PSEUDO BİR KAVRAM OLARAK YEREL

Yıl 2019, Sayı: 31, 53 - 92, 01.06.2019

Tolgahan Aydıner

Öz

Bu çalışma, başta yerel yönetimler olmak üzere yerel kurumsal yapıların yerel niteliklerini Türkiye örneğinde sorgulamaktadır. Reform kelimesine verilen aşkınsal konum, yasa metinlerindeki katılımcı pratiklerin merkeziyetçiliği aşındırdığı iddiasına sebep olmaktadır. Anaakım birçok çalışmada da merkez-yerel kavramları zıtlık olarak ele alınmakta ve yerel yönetimler merkezi yönetimden özerk birimler olarak tanımlanmaktadır. Fakat söz konusu kavramlar bir zıtlıktan ziyade, ulus devletin topraksal örgütlenmesinin bütünselliğini simgelemektedir. Ulus devletin topraksal örgütlenmesi, devletin yeniden ölçeklenmesiyle aşınabilmekte ve yerel kurumsal faillerin neoliberal yeniden yapılandırma süreçlerindeki önemi artabilmektedir. Bu birimlerin ekonomik, siyasal ve yönetsel yetkilerinin artması merkeziyetçiliği azaltmamakta ve yerel kurumsal yapıların piyasa odaklı merkezileşme süreçlerini çeşitlenmektedir. Bu çalışmada 2000 sonrası Türkiye örneğinde, yerel yönetim reformlarının gerçekleştiği süreçlerde yerelleşmeyi sağladığı iddia edilen ekonomik, siyasal ve idari düzenlemeler merkez-yerel bütünselliği bağlamında, kuramsal ve pratik düzeyde yeniden sorgulanacaktır. Çalışmanın temel amacı, merkez-yerel zıtlığına atfedilen aşkın konumun aşılmasını sağlamaktır.

Anahtar Kelimeler

Merkezi Yerelleşme, Merkez-Yerel Bütünselliği, Yerel Yönetimler, Türkiye’de Yerel Yönetim Reformları, Yerelleşme

LOCAL AS A PSEUDO CONCEPT

Öz

In this study, the locality of local institutional structures -including local governments- are questioned in the case of Turkey. The transcendental position given to the term “reform” leads to the claim that participatory practices in laws and regulations may erode centralism. Mainstream discussions perceive central - local relation as a contradiction and define local governments as autonomous units from central government. But these concepts symbolize the integrity of the territorial organization of the nation-state rather than a contradiction as the mainstream favors. The territorial organization of the nation state could be rescaled, and the importance of local institutional agents in the neoliberal restructuring process could be raised. However, the increase in the economic, political and administrative functions of these units does not diminish centralism, otherwise market-oriented centralization processes could be realized with the help of local institutional structures. In this study, economic, political and administrative outcomes of local government reforms which were thought to provide decentralization will be re - questioned in the context of central - local integrity, at theoretical and practical level in the case of Turkey after the 2000s. The main purpose of the study is to overcome the transcendental attribution to the position of center-local contradiction.

Anahtar Kelimeler

Centralized Decentralization, Center – Local Integrity, Local Governments, Local Government Reforms in Turkey, Decentralization

