Uluslararası rekabetteki yoğunlaşma ve ülkelerin yeni uluslararası iş bölümünde seçtikleri pozisyonlar, firmaların üretim kararları üzerinde etkili olmaktadır. Rekabetçiliğin zorladığı yenilikçilik ancak uygun yatırım iklimi ve yeterli Ar-Ge harcamasıyla olanaklı hale gelmektedir. Ar-Ge harcamasını yeterli miktar ve uygun biçimde gerçekleştiren ülkelerin, diğer ülkelere teknoloji transferi olumlu yönde gelişmektedir. Ar-Ge harcamalarının ülkenin teknoloji transfer gücünü arttıracak biçimde sonuçlar doğurabilmesi için harcama miktarı kadar harcamanın kaynak ve niteliği de önem arz etmektedir. Bu çalışmada Türkiye’de 1990-2012 yılları arasında Toplam Ar-Ge Harcamaları (GERD), Özel Kesim Ar-Ge Harcamaları (BERD) ve Kamu Kesimi Ar-Ge Harcamaları (GOVERD) ile Makina ihracatı arasındaki ilişki araştırılmıştır. Çalışmada otoregresif dağılım gecikmesi testi (ADL) uygulanmıştır. Çalışma sonucunda Özel Kesim Ar-Ge Harcamaları (BERD) ve Toplam Ar-Ge Harcamaları (GERD) değişkenleri ile makina ihracatı arasında anlamlı bir ilişki varken Kamu Kesimi Ar-Ge Harcamaları (GOVERD) değişkeni ile makina arasında anlamlı bir ilişki bulunamamıştır.
AMESSEA, F., Cohendet, P. (2001). Technology Transfer Revisited From The Perspective Of The Knowledge- Based Economy , Research Policy, 30, s. 1459-1478
AKGÜN, A., E., Keskin, H., Günsel, A. (2005), Bilgi Ekonomisi Kapsamında Teknoloji Transferinin Bilgi Transferine Dönüşümüne Dair Bir Literatür Taraması, Atatürk Üniversitesi İİBF Dergisi, Cilt:19, Sayı:1, ss. 227-242.
BARRIOS, C., Salvador, G., H., Strobl, E. (2001), Explaning Firms Export Behavior: The Role of RD and Spillovers, Research Paper, Leverhulme Centre for Research on Globalisation and Economic Policy, No:2001/27, URL: http://hdl.handle.net/10419/2715
BLOSTRÖM, M., Kokko, A. (1997). How Foreign Investment Affects Host Countries, Policy Research Working Paper, World Bank,No.174.
CHANG, T., Caudill, S. B. (2005). Financial Development andEconomic Growth: The Case of Taiwan. Applied Economics, 37, ss. 1329–1335.
CHANG, T., Xu, Y. (2012). Rational Bubbles in G-7 Countries: An Empirical Note Based on The ADL Test for Threshold Cointegration, Asian Finance Association (AsianFa) and Taiwan Finance Association (TFA) Joint International Conference July 6-9 Grand Hotel Taipei Taiwan.
ÇEŞTEPE, H., Tüylüoğlu, Ş. (2006). Yabancı Doğrudan Yatırımlar Yoluyla Teknoloji Transferi: İrlanda Örneğinden Türkiye İçin Dersler, Ankara Üniversitesi, SBF Dergisi, Cilt: 61, Sayı: 2, Ankara,ss: 45-62.
DUBICKIS, M., Gaile-Sarkane, E. (2015). Perspectives on InnovationandTechnology Transfer, Social and Behavioral Sciences, sayı: 213; s. 965 – 970.
EATON, J., Kortum, S. (1996). Trade in Ideas: Patentingand Productivity in the OECD“, Journal of International Economics, sayı: 40, s. 251-278.
ERSÖZ, F. (2009). Avrupa İnovasyon Göstergeleri (EIS) Işığında Türkiye’nin Konumu, İTÜ Dergisi, 6(1): s.9.
FREEMAN, C., Soete, L. (1997). Yenilik İktisadı, Ankara, Tübitak Yayınları.
GÜRAK, H. (2003). HiddenCost of Technology Transfer, Yapı Kredi EconomicReview, June.
HARRİS, R. (1995). Using Cointegration Analysis in EconometricModelling, London: Prentice Hall – Harvester Wheatsheaf.
HOEKMAN, B. M. ve diğerleri (2005). Transfer of Technology to Developing Countries: Unilateraland Multilateral Policy Options, World Development, 33/10, ss. 1587-1602.
IŞIK, O. (1981). Teknoloji Üretimi, Teknoloji Transferi, 2.Türkiye İktisat Kongresi, VI, Sanayi Komisyonu
Tebliğleri, 2-7 Kasım, İzmir.
