BibTex RIS Cite

Philosophical Awareness in the Sense of Education and Science

Year 2016, , 0 - 0, 11.05.2016
https://doi.org/10.21666/mskuefd.26567

Abstract

 

Philosophy, which is a must of all ways of thinking, is not only mentality and awareness matter but also a fundament where education and science can be built on. Philosophy sense which is to be put forward in this sense determines education and science as it is supplemental and determinant. History of philosophy is full of examples to prove this idea.

Philosophy which is determined in the light of meaning around the culture that dates back to social and historical facts is an effort to embrace the universal. In this sense questions that bear qualification of philosophy should be put forward. This is bound to person’s curiosity, doubt, courage and ability to ask questions. Thinking is a troublesome work and philosophy is the work of a person who thinks upon this problem. But the act of asking questions should be supplied of local resources as philosophy cannot be developed independently from the cultural environment. In this sense, a person with noteworthy questions will have a noteworthy philosophy.

Convenience that mass media and technology offers pulls apart people from thinking of a problem. In the world where nearly everything is offered ready, thinking has become questioned. In today’s world where it is becoming hard to produce unique and free thinking, thinking has been evaluated as accepting and imitating the offered. Modern people abstain from thinking by using statements like ‘you decide’, ‘as you say’, ‘I agree’ and they lead their daily lives. How can a society that is formed  with those individuals introduce a philosophy and thinking? In this sense, the work and importance of   philosophy which can be the fundament of education and science is getting harder.

 

Keywords: Education, philosophy, philosophical awareness, science, thought 

References

  • Akdemir, Abamüslim. (2004). Felsefi Düşünme Ya Da Düşünmeyi Öğrenme, Kâzım Karabekir Eğitim Fakültesi Dergisi, 10, 44-59.
  • Bakır, Kemal. (2014). Demokratik Eğitim, 3. Baskı. Ankara: Pegem Akademi.
  • Brehier, Emile. (1966). Bugünkü Felsefe Konuları (Mehmet Toprak, Çev.), İstanbul: Remzi Kitapevi.
  • Çelebi, Kâtip. (1993). Mîzânü’l- Hak Fî İhtiyâri’l - Ahak, İstanbul: MEB.
  • Çevikbaş, S. (2010). Felsefe(Miz) Üzerine Bir Deneme (Türkiye’de Felsefe Nasıl Olanaklıdır?), Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 6(2), 39-48.
  • Çotuksöken, Betül. (2000). Felsefi Söylem Nedir?, İstanbul: İnkılâp Yayınevi.
  • Duralı, Ş. Teoman (2009). Felsefe-Bilim Nedir?, 2. Baskı. İstanbul: Dergâh Yayınları.
  • Feuerbach, Ludwig. (1991). Geleceğin Felsefesinin İlkeleri (Oğuz Özügül, Çev.), İstanbul: Ara Yayıncılık.
  • Gündoğan, A. Osman. (1993). Filozof ve Felsefe Hakkında, Felsefe Dünyası, 10, 40-45.
  • Gürsoy, Kenan. (2006). Bir Felsefe Geleneğimiz Var Mı?, İstanbul: Etkileşim Yayınevi.
  • Gülenç, Kurtuluş. (2015). Frankfurt Okulu, İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
  • Hilav, Selahattin. (2014). Felsefe El Kitabı, 5. Baskı. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
  • Ibanez, Felix Marti. (1998). Felsefe Öyküleri, 2. Baskı. (Hamide Koyukan, Çev.), Ankara: İmge Kitabevi.
  • İnam, Ahmet. (1993). Çözümlemeci Düşünmenin Felsefedeki Yeri Üstüne, Felsefe Dünyası Dergisi, 10, 2-7.
  • İnam, Ahmet. (1994). Sıcak ve Soğuk Felsefe, Felsefe Dünyası, 14, 6-10.
  • Marinoff, Lou. (2007). Felsefe Terapisi, 4. Baskı. (Erhan Sökmen, Çev.), İstanbul: Gendaş Kültür.
  • Öner, Necati. (1999). Felsefe Yolunda Düşünceler, 2. Baskı. Ankara: Akçağ Yayınevi.
  • Rand, Ayn. (2003). İhtiyacımız Olan Felsefe ( Nejdet Kandemir, Çev.), İstanbul: Plato Film Yayınları.
  • Russell, Bertrand. (2001). Eğitim Üzerine, 5. Baskı. (Nail Bezel, Çev.), İstanbul: Say Yayınları.
  • Solak, Adem. (2005). Felsefe Yolunda, Ankara: Hegem&Bilimadamı Yayınları.
  • Taşdelen, Vefa. (2015). Felsefe Kültürü, Ankara: Hece Yayınları.
  • Timuçin, Afşar. (1991). Güçlü Bir Felsefe Eğitiminin Temel Kuralları Neler Olmalıdır, Felsefe Dünyası Dergisi, 1, 27-30.
  • TÜRKER-KÜYEL, Mübahat. (1986). Bilimin Felsefeye Dayandığı Görüşünün Bir Timsali Olarak Galenos, http://dergiler.ankara.edu.tr/dergiler/26/1050/12671.pdf (01.10.2015).
  • UYGUR, Nermi. (1981). Yaşama Felsefesi, İstanbul: Çağdaş Yayınları.
  • UYGUR, Nermi. (2001). Felsefenin Çağrısı, 5. Baskı. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
  • UYGUR, Nermi. (2012). Türk Felsefesinin Boyutları, 2. Baskı. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.