Kaynakça

• Adorno, Theodor W., “Theory of Pseudo-Culture”, Telos, 1993, p. 15-38.
• Adorno, Theodor W., Kültür Endüstrisi-Kültür Yönetimi, (Çev. Nihat Ülner, Mus- tafa Tüzel ve Elçin Gen), 6. Baskı, İletişim, İstanbul 2011.
• Akdoğan, Argun, “Yeni Yerel Yönetim Tasarılarında Katılım”, http://www.ya- yed.org/uploads/yuklemeler/inceleme-23.pdf, 2015, (28.07.2019)
• Akbulut, Örsan Ö., “Ulusal Siyaset-Yerel Siyaset İlişkisi Bağlamında 1963 Yerel Seçimleri”, Çağdaş Yerel Yönetimler, C. 10, S. 4, 2001, s. 36-60.
• Akbulut, Örsan Ö., “Yerel Seçimlerin Yerelliği”, Kamu Yönetimi Dünyası Dergisi, https://www.yerelnet.org.tr/ekler/dba7d09f5e530ca_ek.doc, (10.07.2019) s. 17-18, 2004
• Akbulut, Örsan Ö., “Belediye Yönetimi Reformu: Monolitik İktidar Yapısının Güçlendirilmesi”, Çağdaş Yerel Yönetimler, C. 16, S. 1, 2007, s. 7-29.
• Akbulut, Örsan Ö., “İktisadi Zorunluluk ve Politik İnşa Olarak Mekan: Merkezin ve Yerelin Yerselliği”, Toplum ve Hekim, C. 24, S. 4-5, 2009, s. 275-279.
• Aksu, Hüseyin ve Haluk Kurtuluş, “Yerel Temsil ve Katılım Açısından Sivas Be- lediye Meclisi”, Türk İdare Dergisi, S. 470, 2011, s. 113-132.
• Alkan, Haluk ve Hüseyin Çiftçioğlu, “Yerel Siyasette Belediye Meclisi ve Siyasi Parti Örgütleri: Göksun Örneği”, Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Ens- titüsü Dergisi, S. 14, 2007, s. 1-27.
• Andersen, Hans Thor, “The Emerging Danish Government Reform-Centralized Decentralization”, Urban Research & Practice, Vol. 1, No. 1, 2008, s. 3- 17.
• Arıkboğa, Erbay, “Geçmişten Geleceğe Büyükşehir Belediye Modeli”, Yerel Po- litikalar, S. 3, 2013, s. 48 – 96.
• Arıkboğa, Erbay, “Ölçek Reformunun Büyükşehir Belediye Meclislerindeki Temsil Adaletine Olumlu Etkileri”, Ulusal Kalkınma ve Yerel Yönetimler, 4. Ulusal Yerel Yönetimler Sempozyum Bildirileri, C. 2, TODAİE, Ankara
• Ataay Faruk ve Attila Güney, “Yerelleşme ve Kalkınma Sorunu: Kamu Yönetimi Reformu Üzerine Değerlendirme”, Mülkiye, C. 28, No. 243, 2006, s. 131- 146
• Ataay, Faruk, “Neoliberal Reformlar, Devletin Yeniden Yapılandırılması ve Kamu Hizmetlerinde Dönüşüm”, Akdeniz İİBF Dergisi, S. 30, 2015, s. 20- 39.
• Aydıner, Tolgahan, Yerel Siyasetin Yeniden Ölçeklenmesi: Denizli Örneği, Pa- mukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Yayımlanmamış Doktora Tezi, Denizli 2019a.
• Aydıner, Tolgahan, “Yeni Kentsel Siyaset: Denizli Yerel Siyasetinin Devamlılık- ları ve Kırılmaları”, Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Ensti- tüsü Dergisi, S. 33, C. 2, 2019b, s. 141-165.
• Başbakanlık, Yönetimin Değişimi İçin Yönetimde Değişim, Ankara 2003.
• Batuman, Bülent, “Toplumcu Bir Belediyecilik Modeli: “Yeni Belediyecilik Ha- reketi” 1973-1977”, Mülkiye Dergisi, C. 39, S. 266, 2010, s. 223-241.
• Batuman, Bülent, “70’ler: Siyasetin Odağındaki Kent, Kentin Odağındaki Siya- set”, Toplum ve Bilim, S. 127, 2013, s. 68-87.
