Hizan İlçesindeki (Bitlis) Aricilik Faaliyetleri Üzerine Bir Araştırma

Yıl 2016, Cilt: 21 Sayı: 2, 0 - 0, 08.12.2016

Fethi Ahmet Özdemir , Mehmet Ali Kutlu , Ömer Kılıç

Öz

Bitlis iline bağlı Hizan ilçesi coğrafik yapısı ve bitki örtüsü bakımından, arıcılık için oldukça avantajlı bir konuma sahiptir. Bu çalışma Bitlis iline bağlı Hizan ilçesindeki arıcılığın ve arıcıların genel durumunu belirlemek amacıyla yapılmıştır. Bu nedenle Hizan bal üreticileri birliğine bağlı, rastgele seçilmiş 100 üye ile anket çalışması yapılmıştır. Elde edilen verilere dayanılarak Bitlis ili Hizan ilçesindeki arıcılığın ve arıcıların genel durumu saptanmıştır.

Kaynakça

• Ceylan DA, 2004. Konya ili ve ilçelerinde arı yetiştiriciliğinin teknik ve yapısal özelliklerinin belirlenmesi üzerine bir araştırma. Yüksek Lisans Tezi, Mustafa Kemal Üniversitesi Fen Bil. Enst., Zootekni Bölümü, Antakya.
• Çakmak İ, Aydın L, Seven S, Korkut M, 2003. Beekeping survey in Southern marmara region of Turkey. Uludağ Arıcılık Dergisi, 3(1): 31-36.
• Çelik H, 1994. Kalecik ilçesinde gezginci arıcıların sorunları ve arıcılıkta yararlanılan bilgi kaynakları üzerine bir araştırma. Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Erkan C, 1998. Van ili Bahçesaray ilçesi arıcılık faaliyetleri. Yüksek Lisans Tezi, Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Van.
• Erkan C, Aşkın Y, 2001. Van ili Bahçesaray ilçesi’nde arıcılığın yapısı ve arıcılık faaliyetleri. Y.Y.Ü. Ziraat Fakültesi Tarım Bilimleri Dergisi, 11(1):19-28.
• Fıratlı Ç, Genç F, Karacaoğlu M, Gencer HV, 2000. Türkiye arıcılığının karşılaştırmalı analizi sorunlar-öneriler. TMMOB Ziraat Mühendisleri Odası, V. Türkiye Ziraat Mühendisliği Teknik Kongresi, Cilt 2, Ankara.
• Genç F, 1993. Arıcılığın temel esasları. Atatürk Üniversitesi Ziraat Fakültesi. Ofset Tesisi, yayın no,149, Erzurum.
• Gösterit A, Kekeçoğlu M, Çıkılı Y, 2012. Yığılca yerel bal arısının bazı performans özellikleri bakımından kafkas ve anadolu bal arısı ırkı melezleri ile karşılaştırılması. Süleyman Demirel Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 7 (1): 107-114.
• Gül A, Kutlu MA, 2010. Bingöl ili ve ilçelerinde görülen bal arısı hastalık ve zararlılarının belirlenmesi üzerine bir çalışma. 3. Bingöl Sempozyumu, Bingöl Üniversitesi, 17-19 Eylül 2010, Bingöl.
• Güler A, 2006. Bal arısı (Apis mellifera). Ondokuz Mayıs Üniversitesi Ziraat Fak. Ders Kitabı, Samsun.
• Kaftanoğlu O, Kumova U, Yeninar H, Özkök D, 1995. Türkiye’de balarısı (Apis mellifera L.) hastalıklarının dağılımı, koloniler üzerine etkileri ve entegre kontrol yöntemlerinin uygulanması. Türkiye Bilimsel ve Teknik Araştırma Kurumu Veterinerlik ve Hayvancılık Araştırma Grubu Proje No: VHAG-925, Kesin Sonuç Raporu, Ankara.
• Kekeçoğlu M, 2012. Türkiye'de arıcılık, sorunları ve çözüm önerileri. Zeytinburnu Tıbbi Bitkiler Bahçesi Geleneksel Tıp Festivali. İstanbul.
• Kekeçoğlu M, Gürcan EK, Soysal Mİ, 2007. Türkiye arı yetiştiriciliğinin bal üretimi bakımından durumu. Tekirdağ Ziraat Fakültesi Dergisi, 4(2): 227-236.
