TEMSİLİ DEMOKRASİNİN SORUN ALANLARI VE ÇÖZÜM NOKTASINDA YENİ BİR MODEL: KATILIMCI DEMOKRASİ

Year 2014, Issue: 32, 194 - 214, 01.12.2014

Osman Nacak

Abstract

Günümüzde neredeyse bütün yönetimlerin kendilerini demokrasi ile açıklamaya çalıştıkları göz önüne alındığında, demokrasisinin en yaygın uygulama biçimi olan temsili demokrasi modelinin incelenmesinin önemi açıkça ortaya çıkmaktadır. Bu bağlamda çalışmanın sorunsalı; günümüzde temsili demokrasi modelinin uygulamadan kaynaklanan birçok sorunla karşı karşıya olduğu, bu nedenle büyük ölçüde işlevsiz bir hale geldiği ve bu sorunların katılımcı demokrasi modeliyle büyük ölçüde ortadan kaldırılabileceği yönündeki yaklaşımdır. Bu sorunsaldan hareketle çalışmanın temel amacı; tüm dünyada yaygın bir biçimde uygulanmakta olan temsili demokrasi modelinin uygulamadan kaynaklanan sorunlarının ortaya çıkarılması ve bu sorunların katılımcı demokrasi modeli ile ne ölçüde giderilebileceğinin incelenmesi olduğu söylenebilir. Çalışmada öncelikle literatür taraması yöntemiyle temsili demokrasi kavramı ve uygulamadan kaynaklanan sorun alanlarına yer verilmektedir. Daha sonrasında katılımcı demokrasinin temel unsuru olan siyasal katılma ve yeni bir model önerisi olarak gündeme getirilen katılımcı demokrasi ele alınmaktadır. Çalışmanın sonucunda ulaşılan bulgular; her ne kadar bazı yönlerden eleştirilere maruz kalsa da, katılımcı demokrasi modelinin temsili demokrasiden kaynaklanan sorunlara büyük ölçüde çözüm getirdiğini ve temsili demokrasiye önemli bir işlevsellik kazandırdığını ortaya koymaktadır.

Keywords

Temsili Demokrasi, Siyasal Katılma, Katılımcı Demokrasi

Problem Areas of Representative Democracy and a New Model for its Solution: Participatory Democracy

Abstract

Considering almost all managements trying to explain them with democracy nowadays,the importance of examination of the representative democracy which is the mostcommon application form of democracy is clearly revealed. In this sense, theproblematic of this study is an approach that representative democracy today is facedwith many questions arising from the application of this model, therefore it has becomelargely dysfunctional and these problems can be eliminated via participatory democracylargely. With reference to this problematic, main purpose of this study is to revealproblems of representative democracy which is widely applied in the whole world caused by its implementation and to analyze extent to which of these problems could beresolved by participatory democracy model. In this article, firstly, the term ofrepresentative democracy and problems arising in practice are given wide publicity inthe light of the method of literature survey. Furthermore political participation as anessential element of participatory democracy and participatory democracy raised as aproposal for a new model are discussed. Findings obtained as a result of this study revealthat although participatory democracy model has been exposed to criticism in someways, it has brought solutions to the problems caused largely by representativedemocracy and functionality to representative democracy