• Bayırbağ, Mustafa Kemal, “Ölçek Yaklaşımının Kent ve Bölgelerin Yükselişinin Açıklanmasındaki Katkıları Üzerine”, Praksis 15, 2006, s. 49-71.
• Bayırbağ, Mustafa Kemal, Local Entrepreneurialism, State re-Scaling and Scalar Strategies of Representation: the Case of the City of Gaziantep, Turkey, School of Public Policy and Administration Unpublished PhD Dissertation, Carleton University, Canada 2007.
• Bayırbağ, Mustafa Kemal, “State Rescaling, Exclusion and Temporality of Ne- oliberalism: The Case of Turkey”, CPSA Conference, 27-29 May, Carleton University, Ottawa, Canada 2009.
• Bayırbağ, Mustafa Kemal, “Pro-Business Local Governance and (Local) Business Associations: The Case of Gaziantep”, Business and Politics, Vol. 13, Iss. 4, 2011, s. 1-39.
• Bayraktar, Ulaş, “Decentralisation, Poly-Centralization And Re-Centralization Of Turkish Politics: A Matrix of Central – Local Relationships”, Centraliza- tion Decentralization Debate Revisited, 1st Edition, (Der. Korel Göymen ve Onur Sazak), İstanbul Politikalar Merkezi, İstanbul 2013, s. 321 – 347.
• Bayraktar, Ulaş, “Kamuyu Kamusallaştıran Toplumcu Belediyeler İçin Geçmiş- ten Alınabilecek İlham Üzerine”, Katılımcı Yerel Yönetim, 1. Baskı, (Der. İnan İzci), Kalkedon, İstanbul 2014, s. 51 – 68.
• Bayraktar, Ulaş, Hacı Kurt, Bediz Yılmaz, İhsan Kamalak ve Ali Ekber Doğan, Dönüşüm ve Statüko (Reform Sonrası İl Genel Meclisleri), 1. Baskı, Kal- kedon, İstanbul 2011.
• Brenner, Neil, New State Spaces: Urban Governance and the Rescaling of State- hood, 1st Edition, Oxford University Press., London 2004.
• Brenner, Neil, “Eleştirel Kent Teorisi Nedir?”, Kar için Değil Halk İçin: Eleştirel Kent Teorisi ve Kent Hakkı, 1. Baskı, (Der. Neil Brenner, Peter Marcuse ve Margit Mayer), (Çev. Ali Yağız Şen), Sel, İstanbul 2014, s. 29-46.
• Buğra, Ayşe ve Osman Savaşkan, Türkiye'de Yeni Kapitalizm: Siyaset, Din ve İş Dünyası, 1. Baskı, (Çev. Bülent Doğan), İletişim, İstanbul 2014.
• Bulut, Yakup ve Şaban Taşıyıcı, “Türkiye'de Belediye Meclis Üyelerinin Temsil Ediciliği: Erzincan Örneği”, Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, S. 21, 2008, s. 171 – 194.
• Coşkun, Bayram ve Turgay Uzun, “İl Özel İdaresinde Yeniden Yapılanma”, Yerel Yönetimler Üzerine Güncel Yazılar -I: Reform, 1. Baskı, (Ed. Hüseyin Öz- gür ve Muhammet Kösecik), Nobel, Ankara 2005, s.157-174.
• Çınar, Tayfun “Yerel Yönetimlerde Neoliberal Reform: Büyükşehir Belediyele- rinin Yeniden Ölçeklendirilmesi”, Toplum ve Hekim, Dosya: Yerel Yöne- timler ve Sağlık, C. 24, S. 4-5, 2009, s. 280-288.
• Çiner, Can Umut, “Yeniden Kamu Yönetimi Temel Kanunu: Yerel Yönetimler Alanindaki Bilanço”, Memleket Siyaset Yönetim (MSY), C. 12, S. 28, 2017, s. 27-52.
• Çiner, Can Umut ve Ozan Zengin, “Türkiye'deki Belediye Sisteminin 2000'li Yıl- larda Yeniden Yapılandırılması: Demokrasi ve Etkinlik Açısından Bir De- ğerlendirme”, Hacettepe Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, C. 1, S. 37, 2009.