Eğitim ve Bilim Bağlamında Felsefi Bilincin İşlevi

Year 2016, , 0 - 0, 11.05.2016
https://doi.org/10.21666/mskuefd.26567

Abstract

Bütün düşünme biçimlerinin varlık şartı olan felsefe, bir taraftan zihniyet ve bilinç meselesiyken diğer taraftan bilim ile eğitimin üzerine inşa edileceği/edilmesi gereken bir temeldir. Bu bağlamda ortaya konacak felsefe anlayışı, felsefenin temellendirici ve bütünleyici oluşundan dolayı bilim ve eğitimi belirlemektedir. Felsefe tarihi bu düşünceyi kanıtlayıcı örneklerle doludur.

Toplumsal ve tarihi olgulara dayalı olarak belli bir kültür çevresindeki mana ve içerik doğrultusunda belirlenen felsefe, evrenseli kucaklama çabasıdır. Bu anlayış çerçevesinde sorunlar ile yüzleşen ve felsefi nitelik taşıyan sorular ortaya konulmalıdır. Bu da bireyin merak, şüphe, eleştirebilme ve soru sorma yeteneği ve cesaretine bağlıdır. Felsefe, sorunsallaştıran, bu soru(n) üzerine düşünen ve çıkış yolları arayan kişinin etkinliğidir ki düşünmek sıkıntılı bir iştir. Ancak bu soru sorma eylemi toplumun yerel kaynaklarından beslenmelidir. Çünkü felsefe, kültürel ortamdan bağımsız olarak gelişemez. Bu bağlamda nitelikli felsefi bir sorusu olanın bilim ve eğitim anlayışını şekillendirecek nitelikli bir felsefesi olacaktır.

Kitle iletişim ve teknolojilerin sunmuş olduğu kolaylıklar insanı düşünme ya da bir sorunu kendisine dert edinme ihtiyacından koparmaktadır.  Hemen hemen her şeyin insana hazır sunulduğu dünyada düşünmenin/düşüncenin imkânı sallantılı ve sorgulanır hale gelmiştir. Özgün ve özgür düşünce üretmenin gittikçe zorlaştığı günümüz dünyasında düşünmek,  sunulanı sorgulamadan kabul ve taklit etme olarak değerlendirilmektedir.   Modern insan “bana uyar”, “nasıl dersen”, “sen karar ver”, “bence de” gibi ifadeler ile günü birlik hayatını devam ettirerek düşünmekten olabildiğince kaçınmaktadır. Bu bireylerden oluşan toplumların istikballerinin temeli olacak eğitim ve bilimi üretecek bir felsefe ve düşünceyi nasıl ortaya koyacaktır? Çiftçisinden akademisyenine kadar herkesin kendi meslekleri, görevleri, rolleri çerçevesinde yüksek bir bilince sahip bireylerden oluşan bir toplum böylesi bir felsefi bilince nasıl sahip olacaktır? Bu bağlamda bilim ve eğitimin temeli olabilecek felsefenin işi hem zorlaşmakta hem de önemi artmaktadır.

