The Effect of Group Psychoeducation Program Based on Interpersonal Emotion Regulation Approach on Interpersonal Emotion Regulation Skills of University Students

Year 2021, , 214 - 230, 01.05.2021

Ayşe Özlem Sarıcaoğlu , Raşit Avcı

https://doi.org/10.21666/muefd.789210

Abstract

The aim of this study is to investigate the effect of group psychoeducation program based on Interpersonal Emotion Regulation approach on Interpersonal emotion regulation skills of university students. In this study, one of the weak experimental designs of the quantitative research methods, the static group pre-test, post-test, experimental and control group design with monitoring test was used. The study group of the study consisted of 18 university students: nine in the experimental group and nine in the control group. The data of the study were collected through personal information form, Interpersonal Emotion Regulation Scale (IERS) and group psycho-education evaluation form. Eight-session group psychoeducation program was applied to the students in the experimental group and no intervention was made to the students in the control group. The findings of the study showed that the scores of the experimental group were significantly higher than the control group in terms of post-test scores from all dimensions of the IERS. This effect is long-term in the experimental group. The qualitative findings of the study revealed that students developed empathic skills, interpersonal emotion regulation skills, support in interpersonal relationships, and interpersonal communication skills.

Keywords

Interpersonal emotion regulation, psychoeducation, skills training

Kişilerarası Duygu Düzenleme Yaklaşımına Dayalı Geliştirilen Grup Psikoeğitim Programının Üniversite Öğrencilerinin Kişilerarası Duygu Düzenleme Becerilerine Etkisi

Abstract

Bu çalışmanın amacı Kişilerarası Duygu Düzenleme yaklaşımına dayalı geliştirilen grup psikoeğitim programının, üniversite öğrencilerinin kişilerarası duygu düzenleme becerisine etkisini incelemektir. Bu araştırmada, karma araştırma yöntemlerinden iç içe desen kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu, Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi Eğitim Fakültesine devam eden 9’u deney, 9’u kontrol grubunda yer alan 18 üniversite öğrencisi oluşmaktadır. Çalışmanın verileri kişisel bilgi formu, Kişilerarası Duygu Düzenleme Ölçeği (KDDÖ) ve grup psikoeğitim değerlendirme formu ile toplanmıştır. Deney grubunda yer alan öğrencilere sekiz oturumluk grup psikoeğitim programı uygulanmış, kontrol grubunda yer alan öğrencilere ise herhangi bir uygulama yapılmamıştır. Araştırma bulgularına göre; KDDÖ’nün tüm boyutlarında son test puanları açısından deney grubu puanlarının kontrol grubundan anlamlı bir şekilde yüksek olduğu ve ortaya çıkan bu farkın izleme testinde de devam ettiği bulunmuştur. Araştırmanın nitel bulguları; uygulanan grup psikoeğitim programının öğrencilerin kişilerarası duygu düzenleme becerilerini geliştirdiği, aynı zamanda empati ve kişilerarası iletişim becerilerini de geliştirdiği görülmektedir. Elde edilen bulgular ışığında, kişilerarası duygu düzenleme yaklaşımına dayalı geliştirilen grup psikoeğitim programının üniversite öğrencilerinin kişilerarası duygu düzenleme becerilerini geliştirmede etkili olduğu söylenebilir.