• Çukurçayır, M. Akif, “Yerel Yönetişim Üzerine Notlar”, Yönetişim: Türk Kamu Yönetimindeki Yansımaları, 1. Baskı, (Ed. Fatma Neval Genç), Çizgi, Konya 2013, s. 191 – 206.
• Dunleavy, Patrick, Urban Political Analysis, 1st Edition, The Macmillan Press Ltd., London 1980.
• Duru, Bülent, “Modern Muhafazakârlık ve Liberal Politikalar Arasında Doğal
• Varlıklar: AKP’nin Çevre Politikalarına Bir Bakış”, AKP Kitabı Bir Dö
• nüşümün Bilançosu, 1. Baskı, (Der. İlhan Uzgel ve Bülent Duru), Phoe
• nix, Ankara 2009, s. 783 – 799.
• Elwood, Sarah, “Neighborhood Revitalization through Collaboration: Assessing the implications of Neoliberal Urban Policy at the Grassroots”, GeoJour- nal, Vol. 58, No. 2-3, 2002, s. 121-130.
• Elwood, Sarah, “Partnerships and Participation: Reconfiguring Urban Gover- nance in Different State Contexts”, Urban Geography, Vol. 25, No. 8, 2004, s. 755-770.
• Erder, Sema ve Nihal İncioğlu, “Yerel Siyasette 2004’ten Beri Neler Oldu?”, Si
• yaset Bilimi İlter Turan’a Armağan, 1. Baskı, (Der. Pınar Uyan Semerci
• Boğaz Erozan ve Nihal İncioğlu), Bilgi Üniversitesi, İstanbul 2015, s. 343-353.
• Filiztekin, Alpay ve İnsan Tunalı, “Anatolian Tigers: Are they for Real?”, New
• Perspectives on Turkey, Vol. 20, 1999, p. 77-106.
• Görmez, Kemal, “Demokratikleşme Açısından Merkezi Yönetim-Yerel Yönetim
• İlişkileri”, Gazi Üniversitesi İİBF Dergisi, S. 4, 2000, s. 81-88.
• Göymen, Korel, “Türk Yerel Yönetiminde Katılımcılığın Evrimi: Merkeziyetçi Bir Devlette Yönetişim Dinamikleri”, Amme İdaresi Dergisi, C. 32, S. 4, 1999, s. 67-83.
• Göymen, Korel, “Türkiye’de Yerel Yönetimler ve Yönetişim: Gereksinmeler, Önermeler, Yönelimler”, Çağdaş Yerel Yönetimler, C. 9, S. 2, 2000, s. 3- 13.
• Gül, Hüseyin, “Kamu Yönetimi Temel Kanunu Tasarısına Ademi Merkezileşme- Küreselleşme Dinamikleri ve Yönetimi Geliştirme Açılarından Bakış”, Ye- rel Yönetimler Üzerine Güncel Yazılar-I: Reform, 1. Baskı, (Ed. Hüseyin Özgür ve Muhammet Kösecik), Nobel, Ankara 2005, s. 39-56.
• Gül, Hüseyin, “A Discussion on the New Model of Metropolitan Municipality in Turkey: Towards more Decentralization and Autonomy?”, Centralization Decentralization Debate Revisited, 1st Edition, (Der. Korel Göymen ve Onur Sazak), İstanbul Politikalar Merkezi, İstanbul 2013, s. 374 – 402.
• Güler, Birgül, “Yerel Yönetim Tarihine Yaklaşım Sorunu”, Amme İdaresi Der- gisi, C. 26, S. 1, 1993, s.87-96.
• Güler, Birgül, “1998 Reform Tasarısı Üzerine İnceleme”, Çağdaş Yerel Yönetim- ler, C. 7, S. 4, 1998, s.3-25.
• Güler, Birgül, “Yerel Yönetimlerde Reform Sorunu”, Çağdaş Yerel Yönetimler, C. 10, S. 3, 2001, s. 7-12.
• Güler, Birgül, “Yönetişim: Tüm İktidar Sermayeye”, Praksis, C. 9, 2003, s. 93- 116.
• Güler, Birgül, Yerel Yönetimler Liberal Açıklamalara Eleştirel Yaklaşım, 4. Baskı, İmge, Ankara 2013.