Keywords

Representative Democracy, Political Participation, Participatory Democracy

References

• Adıgüzel, Ş. (2003).Yerel Düzeyde Yönetime Katılım Ve Yerel Yönetim Sürecinde İşlevleri Açısından “Yerel Gündem 21”: Malatya Belediyesi Yerel Gündem 21 Örneği. Çağdaş Yerel Yönetimler Dergisi, 12 (1), 45- 63.
• Akgün, B. (2002). Türkiye’de Seçmen Davranışı, Partiler Sistemi ve Siyasal Güven. Ankara: Nobel Yayınları.
• Ankara Ticaret Odası (ATO). (2004). AB Kapısında Sivil Toplum Dosyası. http://www.atonet.org.tr/yeni/index.php?p=236.
• Arblastes, A. (1999). Demokrasi. N. Yılmaz (Çev.). Ankara: Doruk Yayınları.
• Aydın, H. A. (2004). Türk Kamu Yönetimi Sisteminde Temel Sorunlar ve Çağdaş Yaklaşımlar. Ankara: Gazi Kitabevi.
• Cantemir, H. (1996). Halkla İlişkilerin Belediyelerdeki Yeri. Yerel Yönetim Ve Denetim Dergisi, 1 (6),
• Çam, E. (1999). Siyaset Bilimine Giriş. İstanbul: Der Yayınları.
• Çelik, A. (2008). Yerel Temsil Açısından Yerel Seçilmişler Üzerine Bir Araştırma: Bingöl İl Örneği. Çağdaş Yerel Yönetimler Dergisi, 17 (1), 5- 19.
• Çitci, O. (1996). Temsil, Katılma ve Yerel Demokrasi. Çağdaş Yerel Yönetimler Dergisi, 5 (6), 5-14.
• Çitçi, O. (1989). Yerel Yönetimlerde Temsil- Belediye Örneği. Ankara: TODAİE Yayınları.
• Çoşkun, A. V. (1999). Yerel Yönetimler ve Demokrasi. Türk İdare Dergisi, 71(422),.
• Çukurçayır, M. A. (2002). Siyasal Katılma Ve Yerel Demokrasi Küreselleşme Sürecinde Yurttaş, Yönetim, Siyaset. Konya: Çizgi Kitabevi.
• Durgun, Ş. (2005). Batı Demokrasilerinde ve Türkiye’de Parlamenter Yapılar ve Parlamenterlerin Temsil Gücü. Ankara: Nobel Yayınları.
• Dursun, D. (1999). Demokratikleşemeyen Türkiye. İstanbul: İşaret Yayınları.
• Dursun, D. (2001). İslam Dünyasında Demokrasi Sorunu. Demokrasi Sorunu ve Türk Demokrasisi D.Dursun (Der.). İstanbul: Şehir Yayınları.
• Dursun, D. (2008). Siyaset Bilimi. İstanbul: Beta Yayınları.
• Erdoğan, M. (2005). Anayasal Demokrasi. Ankara: Siyasal Kitabevi.
• Eryılmaz, B. (2010). Kamu Yönetimi. Ankara: Okutman Yayınları.
• Geray, C. (1995). Yerel Demokrasi, Özerklik ve Halk Katılımı. Yeni Türkiye Dergisi, 1 (4), 72-76.
• Görmez, K. (1997). Yerel Demokrasi ve Türkiye. Ankara: Vadi Yayınları.
• Göymen, K. (1999). Türk Yerel Yönetiminde Katılımcılığın Evrimi: Merkeziyetçi Bir Devlette Yönetişim Dinamikleri. Amme İdaresi Dergisi, 32 (4), 67-83.
• Hirai, Y. (2007). Jopon Perspektifinden Türkiye’de Sivil Toplumun Yapısı: Sivil Toplum Araştırmaları Çerçevesinde Türk Sivil Toplum Kuruluşlarının Ana Hatları ve Faaliyetleri. Uluslararası Hukuk ve Politika Dergisi, 3 (9), 101-129.
• http://www.secimsonucu.com/GenelSecimSonuclari.asp?SY=2002
• İnan, A. (1998). Mahalli İdareler Reformu Kanun Taslağına Göre Demokratik Kitle Örgütlerinin Yerel Yönetimlere Demokratik Katılımı. Çağdaş Yerel Yönetimler Dergisi, 7, (2), 128-132.
• Kalaycıoğlu, E. (1984). Çağdaş Siyasal Bilim. İstanbul: Beta Yayınları.
• Kalaycıoğlu, E. (1995). Siyasal Katılmanın Koşullarına Genel Bir Bakış: Türkiye Örneği. E. Kalaycıoğlu ve A. Y. Sarıbay (Ed.). Türkiye’de Siyaset: Süreklilik ve Değişim (535-558). İstanbul: Der Yayınları.
• Kanlıgöz, C. (1996). Katılımcı Demokrasi ya da “İdari Usul Kanunu” Hazırlığı Uluslararası Üzerine. Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 45 (1- 4), 167-185.
• Kapani, M. (2004). Politika Bilimine Giriş. 16. Baskı. Ankara: Bilgi Yayınları.
• Karkın, N. (2012). E-Katılım Kavramı ve Süreci: Kamu Siyasa Oluşum Sürecine Vatandaş Katısının Olabilirliği. Sosyoekonomi Dergisi. 8 (17), 41-62.