 

 Anahtar Kelimeler: Bilim, düşünme, eğitim, felsefe, felsefi bilinç 

References

  • Akdemir, Abamüslim. (2004). Felsefi Düşünme Ya Da Düşünmeyi Öğrenme, Kâzım Karabekir Eğitim Fakültesi Dergisi, 10, 44-59.
  • Bakır, Kemal. (2014). Demokratik Eğitim, 3. Baskı. Ankara: Pegem Akademi.
  • Brehier, Emile. (1966). Bugünkü Felsefe Konuları (Mehmet Toprak, Çev.), İstanbul: Remzi Kitapevi.
  • Çelebi, Kâtip. (1993). Mîzânü’l- Hak Fî İhtiyâri’l - Ahak, İstanbul: MEB.
  • Çevikbaş, S. (2010). Felsefe(Miz) Üzerine Bir Deneme (Türkiye’de Felsefe Nasıl Olanaklıdır?), Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 6(2), 39-48.
  • Çotuksöken, Betül. (2000). Felsefi Söylem Nedir?, İstanbul: İnkılâp Yayınevi.
  • Duralı, Ş. Teoman (2009). Felsefe-Bilim Nedir?, 2. Baskı. İstanbul: Dergâh Yayınları.
  • Feuerbach, Ludwig. (1991). Geleceğin Felsefesinin İlkeleri (Oğuz Özügül, Çev.), İstanbul: Ara Yayıncılık.
  • Gündoğan, A. Osman. (1993). Filozof ve Felsefe Hakkında, Felsefe Dünyası, 10, 40-45.
  • Gürsoy, Kenan. (2006). Bir Felsefe Geleneğimiz Var Mı?, İstanbul: Etkileşim Yayınevi.
  • Gülenç, Kurtuluş. (2015). Frankfurt Okulu, İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
  • Hilav, Selahattin. (2014). Felsefe El Kitabı, 5. Baskı. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
  • Ibanez, Felix Marti. (1998). Felsefe Öyküleri, 2. Baskı. (Hamide Koyukan, Çev.), Ankara: İmge Kitabevi.
  • İnam, Ahmet. (1993). Çözümlemeci Düşünmenin Felsefedeki Yeri Üstüne, Felsefe Dünyası Dergisi, 10, 2-7.
  • İnam, Ahmet. (1994). Sıcak ve Soğuk Felsefe, Felsefe Dünyası, 14, 6-10.
  • Marinoff, Lou. (2007). Felsefe Terapisi, 4. Baskı. (Erhan Sökmen, Çev.), İstanbul: Gendaş Kültür.
  • Öner, Necati. (1999). Felsefe Yolunda Düşünceler, 2. Baskı. Ankara: Akçağ Yayınevi.
  • Rand, Ayn. (2003). İhtiyacımız Olan Felsefe ( Nejdet Kandemir, Çev.), İstanbul: Plato Film Yayınları.
  • Russell, Bertrand. (2001). Eğitim Üzerine, 5. Baskı. (Nail Bezel, Çev.), İstanbul: Say Yayınları.
  • Solak, Adem. (2005). Felsefe Yolunda, Ankara: Hegem&Bilimadamı Yayınları.
  • Taşdelen, Vefa. (2015). Felsefe Kültürü, Ankara: Hece Yayınları.
  • Timuçin, Afşar. (1991). Güçlü Bir Felsefe Eğitiminin Temel Kuralları Neler Olmalıdır, Felsefe Dünyası Dergisi, 1, 27-30.
  • TÜRKER-KÜYEL, Mübahat. (1986). Bilimin Felsefeye Dayandığı Görüşünün Bir Timsali Olarak Galenos, http://dergiler.ankara.edu.tr/dergiler/26/1050/12671.pdf (01.10.2015).
  • UYGUR, Nermi. (1981). Yaşama Felsefesi, İstanbul: Çağdaş Yayınları.
  • UYGUR, Nermi. (2001). Felsefenin Çağrısı, 5. Baskı. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
  • UYGUR, Nermi. (2012). Türk Felsefesinin Boyutları, 2. Baskı. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
There are 26 citations in total.

Details

Primary Language English
Journal Section Articles
Authors

Murat Bahadır

Publication Date May 11, 2016
Published in Issue Year 2016

Cite

APA Bahadır, M. (2016). Philosophical Awareness in the Sense of Education and Science. Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 3(ÖS (SI) 1). https://doi.org/10.21666/mskuefd.26567