• Güzey, Özlem, “Türkiye’de Kentsel Dönüşüm Uygulamaları: Neo-liberal Kent Politikaları, Yeni Kentsel Aktörler ve Gecekondu Alanları”, İdealkent, C. 3, S. 7, 2012, s. 64-83.
• Harvey, David, The Urbanization of Capital: Studies in the History and Theory of Capitalist Urbanization, 1st Edition, The John Hopkins University, Maryland 1985.
• Harvey, David, “From Managerialism to Entrepreneurialism: The Transformation in Urban Governance in Late Capitalism”, Geografiska Annaler. Series B, Human Geography, Vol. 71, No. 1, 1989, p. 3-17.
• Urban Geographies?”, Progress in Human Geography, Vol. 20, No. 2, 1996, p. 153-174.
• Jessop, Bob, “The Transition to Post-Fordism and the Schumpeterian Workfare State”, Towards a Post-Fordist Welfare State, 1st Edition, (Ed. Roger Bur- rows ve Brian Loader), Routledge, London 1994, s.13-37.
• John, Peter, Local Governance in Western Europe, 1st Edition, Sage, London 2001.
• John, Peter, “Why Study Urban Politics?”, Theories of Urban Politics, 2nd Edi
• tion, (Ed. Jonathan S. Davies ve David L. Imbroscio), Sage, California 2009, s. 17-24.
• Kahraman, Hasan Bülent, E. Fuat Keyman ve Ali Yaşar Sarıbay, Katılımcı De- mokrasi, Kamusal Alan ve Yerel Yönetimler, 1. Baskı, Demokrasi Kitap- lığı, İstanbul 1999.
• Karabulut, Tahsin, “Türkiye’de Bölgesel Kalkınma Politikaları ve Kurumsal Ge- lişmelerle İlgili Genel Bir Değerlendirme”, Yerel Yönetimler Üzerine Gün- cel Yazılar-II: Uygulama, 1. Baskı, (Ed. Hüseyin Özgür ve Muhammet Kö- secik), Nobel, Ankara 2007, s.738-761.
• Karahanoğulları, Onur, “Fransa”, Kamu Yönetimi Ülke İncelemeleri, Kamu Yö- netimi Araştırma ve Uygulama Merkezi, Ankara 2004, s. 21-84.
• Karasu, Koray, “Yerelleşme Söylemi ve Bölge Kalkınma Ajansları”, Memleket Siyaset Yönetim (MSY), C. 4, S. 11, 2009, s. 11-43.
• Karasu, Koray, “Kalkınma Ajansları: “Modelimi Kaybettim. Hükümsüzdür” (Öl- çek Siyasetinin Yerelliği)”, Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, C. 70, s. 2, 2015, s. 273-316.
• Karasu, Koray, “Topraktan Bağımsızlaşma ve Merkezsizleşme Tartışmaları Çer- çevesinde Kamu Örgütlenmesi”, Memleket Siyaset Yönetim (MSY), S. 30
• Keleş, Ruşen, Yerinden Yönetim ve Siyaset, 2. Baskı, Cem Kültür, Ankara 1992.
• Köksal, Sema ve Nihal Kara, “1980 Sonrasında Yerel Siyasetin Örgütlenmesi ve Belediyeler”, Toplum ve Bilim, S. 48, 1990, s. 117-128.
• Kösecik, Muhammet ve İsa Sağbaş, “Tarihsel Bakış Açısıyla Türkiye’de Merkezi Yönetim-Yerel Yönetim İlişkileri”, Türkiye’de Kamu Yönetimi Sorunları Üzerine İnceleme, 1. Baskı, (Ed. Nagehan Arslan), Seçkin, Ankara 2005, s. 11-152.
• Mahalli İdareler Genel Seçim Sonuçları, http://www.ysk.gov.tr/ (10.07.2019)
• Marcuse, Peter (2014). “Hangi Kent, Kimlerin Hakkı?”, Kar için Değil Halk İçin: Eleştirel Kent Teorisi ve Kent Hakkı, 1. Baskı, (Der. Neil Brenner, Peter Marcuse ve Margit Mayer), (Çev. Ali Yağız Şen), Sel, İstanbul 2014, s. 47- 71.
• Mayer, Margit, “Post‐Fordist City Politics”, Post-Fordism: a Reader, 1st Edition, (ed. Ash Amin), Blackwell, London 1994, s. 316-337.