Keywords

Kişilerarası duygu düzenleme, Psikoeğitim, Beceri Eğitimi

References

• Büyüköztürk, Ş. (2001). Deneysel desenler: Öntest-sontest kontrol grubu, desen ve veri analizi. Ankara: Pegem Akademi.
• Coan, J. A. (2011). The Social Regulation of Emotion. In J. Decety & J. T. Cacioppo (Eds.), The Oxford Handbook of Social Neuroscience: Oxford University Press.
• Cohen, J. (2013). Statistical power analysis for the behavioral sciences. Academic press.
• Çelik, H., & Kocabıyık, O. O. (2014). Genç yetişkinlerin saldırganlık ifade biçimlerinin cinsiyet ve bilişsel duygu düzenleme tarzları bağlamında incelenmesi. Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 4(1), 139-155.
• Debrot, A., Schoebi, D., Perrez, M., & Horn, A. B. (2013). Touch as an interpersonal emotion regulation process in couples’ daily lives: The mediating role of psychological intimacy. Personality and Social Psychology Bulletin, 39(10), 1373-1385.
• Demir, V., & Gündoğan, N. (2018). Bilinçli Farkındalık Temelli Bilişsel Terapi Programının Üniversite Öğrencilerinin Duygu Düzenleme Güçlüklerini Azaltmadaki Etkisi. Ege Eğitim Dergisi. 19(1), 46 – 66.
• Ekman, P., Friesen, W. V., & Ellsworth, P. (2013). Emotion in the human face: Guidelines for research and an integration of findings. USA, New York: Elsevier.
• Gökdağ, C., Sorias, O., Kıran, S., & Ger, S. (2019). Kişilerarası Duygu Düzenleme Ölçeğinin Türkçeye Uyarlanması ve Psikometrik Özelliklerinin İncelenmesi. Turk Psikiyatri Dergisi, 30(1), 57-66.
• Greenberg, L. S. (2004). Emotion–focused therapy. Clinical Psychology & Psychotherapy: An International Journal of Theory & Practice, 11(1), 3-16.
• Gross, J. J. (1998). The emerging field of emotion regulation: An integrative review. Review of General Psychology, 2 (3), 271-299.
• Gross, J. J. (1999). Emotion regulation: Past, present, future. Cognition&emotion, 13(5), 551-573.
• Gross, J. J., & John, O. P. (2003). Individual differences in two emotion regulation processes: implications for affect, relationships, and well-being. Journal of Personality and Social Psychology, 85(2), 348.
• Gross, J. J., & Thompson, R. A. (2007). Emotion regulation: Conceptual foundations. In J.J. Gross (Eds.), Handbook of Emotion Regulation, (pp.3-26). USA, New York: Guilford Press.
• Gülgez, Ö., & Gündüz, B. (2015). Diyalektik Davranış Terapisi Temelli Duygu Düzenleme Programının Üniversite Öğrencilerinin Duygu Düzenleme Güçlüklerini Azaltmadaki Etkisi. Çukurova University Faculty of Education Journal, 44(2) 191-208.
• Higgins, E. T., & Pittman, T. S. (2008). Motives of the human animal: Comprehending, managing, and sharing inner states. Annu. Rev. Psychol., 59, 361-385.
• Hofmann, S. G. (2014). Interpersonal emotion regulation model of mood and anxiety disorders. Cognitive Therapy and Research, 38(5), 483-492.
• Hofmann, S. G., Carpenter, J. K., & Curtiss, J. (2016). Interpersonal emotion regulation questionnaire (IERQ): Scale development and psychometric characteristics. Cognitive Therapy and Research, 40(3), 341-356.
• İşgören, G. (2018). Genç erişkinlerde bilişsel duygu düzenlemenin mükemmelliyetçilik ve depresyon ilişkisindeki rolü. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Işık Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü). http://tez2.yok.gov.tr/ adresinden edinilmiştir.
• Koç, M. S., Aka, B. T., Doğruyol, B., Curtiss, J., Carpenter, J. K., & Hofmann, S. G. (2019). Psychometric properties of the Turkish version of the interpersonal emotion regulation questionnaire (IERQ). Journal of Psychopathology and Behavioral Assessment, 41(2), 294-303.
• Karasu, R. Ö. (2020). Ebeveyn kabul reddi ve kişilerarası duygu düzenleme stratejileri ile sosyal kaygı arasındaki ilişkilerin incelenmesi (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Maltepe Üniversitesi, Lisansüstü Eğitim Enstitüsü). http://tez2.yok.gov.tr/ adresinden edinilmiştir.
