Nekropol (Ölüler Kenti) ve Metropol(Anakent) Arasındaki Diyalektik Hakkında Birkaç Tespit

Year 2017, Issue: 15, 154 - 162, 01.04.2017

Jean-françois Pérouse

Abstract

Her metropol bir nekropol olarak incelenmelidir. Bir başka deyişle, kalıcı yerleşim yerlerinde bir arada yaşamak insanın ölülerle başa çıkması anlamına gelir. Şehir tarihine, canlılar/ölüler arasında bitmeyen bir mekânsal dengeleme süreci olarak bakılabilir. Şehir yaşamı, hem ölülere karşı kurumsallaştırılmış bir saygı ve tanımayı, hem de ölülerin unutulmasını gerektirir. Çünkü ölülere karşı aşırı saygı, şehir hayatına devam edilmesine engel oluşturur. Bu nedenle, kaçınılmaz olarak ölülerini hatırlatma görevi ile unutturma gerekliliği arasında sıkıştırılmıştır her zaman metropoller. Bu yazıda, İstanbul mezarlıklarına dair saha deneyimlerimizi toparlayıp, Fransız tarihçi Fustel de Coulanges’ın 1864 yılında yayımlanan Antik Site adlı temel eserinin izinde daha genelleştirici bir yönde hareket etmeye çalışıyoruz

Keywords

Fustel de Coulanges, Antik Site, İstanbul, kentsel büyüme, mezarlıklar

Remarks on the Dialectic Between Metro- polis and Necropolis

Abstract

As a matter of fact, each metropolis must be analyzed as a necropolis at the same time. In other words, dealing with permanent settlements means inevitably coping with death and consequently urban life requires both respecting and forgetting the dead people who have passed away before us. Because excessive respect to our resting ancestors could constitute an obstacle to the necessary fluency of urban life, balancing between the task of reminding and the vital necessity of putting a distance vis-à-vis our dead. In this paper, we want to combine our field experience related to today's Istanbul cemeteries with a more generalizing approach in the footsteps of La Cité Antique, the founding work of the French historian Fustel de Coulanges published in 1864

Keywords

Fustel de Coulanges, Cité Antique, Istanbul, urban growth, cemeteries

References

• de Coulanges, Fustel. Antik site. Yunan’dan Roma’ya Kadar Tapınma, Hukuk ve Kurumlar. İs- tanbul: Epos Yayınları, 2011 (Fransızca birinci baskısı, La Citéantique, Paris, 1864). Bu makalede kullanmış olduğumuz baskı, 1943 baskısı (Paris, Hachette).
• Pascal, Blaise. Düşünceler. Çev. Metin Karabaşoğlu. İstanbul: Kaknüs Yayınları, 2003.
• Pérouse, Jean-François. “Mezarlıklar: Güncel Demografik Dinamiklerin Canlı Kaynakları”. İstanbul ile Yüzleşme Denemeleri: Çeperler, Hareketlilik ve Kentsel Bellek. İstanbul: İletişim Yayın- ları, 2011, s. 231-246.
• Pérouse, Jean-François. “İstanbul Varoşlarındaki Mezarlıklar Bize Ne Anlatıyor?”. Ölüm Sa- nat Mekân. derleyen Gevher Gökçe Acar. İstanbul: DAKAM Yayınları, 2012, s. 82-90.
• “MEZARISTAMB ouIstanbulpar ses cimetières”, URL : https://www.academia.edu/7777195/ MEZARISTAMB_ou_Istanbul_par_ses_cimeti%C3%A8res
• Ünver A. Süheyl. İstanbul”un Mutlu Askerleri ve Şehit Olanlar. Ankara: Türk Tarih Kurumu Yayını, 1976.
• Vatin, Nicolas, StéphaneYerasimos (eds.).Les cimetières dans la ville. Statut, choix et organisa- tion des lieux d’inhumation dans Istanbul intramuros.(Istanbul/Paris: IFEA/Maisonneuve, 2001) VARIA TURCICA XXXV.