Adaptatıon Of Moral Outrage Scale Into Turkısh

Year 2019, Volume: 2 Issue: 2, 19 - 28, 31.12.2019

Melis Çelik Ok

https://doi.org/10.33817/muhakeme.626140

Cited By: 1

Abstract

The purpose of this study is to adapt Moral Outrage Scale
into Turkish. The sample of the study consisted of 251 university students. For
data collection, Moral Outrage Scale, Social Dominance Orientation Scale and
Right-wing Authoritarianism Scale were used. Exploratory factor analyses
suggested a two-factored structure. Considering scale items’ contents, these
factors are called as Emotional Dimension and Cognitive Dimension. Confirmatory
factor analysis confirmed the two-factored structure of the scale. Results of
validity and reliability analysis altogether indicate that Moral Outrage Scale
has sufficient psychometric properties to be used in research in our country.

Keywords

moral outrage, moral outrage scale, injustice, inequality, prosocial behavior

Ahlaki Öfke Ölçeğinin Türkçeye Uyarlanması

Abstract

Bu çalışmanın amacı Ahlaki Öfke Ölçeğini Türkçeye
uyarlamaktır. Çalışma 251 üniversite öğrencisinin katılımıyla
gerçekleştirilmiştir. Çalışmada kullanılan veri toplama araçları; Ahlaki Öfke
Ölçeği (AÖÖ), Sosyal Baskınlık Yönelimi Ölçeği (SBYÖ) ve Sağ Kanat Yetkeciliği
Ölçeği (SKYÖ)’dir. Açımlayıcı faktör analizi, Ahlaki Öfke Ölçeği için iki
faktörlü bir yapı önermiş; bu faktörler maddelerin içerikleri göz önünde
bulundurularak, Duygusal Boyut (DB) ve Bilişsel Boyut (BB) olarak
adlandırılmıştır. Doğrulayıcı faktör analizi ise ölçeğin iki faktörlü yapısını
doğrulamıştır. Gerçekleştirilen geçerlilik güvenirlik analizleri toplu olarak
değerlendirildiğinde, Ahlaki Öfke Ölçeğinin ülkemizdeki çalışmalarda
kullanılabilecek psikometrik özelliklere sahip olduğu görülmektedir.