JAUMOTTE, F., Pain, N. (2005). An Overview of Public Policies to Support Innovation, OECD Economics Department WorkingP apers, No: 456, OECD Publishing.
KARACASULU, N. (2001). Uluslararası Teknoloji Transfer Süreci ve Yöntemleri, DTM Dış Ticaret Dergisi, Sayı: 20, Ocak.
KAYA, V., Uğurlu, S. (2013). Ar-Ge Harcamaları ile İhracat Arasındaki İlişki: Türkiye Örneği, 1990-2011, EKEV Akademi Dergisi, Sayı: 57, ss. 269-282.
Mİ-SUN, K. ve diğerleri (2015). An Emprical Analysis of Technology Transfer of National R&D Projects in South Korea, Advances in Multimedia, ss. 1-8.
KUNDU, N., Bar, C., Pandurangan, V. (2015). Managing Technology Transfer: An Analysis of Intrinsic Factors, South AsianJournal of Management, cilt. 22, sayı. 3, ss. 70-95.
Lİ, J., Lee, J. (2010). ADL Tests for Threshold Cointegration, Journal of Time Series Analysis, 31, ss.241-254.
LU, Y. R., Chang, T., Lee C. (2012). Non linear Adjustment to Purchasing Power Parity in Transition Countries: The ADL Test for Threshold Cointegration, Applied Economics Letters, Volume 19, Issue 7, ss.629-633.
NAVARETTİ, G. B., Tarr, D. G. (2000). International Knowledge Flowsand Economic Performance: A Review of the Evidence, The World Bank Economic Review, Vol. 14, No:1, ss.1-15.
OECD (2002). Frascati Manual 2002: Proposed Standard PracticeforSurveys on ResearchandExperimental Development, OECD Yayınları.
ÖZER, M., Çiftçi, N. (2009). Ar-Ge Harcamaları ve İhracat İlişkisi: OECD Ülkeleri Panel Veri Analizi, Dumlupınar Üniversitesi, Sosyal Bilimler Dergisi, ss. 39-49.
SCHUMPETER, J. A. (1934). The Theory of Economic Development: An Inquiry Into Profits, Capital, Credit, Interest, and the Business Cycle, Cambridge: Harvard University.
SOUDER, W. E.,Nashar, A. S., Padmanabhan, V. (1990). A Guide tothe Best Technology-Transfer Practices, The Journal of Technology Transfer, vol. 15, no. 1-2, ss. 5-16
TİRYAKİOĞLU, M. (2011). Teknoloji Transferi, Teknoloji Yoksulluğu mu?, Ankara Üniversitesi, SBF Dergisi, Cilt:66, Sayı: 2, Ankara, ss. 169-199.
TİRYAKİOĞLU, M. (2014). Kalkınma İçin Teknoloji Türkiye’de Teknoloji Transferi Politikaları, , Sayı: 107, Ankara: SETA Yayınları.
TUNCER, İ. (2002). Teknolojik Bilginin Yayılma Süreci ve Gelişmekte Olan Ülkeler: Türkiye İçin Bir Uygulama (1950-2000). Uludağ Üniversitesi, İİBF Dergisi, Bursa. Cilt: XXI, Sayı: 2, ss. 1-25.
TÜYLÜOĞLU, Ş., Saraç, Ş. (2012). Gelişmiş ve Gelişmekte Olan Ülkelerde İnovasyonun Belirleyicileri: Ampirik Bir Analiz, Eskişehir Osmangazi Üniversitesi İİBF Dergisi, Cilt: 7, Sayı: 1, ss.39-74.
YILDIRIM, E., Kesikoğlu, F. (2012). Ar-Ge Harcamaları İle İhracat Arasındaki Nedensellik İlişkileri: Türkiye Örneğinde Panel Nedensellik Testi Kanıtları, Marmara Üniversitesi, İ.İ.B.F. Dergisi, Cilt XXXII, Sayı I, ss. 165-180.
AMESSEA, F., Cohendet, P. (2001). Technology Transfer Revisited From The Perspective Of The Knowledge- Based Economy , Research Policy, 30, s. 1459-1478
AKGÜN, A., E., Keskin, H., Günsel, A. (2005), Bilgi Ekonomisi Kapsamında Teknoloji Transferinin Bilgi Transferine Dönüşümüne Dair Bir Literatür Taraması, Atatürk Üniversitesi İİBF Dergisi, Cilt:19, Sayı:1, ss. 227-242.
BARRIOS, C., Salvador, G., H., Strobl, E. (2001), Explaning Firms Export Behavior: The Role of RD and Spillovers, Research Paper, Leverhulme Centre for Research on Globalisation and Economic Policy, No:2001/27, URL: http://hdl.handle.net/10419/2715
BLOSTRÖM, M., Kokko, A. (1997). How Foreign Investment Affects Host Countries, Policy Research Working Paper, World Bank,No.174.