• MÜSİAD, 2000’li Yıllara Doğru Türkiye’de Yerel Yönetimler, MÜSİAD Araş- tırma Raporları No. 5, İstanbul 1994.
• Öçal, Erol Uğraş, “Alan Yönetimi ve Kent Yönetimi Temelinde Yerel Yönetim ve Mülki İdare Ayrışması”, Memleket Siyaset Yönetim (MSY), C. 13, S. 30, 2018, s. 71-102.
• Ökmen, Mustafa, “Yerel Yönetişim Faktörü Olarak Yerel Yönetimler”, Yöneti- şim: Türk Kamu Yönetimindeki Yansımaları, 1. Baskı, (Ed. Fatma Neval Genç), Çizgi, Konya 2013, s. 207-242.
• Ökmen, Mustafa ve Bekir Parlak, Kuram ve Uygulamada Yerel Yönetimler–Kav- ramlar, Yaklaşımlar, Yapılar ve Mevzuat-, 3. Baskı, Orion, Ankara 2013.
• Övgün, Barış, “Kamu Yönetimi Reformunda Bir Açmaz: Yerelleşme mi, Merke- zileşme mi?”, Mülkiye Dergisi, C. 40, S. 3, 2016, s. 159-180.
• Özcan, Gül Berna, “A Critical Analysis of Decentralisation and Local Economic Ddevelopment: The Turkish Case”, Environment and Planning C: Govern- ment and Policy, Vol. 24, No. 1, 2006, p.117-138.
• Özer, Yunus Emre, “Küresel Rekabet - Bölgesel Kalkınma Ajansları ve Türkiye”, Review of Social, Economic & Business Studies, Vol. 9/10, 2008, s. 389- 408.
• Özgür, Hüseyin ve Muhammet Kösecik, “Giriş: Yerel Yönetimlerde Reform: Ge- leneksel Modelin Değişim Süreci”, Yerel Yönetimler Üzerine Güncel Yazı- lar-I: Reform, 1. Baskı, (Ed. Hüseyin Özgür ve Muhammet Kösecik), No- bel, Ankara 2005, s. 1-20.
• Pamuk, Şevket, “Globalization, Industrialization and Changing Politics in Tur
• key”, New Perspectives on Turkey, Vol. 38, 2008, p. 267-273.
• Parlak, Bekir, “Tarihsel Perspektifte ve Reform Sürecinde İl Özel İdareleri”, Yerel Yönetimler Üzerine Güncel Yazılar -I: Reform, 1. Baskı, (Ed. Hüseyin Öz- gür ve Muhammet Kösecik), Nobel, Ankara 2005, s. 175 – 200.
• Penpecioğlu, Mehmet, “Kapitalist Kentleşme Dinamiklerinin Türkiye’deki Son 10 Yılı: Yapılı Çevre Üretimi, Devlet Ve Büyük Ölçekli Kentsel Proje- ler”, Birikim, S. 270, 2011, s. 62-73.
• Polatoğlu, Aykut, Kamu Yönetimi Genel İlkeler ve Türkiye Uygulaması, 1. Baskı, Metu Press, Ankara 2001.
• Savaşkan, Osman, State Rescaling and the Dynamics of Government-Business Relations in Two Turkish Cities, Boğaziçi Üniversitesi Atatürk İlkeleri ve İnkılap Tarihi Enstitüsü Yayımlanmamış Doktora Tezi, İstanbul 2015.
• Savaşkan, Osman, “2000’lerin Türkiyesi’nde Yerel Yönetim Reform Süreci”, Toplum ve Bilim, Vol. 141, 2017, s. 140-172.
• Savaşkan, Osman, “Yerel Yönetimler ve Türkiye’de Hükümet ve İş Dünyası İliş
• kilerinin Değişen Dinamikleri: Karşılaştırmalı Bir Analiz”, Türkiye’nin
• Büyük Dönüşümü Ayşe Buğra’ya Armağan, 1. Baskı, (Der. Osman Savaş
• kan ve Mehmet Ertan), İletişim, İstanbul 2018, s. 99-124.
• Sharpe, Lawrence J., “Theories and Values of Local Government”, Political Stu- dies, Vol. 18, No. 2, 1970, s. 153-174.
• Şahin, Savaş Zafer, “Neoliberal Yeniden Ölçeklenme Etkisi Altında Türkiye’de Kentleşme Politikasının Dönüşümü”, Alternatif Politika, Özel Sayı, 2018a, s. 1-30.