• Kuzucu, Y. (2006). Duyguları fark etmeye ve ifade etmeye yönelik bir psikoeğitim programının, üniversite öğrencilerinin duygusal farkındalık düzeylerine, duyguları ifade etme eğilimlerine, psikolojik ve öznel iyi oluşlarına etkisi. (Yayınlanmamış Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü). http://tez2.yok.gov.tr/ adresinden edinilmiştir.
• Lazarus, R. S. (1993). From psychological stress to the emotions: A history of changing outlooks. Annual Review of Psychology, 44(1), 1-22.
• Leahy, R. L., Tirch, D., & Napolitano, L. A. (2011). Emotion regulation in psychotherapy: A practitioner's guide. USA, New York: The Guilford Press.
• Linehan, M. M. (1993). Skills training manual for treating borderline personality disorder. London: The Guilford Press.
• Markus, H. R., & Kitayama, S. (1991). Culture and the self: Implications for cognition, emotion, and motivation. Psychological Review, 98(2), 224.
• Marroquín, B. (2011). Interpersonal emotion regulation as a mechanism of social support in depression. Clinical psychology review, 31(8), 1276-1290.
• Monat, A., & Lazarus, R. S. (Eds.). (1991). Stress and coping: An anthology. New York: Columbia University Press.
• Preece, D. A., Becerra, R., Robinson, K., Dandy, J., & Allan, A. (2018). Measuring emotion regulation ability across negative and positive emotions: The Perth Emotion Regulation Competency Inventory (PERCI). Personality and Individual Differences, 135, 229-241.
• Rimé, B., Finkenauer, C., Luminet, O., Zech, E., & Philippot, P. (1998). Social sharing of emotion: New evidence and new questions. European Review of Social Psychology, 9(1), 145-189.
• Sarıcaoğlu, Ö. A (2020). Kişilerarası Duygu Düzenleme Ölçeği’nin Türkçeye Uyarlanması. I. International Congress of Pedagogical Research. Düzce 24 – 26 Haziran, Türkiye.
• Saruhan, V., Başman, M., & Ekşi, H. (2019). Kişilerarası Duygu Düzenleme Ölçeği’nin Türkçe'ye Uyarlanması. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 19 (3), 1090-1101. DOI: 10.17240/aibuefd.2019.19.49440-493921
• Shaver, P. R., & Mikulincer, M. (2007). Adult attachment strategies and the regulation of emotion. Handbook of Emotion Regulation, 446, 465.
• Şahin, F. (1997). Grupla iletişim becerileri eğitiminin üniversite öğrencilerinin iletişim beceri düzeylerine etkisi. (Yayımlanmamış doktora tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara). http://tez2.yok.gov.tr/ adresinden edinilmiştir.
• Şahin, N. H., & Durak, A. (1994). Kısa semptom envanteri (Brief symptom inventory-BSI). Türk gençleri için uyarlanması, Türk Psikoloji Dergisi, 9(31), 44-56.
• Tarımtay, F. (2017). Attachment and marital adjustment: The mediating role of interpersonal emotion regulation. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Bahçeşehir Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü). http://tez2.yok.gov.tr/ adresinden edinilmiştir.
• Thompson, R. A. (1994). Emotion regulation: A theme in search of definition. Monographs of the society for research in child development, 59(2‐3), 25-52.
• Uyarağalar, T. (2019). The mediating role of interpersonal and intrapersonal emotion regulation in relation to early maladaptive schemas and social anxiety symptoms. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Bahçeşehir Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü). http://tez2.yok.gov.tr/ adresinden edinilmiştir.
• Vatan, S. (2020). Duygu düzenleme eğitiminin duygu düzenleme becerileri üzerindeki etkisinin incelenmesi. Anadolu Psikiyatri Dergisi, 21(4), 396-402.
• Yalom, I. (1995). Grup psikoterapisinin teori ve pratiği (Çev. A Tangör, Ö Karaçam). İstanbul: Kabalcı Yayınevi.
• Yıldırım, A., & Şimşek, H. (2013). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Seçkin yayıncılık.
• Zaki, J., & Williams, W. C. (2013). Interpersonal emotion regulation. Emotion, 13(5), 803.