CHANG, T., Caudill, S. B. (2005). Financial Development andEconomic Growth: The Case of Taiwan. Applied Economics, 37, ss. 1329–1335.
CHANG, T., Xu, Y. (2012). Rational Bubbles in G-7 Countries: An Empirical Note Based on The ADL Test for Threshold Cointegration, Asian Finance Association (AsianFa) and Taiwan Finance Association (TFA) Joint International Conference July 6-9 Grand Hotel Taipei Taiwan.
ÇEŞTEPE, H., Tüylüoğlu, Ş. (2006). Yabancı Doğrudan Yatırımlar Yoluyla Teknoloji Transferi: İrlanda Örneğinden Türkiye İçin Dersler, Ankara Üniversitesi, SBF Dergisi, Cilt: 61, Sayı: 2, Ankara,ss: 45-62.
DUBICKIS, M., Gaile-Sarkane, E. (2015). Perspectives on InnovationandTechnology Transfer, Social and Behavioral Sciences, sayı: 213; s. 965 – 970.
EATON, J., Kortum, S. (1996). Trade in Ideas: Patentingand Productivity in the OECD“, Journal of International Economics, sayı: 40, s. 251-278.
ERSÖZ, F. (2009). Avrupa İnovasyon Göstergeleri (EIS) Işığında Türkiye’nin Konumu, İTÜ Dergisi, 6(1): s.9.
FREEMAN, C., Soete, L. (1997). Yenilik İktisadı, Ankara, Tübitak Yayınları.
GÜRAK, H. (2003). HiddenCost of Technology Transfer, Yapı Kredi EconomicReview, June.
HARRİS, R. (1995). Using Cointegration Analysis in EconometricModelling, London: Prentice Hall – Harvester Wheatsheaf.
HOEKMAN, B. M. ve diğerleri (2005). Transfer of Technology to Developing Countries: Unilateraland Multilateral Policy Options, World Development, 33/10, ss. 1587-1602.
IŞIK, O. (1981). Teknoloji Üretimi, Teknoloji Transferi, 2.Türkiye İktisat Kongresi, VI, Sanayi Komisyonu
Tebliğleri, 2-7 Kasım, İzmir.
JAUMOTTE, F., Pain, N. (2005). An Overview of Public Policies to Support Innovation, OECD Economics Department WorkingP apers, No: 456, OECD Publishing.
KARACASULU, N. (2001). Uluslararası Teknoloji Transfer Süreci ve Yöntemleri, DTM Dış Ticaret Dergisi, Sayı: 20, Ocak.
KAYA, V., Uğurlu, S. (2013). Ar-Ge Harcamaları ile İhracat Arasındaki İlişki: Türkiye Örneği, 1990-2011, EKEV Akademi Dergisi, Sayı: 57, ss. 269-282.
Mİ-SUN, K. ve diğerleri (2015). An Emprical Analysis of Technology Transfer of National R&D Projects in South Korea, Advances in Multimedia, ss. 1-8.
KUNDU, N., Bar, C., Pandurangan, V. (2015). Managing Technology Transfer: An Analysis of Intrinsic Factors, South AsianJournal of Management, cilt. 22, sayı. 3, ss. 70-95.
Lİ, J., Lee, J. (2010). ADL Tests for Threshold Cointegration, Journal of Time Series Analysis, 31, ss.241-254.
LU, Y. R., Chang, T., Lee C. (2012). Non linear Adjustment to Purchasing Power Parity in Transition Countries: The ADL Test for Threshold Cointegration, Applied Economics Letters, Volume 19, Issue 7, ss.629-633.
NAVARETTİ, G. B., Tarr, D. G. (2000). International Knowledge Flowsand Economic Performance: A Review of the Evidence, The World Bank Economic Review, Vol. 14, No:1, ss.1-15.
OECD (2002). Frascati Manual 2002: Proposed Standard PracticeforSurveys on ResearchandExperimental Development, OECD Yayınları.
ÖZER, M., Çiftçi, N. (2009). Ar-Ge Harcamaları ve İhracat İlişkisi: OECD Ülkeleri Panel Veri Analizi, Dumlupınar Üniversitesi, Sosyal Bilimler Dergisi, ss. 39-49.
SCHUMPETER, J. A. (1934). The Theory of Economic Development: An Inquiry Into Profits, Capital, Credit, Interest, and the Business Cycle, Cambridge: Harvard University.
SOUDER, W. E.,Nashar, A. S., Padmanabhan, V. (1990). A Guide tothe Best Technology-Transfer Practices, The Journal of Technology Transfer, vol. 15, no. 1-2, ss. 5-16
TİRYAKİOĞLU, M. (2011). Teknoloji Transferi, Teknoloji Yoksulluğu mu?, Ankara Üniversitesi, SBF Dergisi, Cilt:66, Sayı: 2, Ankara, ss. 169-199.