• Şahin, Savaş Zafer, “Türkiye’de Kamu Yönetimi Temel Kanunu Tasarısından Bu- güne Mekânsal Planlama Mevzuatı ve Uygulamalarının Dönüşümü ve Et- kileri”, Memleket Siyaset Yönetim (MSY), C. 12, S. 38, 2018b, s. 53-80.
• Şahin, Savaş Zafer, “The Urbanization Policy of Turkey: an uneasy Symbiosis of Unimplemented Policy with Centralized Pragmatic Interventions”, Turkish Studies, Vol. 20, Iss. 4, 2019, p. 599-618
• Şengül, Tarık, Kentsel Çelişki ve Siyaset: Kapitalist Kentleşme Süreçlerinin Eleş- tirisi, 2. Baskı, İmge, Ankara 2009.
• Taylor, Peter, “The State as Container: Territoriality in the Modern World-Sys- tem”, State / Space A Reader, 1st Edition, (Ed. Neil Brenner, Bob Jessop, Martin Jones ve Gordon MacLeod), Blackwell, London 2003, p. 101-114.
• Tekeli, İlhan, Modernite Aşılırken Siyaset, 1. Baskı, İmge, Ankara 1999.
• Turan, Menaf, “Türkiye’nin Yeni Yönetim Düzeni: Cumhurbaşkanlığı Hükümet Sistemi”, Sosyal Bilimler Araştırma Dergisi, C. 7, S. 3, 2018, s. 42-91.
• Tunç, Gülçin, The Politics of Local Economic Growth-a Critical Approach: the Case of Manisa, ODTÜ Sosyal Bilimler Enstitüsü Kentsel Politika Planla- ması ve Yerel Yönetimler ABD Yayımlanmamış Doktora Tezi, Ankara 2010.
• Türkün, Asuman, “Urban Regeneration and Hegemonic Power Relations- hips”, International Planning Studies, Vol. 16, No. 1, 2011, s. 61-72.
• Yıldırım, Uğur, Şerif Öner, Hüseyin Aksu ve Sabire Melike Tatlı, “Yerel Temsil ve Katılım Bağlamında Belediye Meclisleri: Kahramanmaraş ve Sivas Ör- nekleri”, Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, C. 8, S. 15, 2011, s. 507-530.
• Yıldızcan, Cemil, “Küreselleşme Çağında Demokrasi Talebi: İyi Yönetişimin Kötü Çocukları”, Küreselleşme ve Demokrasi-Küreselleşmenin Farklı Yüzleri, 1. Baskı, (Der. Özgür Adadağ ve Cemil Yıldızcan), Dipnot, An- kara 2011, s. 5-37.
• Yıldızcan, Cemil ve Can Umut Çiner, “Yönetimin Nesnesi Olarak Vali”, Memle- ket Siyaset Yönetim (MSY), C. 13, S. 29, 2018, s. 1-30.
• Yalman, Galip, “Tarihsel Bir Perspektiften Türkiye’de Devlet ve Burjuvazi: Rö- lativist bir Paradigma mı Hegemonya Stratejisi mi?”, Praksis, S. 5, 2002, s. 7-23.
• Yüksel, Fatih, “Yerel Özerklik Kavramı Üzerine Bir İnceleme”, Yerel Yönetimler Üzerine Güncel Yazılar-I: Reform, 1. Baskı, (Ed. Hüseyin Özgür ve Mu- hammet Kösecik), Nobel, Ankara 2005, s. 275-296.
• Zengin, Ozan, “Büyükşehir Belediyesi Sisteminin Dönüşümü: Son On Yılın De- ğerlendirmesi”, Ankara Barosu Dergisi, S. 2, 2014, s. 91-116.
• 6360 sayılı On Dört İlde Büyükşehir Belediyesi ve Yirmi Yedi İlçe Kurulması İle Bazı Kanun Ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılma- sına Dair Kanun
• 5302 sayılı İl Özel İdaresi Kanunu
• 5393 sayılı Belediye Kanunu
• 5216 sayılı Büyükşehir Belediyesi Kanunu
• 5449 sayılı Kalkınma Ajanslarının Kuruluşu, Koordinasyonu ve Görevleri Hak- kında Kanun