Amaç Rekürren aftöz stomatit (RAS) dudak mukozası, yanak ve dilde, tekrarlayıcı, küçük, ağrılı, eritemli
halesi bulunan, nekrotik ülserlerle karakterize, kendi kendini sınırlayabilen, sık görülen bir oral mukoza
hastalığıdır. Bu çalışmada RAS’lı hastaların serum ve tükürüğünde dermcidin düzeyinin, tükürük bezinde
dermcidin varlığının ve RAS patogenezindeki rolünün belirlenmesi amaçlandı.
Yöntem Bu çalışma 31 hasta ve 30 sağlıklı gönüllü ile yapıldı. Hasta ve kontrol grubunun serum ve tükürüğündeki dermcidin düzeyleri, insan dermcidin ELISA kitinin kataloglarında belirtilen çalışma prosedürlerine göre çalışıldı. Tükürük bezlerinde dermcidin varlığı immünohistokimyasal analiz ile
değerlendirildi.
Bulgular RAS’lı hasta grubunun ortalama tükürük dermcidin düzeyleri (105.80 ± 80.14), kontrol grubunun ortalama tükürük dermcidin düzeyleri (456.13 ± 354.59) ile kıyaslandığında istatistiksel anlamlı farklılık tespit edildi (P=0.000). RAS’lı hasta grubunda ortalama serum dermcidin düzeyleri (316.41 ± 784.55), kontrol grubunun ortalama serum dermcidin düzeyleri (130.65 ± 179.75) ile kıyaslandığında istatistiksel anlamlı farklılık tespit edilemedi. İmmünohistokimyasal boyamada parotis ve submandibular bezlerde, interlobular kanallarda dermcidin immünreaktivitesi gözlendi.
Sonuç Sonuç olarak bu çalışmada tükürük bezinin striated hücrelerinin dermcidin sentezlediği ortaya
kondu. Tükürükte antimikrobial özellikli dermcidin azlığının RAS için predispozan bir faktör olduğu düşünüldü.
Objective Recurrent aphthous stomatitis (RAS) is a common self-limiting oral mucosa disease. In this study, it was aimed to determine the dermcidin level in the serum and saliva of patients with RAS, the presence of dermcidin in the salivary gland and its role in the pathogenesis of RAS.
Methods Thirty-one patients presenting with RAS and 30 control subjects participated in this study. Dermcidin levels in serum and saliva of patients and control group were studied in accordance with the working procedures specified in the catalogs of the human dermcidin ELISA kit. The presence of dermcidin in salivary glands was assessed by immunohistochemical analysis.
Results A statistically significant difference was found when the mean salivary dermcidin levels (105.80 ± 80.14 ng/mL) of the RAS patients were compared with the mean salivary dermcidin levels (456.13 ± 354.59 ng/mL) of the control group (P=0.000). There was no statistically significant difference between the mean serum dermcidin levels (316.41 ± 784.55 ng/mL) of the RAS patient and those of (130.65 ± 179.75 ng/mL) the control group. Dermcidin immunoreactivity was observed in the parotid gland, submandibular gland and interlobular striated ducts.
Conclusion The findings in this study showed that striated cells in salivary gland synthesized dermcidin. Low
levels of dermcidin with antimicrobial properties in saliva were considered as a predisposing factor for RAS.
Primary Language | English |
---|---|
Subjects | Clinical Sciences |
Journal Section | Original Articles |
Authors | |
Publication Date | March 31, 2021 |
Published in Issue | Year 2021 Volume: 4 Issue: 1 |