel düşünme, bireylerin dini bilgileri sorgulama, anlamlandırma ve güncel meselelerle ilişkilendirme süreçlerinde kritik bir rol oynarken; problem çözme becerisi, dini ve manevi sorunlara yaratıcı ve sürdürülebilir çözümler üretmelerini sağlamaktadır. İletişim ve iş birliği becerileri, bireylerin farklı dini topluluklar ve bireylerle etkili bir şekilde etkileşim kurmasını ve toplumsal dayanışmayı güçlendirmesini desteklemektedir. Dijital okuryazarlık ise, dijital çağın getirdiği bilgi kirliliği karşısında bireylerin doğru bilgiye erişim ve bu bilgiyi etik bir çerçevede değerlendirme becerilerini geliştirmesine olanak tanımaktadır. Din eğitiminin bireysel manevi gelişimin ötesinde, toplumsal ve küresel anlayışa katkıda bulunabilecek bir öğrenme alanı olarak ele alınmasının önemine dikkat çekilmektedir.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Religious Education |
Journal Section | Research Articles |
Authors | |
Publication Date | December 31, 2024 |
Submission Date | November 29, 2024 |
Acceptance Date | December 30, 2024 |
Published in Issue | Year 2024 Volume: 3 Issue: 2 |
Bu eser Creative Commons Alıntı-GayriTicari-Türetilemez 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.