Keywords

ahlaki öfke, ahlaki öfke ölçeği, adaletsizlik, eşitsizlik, olumlu sosyal eylem

References

• Adorno, T. W., Frenkel-Brunswik, E., Levinson, D. J., Sanford, R. N., Aron. (1950). The authoritarian personality. Harper and Brothers: New York.
• Altemeyer, B. (1996). The authoritarian specter. Harvard University Press: London.
• Chapleau, K. M. ve Oswald, D. L. (2014). A system justification view of sexual violence: Legitimizing gender inequality and reduced moral outrage are connected to greater rape myth acceptance. Journal of Trauma & Dissociation, 15(2), 204-218.
• Field, A. (2017). Discovering statistics using IBM SPSS Statistics: North American Edition. Sage.
• Flanagan, O. (2018). Introduction: The moral psychology of anger. Myisha Cherry & Owen Flanagan (Ed.), The Moral Psychology of Anger içinde. (s. VIII-XXXI). Rowman & Littlefield International.
• Güldü, Ö. (2010). Üniversite öğrencilerinde siyasal kimlik (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Ankara Üniversitesi, Ankara.
• Güldü, Ö. (2011). Sağ Kanat Yetkeciliği Ölçeği: Uyarlama çalışması (Right-Wing Authoritarianism Scale: The adaptation study). Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi (Ankara University Journal of Social Sciences), 2(2), 27-51.
• Hasta, D. ve Karaçanta, H. (2017). Yetkecilik, sosyal baskınlık yönelimi ve siyasal görüş. Türk Psikoloji Yazıları, 20(40), 23-34.
• Hoffman, M. L. (2001). Empathy and moral development: Implications for caring and justice. Cambridge University Press.
• Jost, J. T. (2011). System justification theory as compliment, complement, and corrective to theories of social identification and social dominance. David Dunning (Ed.). Social Motivation içinde. (s. 223-263). Psychology Press Taylor & Francis Group, New York.
• Jost, J. ve Hunyady, O. (2002). The psychology of system justification and the palliative function of ideology. European Review of Social Psychology, 13(1), 111-153 . Jost, J. T. ve Thompson, E. P. (2000). Group-based dominance and opposition to equality as independent predictors of self-esteem, ethnocentrism, and social policy attitudes among African Americans and European Americans. Journal of Experimental Social Psychology, 36(3), 209-232.
• Jost, J. T., Wakslak, C. J. ve Tyler, T. R. (2008), System justification theory and the alleviation of emotional distress: Palliative effects of ideology in an arbitrary social hierarchy and in society. Karen A. Hegtvedt ve Jody Clay-Warner (Ed.), Justice (Advances in Group Processes, Volume 25) içinde (s.181–211). Emerald Group Publishing Limited.
• Karaçanta, H. (2001). Üniversite öğrencilerinin sosyal baskınlık yönelimi ve başka bazı değişkenler açısından karşılaştırılması (Yayınlanmamış doktora tezi). Ankara Üniversitesi, Ankara.
• Kugler, M. B., Cooper, J. ve Nosek, B. A. (2010). Group-based dominance and opposition to equality correspond to different psychological motives. Social Justice Research, 23(2-3), 117-155.
• Lee, S. Y. (2010). Framing moral responsibility: The influence of moral emotions on persuasive health messages (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Universıty of Wisconsin-Madison.
• Montada, L. (1992). Predicting prosocial commitment in different social contexts. Pearl M. Oliner, Samuel P. Oliner, Lawrence Baron, Lawrence A. Blum, Dennis L. Krebs, M. Zuzanna Smolenska (Ed.). Embracing the Other: Philosophical, Psychological, and Historical Perspectives on Altruism içinde (s. 226-252). NYU Press, New York..
• Montada, L. ve Schneider, A. (1989). Justice and emotional reactions to the disadvantaged. Social Justice Research, 3(4), 313-344.
• Pagano, S. J. (2007). A model of moral emotional reactions to injustice: Implications for psychological well-being and prosocial action (Yayımlanmamış Doktora Tezi). University of California, Los Angeles.
• Pratto, F., Sidanius, J., Stallworth, L. M. ve Malle, B. F. (1994). Social dominance orientation: A personality variable predicting social and political attitudes. Journal of Personality and Social Psychology, 67(4), 741.
• Pullant, J. (2001). SPSS survival manual: A step by step guide to data analysis using SPSS for Windows. Open University Press, Philadelphia, PA.
• Quasney, E. (2011). Emotional responses to gender-based inequality: Justifications and consequences (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Marquette University.
• Robinson, M. D., Watkins, E. R., ve Harmon-Jones, E. (Ed.). (2013). Handbook of cognition and emotion. Guilford Press.
• Rozin, P., Lowery, L., Imada, S. ve Haidt, J. (1999). The CAD triad hypothesis: a mapping between three moral emotions (contempt, anger, disgust) and three moral codes (community, autonomy, divinity). Journal of Personality and Social Psychology, 76(4), 574.
• Sidanius, J. ve Pratto, F. (1999). Social dominance: An ıntergroup theory of social hierarchy and oppression. Cambridge University Press, New York.
• Storbeck, J., ve Clore, G. L. (2007). On the interdependence of cognition and emotion. Cognition and Emotion, 21(6), 1212-1237.
• Tan, X., Liu, L., Huang, Z., Zhao, X. ve Zheng, W. (2016). The dampening effect of social dominance orientation on awareness of corruption: Moral outrage as a mediator. Social Indicators Research, 125(1), 89-102.
• Tan, X., Liu, L., Zheng, W. ve Huang, Z. (2016). Effects of social dominance orientation and right‐wing authoritarianism on corrupt intention: The role of moral outrage. International Journal of Psychology, 51(3), 213-219.
• Wakslak, C. J., Jost, J. T., Tyler, T. R. ve Chen, E. S. (2007). Moral outrage mediates the dampening effect of system justification on support for redistributive social policies. Psychological Science, 18(3), 267-274.