TİRYAKİOĞLU, M. (2014). Kalkınma İçin Teknoloji Türkiye’de Teknoloji Transferi Politikaları, , Sayı: 107, Ankara: SETA Yayınları.
TUNCER, İ. (2002). Teknolojik Bilginin Yayılma Süreci ve Gelişmekte Olan Ülkeler: Türkiye İçin Bir Uygulama (1950-2000). Uludağ Üniversitesi, İİBF Dergisi, Bursa. Cilt: XXI, Sayı: 2, ss. 1-25.
TÜYLÜOĞLU, Ş., Saraç, Ş. (2012). Gelişmiş ve Gelişmekte Olan Ülkelerde İnovasyonun Belirleyicileri: Ampirik Bir Analiz, Eskişehir Osmangazi Üniversitesi İİBF Dergisi, Cilt: 7, Sayı: 1, ss.39-74.
YILDIRIM, E., Kesikoğlu, F. (2012). Ar-Ge Harcamaları İle İhracat Arasındaki Nedensellik İlişkileri: Türkiye Örneğinde Panel Nedensellik Testi Kanıtları, Marmara Üniversitesi, İ.İ.B.F. Dergisi, Cilt XXXII, Sayı I, ss. 165-180.
Alçın, S., & Güriş, B. (2017). TÜRKİYE’DE AR-GE HARCAMALARININ MAKİNA İHRACATINA ETKİSİ: 1990-2012 DÖNEMİ İÇİN AMPİRİK BİR ANALİZ. Marmara Üniversitesi İktisadi Ve İdari Bilimler Dergisi, 39(2), 389-402. https://doi.org/10.14780/muiibd.384074
AMA
Alçın S, Güriş B. TÜRKİYE’DE AR-GE HARCAMALARININ MAKİNA İHRACATINA ETKİSİ: 1990-2012 DÖNEMİ İÇİN AMPİRİK BİR ANALİZ. Marmara Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi. December 2017;39(2):389-402. doi:10.14780/muiibd.384074
Chicago
Alçın, Sinan, and Burak Güriş. “TÜRKİYE’DE AR-GE HARCAMALARININ MAKİNA İHRACATINA ETKİSİ: 1990-2012 DÖNEMİ İÇİN AMPİRİK BİR ANALİZ”. Marmara Üniversitesi İktisadi Ve İdari Bilimler Dergisi 39, no. 2 (December 2017): 389-402. https://doi.org/10.14780/muiibd.384074.
EndNote
Alçın S, Güriş B (December 1, 2017) TÜRKİYE’DE AR-GE HARCAMALARININ MAKİNA İHRACATINA ETKİSİ: 1990-2012 DÖNEMİ İÇİN AMPİRİK BİR ANALİZ. Marmara Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi 39 2 389–402.
IEEE
S. Alçın and B. Güriş, “TÜRKİYE’DE AR-GE HARCAMALARININ MAKİNA İHRACATINA ETKİSİ: 1990-2012 DÖNEMİ İÇİN AMPİRİK BİR ANALİZ”, Marmara Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, vol. 39, no. 2, pp. 389–402, 2017, doi: 10.14780/muiibd.384074.
ISNAD
Alçın, Sinan - Güriş, Burak. “TÜRKİYE’DE AR-GE HARCAMALARININ MAKİNA İHRACATINA ETKİSİ: 1990-2012 DÖNEMİ İÇİN AMPİRİK BİR ANALİZ”. Marmara Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi 39/2 (December 2017), 389-402. https://doi.org/10.14780/muiibd.384074.
JAMA
Alçın S, Güriş B. TÜRKİYE’DE AR-GE HARCAMALARININ MAKİNA İHRACATINA ETKİSİ: 1990-2012 DÖNEMİ İÇİN AMPİRİK BİR ANALİZ. Marmara Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi. 2017;39:389–402.
MLA
Alçın, Sinan and Burak Güriş. “TÜRKİYE’DE AR-GE HARCAMALARININ MAKİNA İHRACATINA ETKİSİ: 1990-2012 DÖNEMİ İÇİN AMPİRİK BİR ANALİZ”. Marmara Üniversitesi İktisadi Ve İdari Bilimler Dergisi, vol. 39, no. 2, 2017, pp. 389-02, doi:10.14780/muiibd.384074.
Vancouver
Alçın S, Güriş B. TÜRKİYE’DE AR-GE HARCAMALARININ MAKİNA İHRACATINA ETKİSİ: 1990-2012 DÖNEMİ İÇİN AMPİRİK BİR ANALİZ. Marmara Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi. 2017;39(2):389-402.