Bu çalışma işgücü istatistiklerindeki nüfus sınıflandırmasını Marx’ın yedek işgücü ordusu ve nispi artı nüfus yaklaşımıyla yeniden ele almaktadır. İstatistiklerde bir kişinin istihdamda, işsiz ya da işgücünün dışında sayıldığı mevcut yaklaşım yerine; işgücü piyasası, kapitalist üretim biçiminin şekillendirdiği nüfus kategorileri üzerinden tanımlanmaktadır. Buna göre nüfus; üretim/geçim araçlarına sahip olanlar, aktif işgücü ordusu ve yedek işgücü ordusunu oluşturan nispi artı nüfus şeklinde üç temel kategoriye ayrılmakta ve nispi artı nüfusun akıcı, durgun, saklı ve yoksul biçimleri mevcut kategoriler üzerinden belirlenmektedir. Çalışmada ILO’nun işgücü çerçevesi yaklaşımı ile tanımladığı istihdam, işsiz, işgücüne marjinal bağlı gibi kavramlar ve bunların alt kategorileri baz alınarak farklı nispi artı nüfus ve yedek işgücü ordusu biçimlerine hangilerinin karşılık gelebileceği incelenmekte ve istatistiklerdeki işgücü yaklaşımı yeniden değerlendirilerek farklı bir sınıflandırmaya ulaşılmaktadır. Nüfusun bu yaklaşımla yeniden sınıflandırılması doğrultusunda yedek işgücü ordusu ve nispi artı nüfusun resmî işgücü istatistikleri üzerinden belirlenmesi ve çoğunlukla soyut ve kuramsal bir çerçevede kullanılan bu kavramların somutlaştırılması amaçlanmaktadır. Bu yaklaşım, resmî işgücü istatistiklerinin kapitalist üretim ve emek sürecinin somut bir göstergesi olarak yorumlanabilmesi açısından önem arz etmekte ve farklı bir soyutlama düzeyinde, bu istatistiklere ait verilerin, üretim ve mülkiyet ilişkilerine dayalı bir toplum için açıklayıcı hale gelmesini sağlamaktadır. Çalışmanın bu şekilde özellikle nicel çalışmalarda yedek işgücü ordusu ve nispi artı nüfus için kullanılan resmî işsizlik oranları yerine farklı bir ölçütün geliştirilmesine temel oluşturabileceği ve bu alandaki literatüre katkıda bulunacağı düşünülmektedir. Bu doğrultuda ilk bölümde modern işgücü istatistiklerindeki mevcut sınıflandırma yöntemi açıklanmakta, bu istatistiklere ait kavram ve kategoriler tanımlanmaktadır. İkinci bölümde istatistiklerin gelişimi işsizlik yaklaşımının tarihsel ve kuramsal olarak nasıl değiştiği üzerinden incelenmektedir. Üçüncü bölümde nispi artı nüfus ve yedek işgücü ordusu kavramları kuramsal bir çerçevede ele alınmakta ve farklı biçimleri tanımlanmaktadır. Son olarak nüfusun, nispi artı nüfus ve yedek işgücü ordusu yaklaşımına göre yeniden nasıl sınıflandırılabileceği ve farklı nispi artı nüfus biçimlerine hangi işgücü kategorilerinin karşılık gelebileceği tartışılmaktadır.
Journal Section | Articles / Articles |
---|---|
Authors | |
Publication Date | December 15, 2016 |
Published in Issue | Year 2016 Volume: 40 Issue: 4 |