• Kışlalı, T. A. (2003). Siyasal Sistemler Siyasal Çatışma ve Uzlaşma. 6. Baskı. Ankara: İmge Yayınları.
• Küçükağa, M. (1995). Türkiye’de Ve İslam Ülkelerinde Demokrasi Oyunları. İstanbul: Emre Yayınları, İstanbul, 1995, s. 15–17
• Mayo, B. H. (1964). Demokratik Teoriye Giriş E Kongar (Çev.). Ankara: Türk Siyasi İlimler Derneği.
• Mouffe, C. (2002). Demokratik Paradoks A. C. Aşkın (Çev). Ankara: Epos Yayınları.
• Ökmen, M. (2005). Küresel Sistem, Demokratikleşme-Yerelleşme Dinamikleri ve Yerel Demokrasi. K. Görmez (Ed.). Küreselleşme ve Yerelleşme (s. 21-66). Ankara: Odak Yayınları
• Öner, Ş. (2001). Sivil Toplum Kuruluşlarının Yerel Demokrasi Ve Katılım Algılamaları. Çağdaş Yerel Yönetimler Dergisi, 10 (2), 51-67.
• Öner, Ş. (2006). Türkiye’de Belediye Yönetimi. Ankara: Nobel Yayınları.
• Örs, B. (2006). Siyasal Temsil. İ.Ü. Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, No: 35, 1- 22.
• Özbey, B. (1999). Daha Demokratik ve Daha Etkin Belediye Yönetimi İçin Yeni Bir Seçim Sistemi Önerisi. Çağdaş Yerel Yönetimler Dergisi, 8( 4), 122- 143.
• Özer, İ. (1996). Siyasal Kültür, Demokrasi ve Demokratik Değerler. Hacettepe Üniversitesi İktisadi Ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 14 (1), 71-98.
• Özgür, H. (2003). Yeni Kamu Yönetimi Hareketi. M. Acar ve H. Özgür (Ed.). Çağdaş Kamu Yönetimi (183-226). Ankara: Nobel Yayınları.
• Sağır, Ö. M. (2004). Demos’un Genişlemesi ve Temsili Demokrasiden Küresel Doğrudan Demokrasiye. Amme İdaresi Dergisi, 7 (3), 1-15.
• Sağır, Ö. M. ve Naci K. (2005). Demokrasinin Güncel Sorunları ve Demokratik Paradokslar. Akdeniz İ.İ.B.F. Dergisi, 5 (10), 1-25.
• Saray, M. (1999). Türk Devletlerinde Meclis (Parlamento), Demokratik Düşünce ve Atatürk. Ankara: Atatürk Araştırma Merkezi Yayınları.
• Sarıbay, Y. A. (1991). Yurttaşlık ve Katılımcı Demokrasi. Birikim Dergisi, Sayı: 32, 17-24.
• Sarıbay, Y. A. (1994). Siyasal Sosyoloji. İstanbul: Der Yayınları.
• Sartori, G. (1993). Demokrasi Teorisine Geri Dönüş. T. Karamustafaoğlu ve M. Turhan (Çev.). Ankara: Türk Demokrasi Vakfı Yayınları.
• Sitembölükbaşı, Ş. (2005). Liberal Demokrasinin Çıkmazlarına Çözüm Olarak Müzakereci Demokrasi. Akdeniz Üniversitesi İİBF Dergisi, 5 (10), 139- 162.
• Şahin, A., Temizel, H. ve Temizel, M. (2004). Türkiye’de Demokrasiden E- Demokrasiye Geçiş Süreci ve Karşılaşılan Sorunlar. Eskişehir: 3. Ulusal Bilgi, Ekonomi ve Yönetim Kongresi, 253-262.
• Şener, H. E. (2005). Kamu Yönetiminde Katılım Ve Çoğulculuk. Amme İdaresi Dergisi, 38 (4), 1-22.
• Şengül, R. (2007). Yerel Demokrasiyi Güçlendirme Yolunda Bir Katılım Yöntemi Olarak Kamu Anketi Uygulaması. Çağdaş Yerel Yönetimler Dergisi, 16 (2), 7-20.
• Şinik, B. (2009). Türkiye’de Yerel Katılım: Fransa ile Karşılaştırmalı Bir Değerlendirme. Çağdaş Yerel Yönetimler Dergisi, 18 (3), 1-22.
• Tekeli, İ. (2004). Katılımcı Demokrasi, Sivil Ağlar ve Sivil Toplum Kuruluşları. İstanbul: 15. STK Sempozyumu, 1-13.
• Tortop, N. (1992). Yeni Demokratik Yapılanmada Göz Önünde Tutulması Gereken Temel İlkeler. Amme İdaresi Dergisi, 25 (2), 61-72.
• Türköne, M. (2007). Siyaset, Ankara: Lotus Yayınları.
• Üskül, Z. (1993). Yeni Bir Demokrasi Arayışı: Yerel Demokrasi. Anayasa Yargısı Dergisi, Cilt: 10, 333-344.
• Üstüner, Y. ve Keyman, E. F. (1995). Globalleşme, Katılımcı Demokrasi ve Örgüt Sorunu. Ekonomik Yaklaşım Dergisi, 6 (17-18), 33-50.
• Yanık, M. (2005). Yeniden Doğrudan Demokrasi. http://www.e- akademi.org/incele.asp?...r/myanik-1.html.
• Zavala, V. A. (2006). Katılımcı Demokrasi. N. Aras (Çev.). Ankara: Dipnot Yayınları.