• Kumova U, 2003. Varroa ile mücadele yöntemleri. II. Marmara Arıcılık Kongresi, Atatürk Bahçe Kültürleri Merkez Araştırma Enstitüsü, Bursa.
• Kutlu MA, 1998a. Arıcılık yerinin seçimi ve düzenlenmesi. Teknik Arıcılık. 60: 24-25.
• Kutlu MA, 1998b. Bingöl yöresi bal arıları (Apis Mellifera L.) nosema hastalığının varlığı ve enfeksiyon oranı. Teknik Arıcılık, 79:24-26.
• Lodesani M, Costa C, 2003. Bee breeding and genetics in Europe. Bee World, 64(2): 69-85.
• Möbus B, 1981. Pedigree bee breeding in western europe, BIBBA, Derby, UK.
• Özbek H, 2002. Arılar ve doğa. Uludağ Arıcılık Dergisi, Agustos sayısı: 22-25.
• Özbilgin N, Alataş İ, Balkan C, Öztürk Aİ, Karaca Ü, 1999. Ege bölgesi arıcılık işletmelerinin teknik ve ekonomik başlıca karakteristiklerinin belirlenmesi. Anadolu, 9(1): 149-170.
• Özcan F, 2011. Göller bölgesinde arı ürünlerinin pazar ve pazarlama sorunları, uygulanabilecek pazarlama stratejileri. Bitirme Ödevi, Süleyman Demirel Üniversitesi, İşletme Bölümü, Isparta.
• Saner G, Engindeniz S, Çukur F, Yücel B, 2005. İzmir ve Muğla illerinde faaliyet gösteren arıcılık işletmelerinin teknik ve ekonomik yapısı ile sorunları üzerine bir araştırma. T.C. Tarım ve Köyişleri Bakanlığı Tarımsal Ekonomi Araştırma Enstitüsü, Yayın No:126, ISBN: 975- 407-169-1, Ankara, Mart, 126 sayfa.
• Savaş T, Sıralı R, 2002. Muratlı ve köylerinde arıcılığın yapısının belirlenmesi üzerine bir araştırma. Teknik Arıcılık, 76: 15-21.
• Settar A, 1966. Muğla vilayeti arıcılığı ve problemleri üzerine incelemeler. Ege Bölgesi Zirai Araştırma Enstitüsü, Menemen, İzmir.
• Sezgin A, Kara M, 2011. Arıcılıkta verim artışı üzerinde etkili olan faktörlerin belirlenmesine yönelik bir araştırma: TRA2 bölgesi örneği. Harran Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 15(4): 31-38.
• Sıralı R, Doğaroğlu M, 2005. Trakya bölgesi arı hastalıkları ve zararlıları üzerine anket sonuçları. Uludağ Arıcılık Dergisi, 5: 71-78.
• Soysal Mİ, Gürcan EK, 2005. Tekirdağ ili arı yetiştiriciliği üzerine bir araştırma. Tekirdağ Ziraat Fakültesi Dergisi, 2: 161-165.
• Şekerden Ö, Aydın N, 1986. Amasya’da arı ve ipekböcekçiliğinin durumu, sorunları ve bazı öneriler. Amasya Tarım Sempozyumu, Yayın no:3, s, 362-376, Amasya.
• Tunca Rİ, Çimrin T, 2012. Kırşehir ilinde bal arısı yetiştiricilik aktiviteleri üzerine anket çalışması. Iğdır Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 2(2): 99-108.
• Yaşar N, Güler A, Yeşiltaş HB, Bulut G, Gökçe M, 2002. Karadeniz bölgesi arıcılığının genel yapısının belirlenmesi. Mellifera, 2(3): 15-24.
• Yerlikaya HR, Şahinler N, 2007. Tunceli ili Pülümür ilçesinde arıcılığın yapısı, problemleri ve çözüm yolları üzerine bir araştırma. 5. Ulusal Zootekni Bilim Kongresi, YYÜ Ziraat Fak, Van.
• Yılmaz H, 1999. Edirne ili ve çevresinde arıcılığın genel yapısı, sorunları ve çözüm yolları üzerine bir araştırma. Yüksek Lisans Tezi, Trakya Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Tekirdağ.