The comparatively examination on some bio-ecological properties of two scot pine forests on Koyulhisar, Sivas

Year 2017, , 113 - 122, 30.10.2017

Bektaş Sönmez , Fikret Koçbulut Ahu Kutlay Selda Gedik Mehmet Işık

https://doi.org/10.28978/nesciences.349301

Abstract

Scots pine forest properties will help us in obtaining information about how to use the forests within the system and about their capacity, as well as learning their bio-ecological features. Such information will support the knowledge about their protection and use conditions. This study aims to reveal the bio-ecological characteristics of the Igdırdag and Sisorta scots pine forests in Koyulhisar. Also, to compare two scots pine forests in terms of their characteristics. Five stations were determined in each forest. The geographic position was determined with GPS and 15 scots pines were randomly selected for each station. The age, the bark thickness, the tree height and the diameter were measured. The amount of accumulated litter on the soil surface and the physical properties of soil were also determined in the laboratory. Sisorta scots pine forest had higher elevation and lower slope, and also, scots pine tree in Sisorta has larger diamter. In terms of soil properties, the soil of Igdırdag scots pine forest had higher lime content than Sisorta scots pine forest. Aspect of each station in two forests is different from each other. The two forests had similar properties for scots pine properties except diameter. Similarly, soil properties except lime content show homogeneity. Aspect and slope of each station could be cause those differences. The more researcher stated that shading aspect is positively effect on site index for different species. In conclusion, Koyulhisar scots pine forests is healty. The increasing human population has a negative impact on the forest and the establishment of new forests is unavoidable.

Keywords

Scots Pine Forest, Forestry, Koyulhisar, Bio-ecology

References

• Atalay, İ. (1992). Kayın (Fagus orientalis Lipsky.) ormanlarının ekolojisi ve tohum transferi yönünden bölgelere ayrılması. Orman Ağaçları ve Tohumları Islah Araştırma Müdürlüğü, Yayın No: 5, Ankara, 209 s.
• Atalay, F. (1998). Niksar orman işletmesindeki Karaçam, Sarıçam, Kızılçam ağaçlandırmalarının değerlendirilmesi. Yüksek Lisans Tezi, K.T.Ü. Fen Bilimleri Enstitüsü, Trabzon.
• Barrett, S. W. & Arno, S. F. (1988). Increment-borer methods for determining fire history in coniferous forests. Gen. Tech. Rep. INT-244. Ogden, UT: U.S. 15 p.
• Bouyer, O. & Serengil, Y. (2016). Carbon stored in harvested wood products in Turkey and projections for 2020. Journal of the Faculty of Forestry Istanbul University, 66(1): 295- 302. DOI: 10.17099/jffiu.48603.
• Boydak, M. (1982). Keşan yöresi saf Kızılçam (Pinus brutia Ten.) ağaçlandırmalarında kültür yöntemleri ile doğal faktörlerin gelişim üzerindeki ve dikim aralıklarının hesaplanması. İ.Ü.O.F.Yayın No: 325, Taş Matbası, İstanbul.
• Bozkuş, H.F. (1987). Toros göknarı (Abies cilicica Carr)’nın Türkiye’deki doğal yayılışı ve silvikültürel Özellikleri. Orman Genel Müdürlüğü, Yayın No: 660, Seri No: 60, Ankara, 166 s.
• Çağlar, K. Ö. (1949). Toprak Bilgisi. A. Ü. Ziraat Fakültesi Yayınları: 10, Ankara.
• Çepel, N., Dündar, M., Günel, A. (1977). Türkiye’nin önemli yetişme bölgelerinde saf sarıçam ormanlarının gelişimi ile bazı edafik ve fizyografik etkenler arasındaki ilişkiler. TÜBİTAK, Tarım ve Ormancılık Araştırma Grubu, Ankara,165.
• Çepel, N., Dündar, M. (1983). Bolu Aladağ orman ekosistemlerinde sarıçam (P.sylvestris L.) boy artımı ile reliyef ve toprak özellikleri arasındaki ilişkiler. İstanbul Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi, Seri A, Vol. 30(1), 129-138.
• Çepel, N. & Dündar, M. (1985). Tipik orman yetişme bölgelerinde sarıçam ve kızılçam meşcerelerinde boy artımı ile iğne yapraklardaki besin maddesi düzeyleri arasındaki ilişkiler. İstanbul Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi,, Seri A Vol. 35 (1), 40-53.
• Daşdemir, İ. (1987). Türkiye’deki Doğu Ladini (Picea orientalis L. Carr) ormanlarında yetişme ortamı faktörleri-verimlilik ilişkisi. İ.Ü. Fen Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul, 122 s.
• Dindaroğlu, T., Vermez, Y., Akay, A. E., Gündoğan, R. (2015). Toprakların bazı mekanik özelliklerinin (atterberg limitleri) ormancılık faaliyetlerinin planlanmasında kullanılabilirliği. Üretim İşlerinde Hassas Ormancılık Sempozyumu, Ilgaz, 151-161.
• Eruz, E., (1984). Balıkesir orman başmüdürlüğü saf karaçam meşcerelerinin boy gelişimi ile bazı edafik ve fizyografik özellikler arasındaki ilişkiler. İ.Ü. Yayınları, Yayın No: 3264, Orman Fakültesi Yayın No:318, İstanbul.
• Fakılı, M. (2012). Çamkoru araştırma ormanı (Çamlıdere-Ankara) saf, aynı yaşlı ve doğal sarıçam (Pinus sylvestris L.) meşcerelerinin büyüme özellikleri. Süleyman Demirel Üniversitesi. Fen Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Isparta.
• Genç Lermi, A. Şahin, P., Öztürk, H. (2016). Bartın ilinde bir mera ıslah çalışmasının değerlendirilmesi. Bartın Orman Fakültesi Dergisi 18(2): 65-70. Doi:10.24011-barofd.267299.
• Gol, C., Çakır, M., Baran, A. (2010). Comparison of soil properties between pure and mixed Uludag fir (Abies nordmanniana ssp. bornmülleriana Mattf.) stands in Ilgaz Mountain National Park. Ekoloji 19(75), 33-40. doi: 10.50531ekoloji.2010.755.
• Günlü, A., Yılmaz, M., Altun, L., Ercanlı, İ., Küçük, M. (2006). Artvin Genya dağı bölgesinde saf Doğu Ladini (Picea orientalis L.) link.) meşcerelerinin verimliliği ile bazı edafik ve fizyografik faktörler arasındaki ilişkiler. Süleyman Demirel Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi, Seri: A, (1): 1-10.
• Jackson, M. L. 1958. Soil chemical analysis. Pretice-Hall, Inc. Englewood Cliffs, New Jersey, U.S.A., 1-498.
• Kahriman, A and Yavuz, H. (2012). The construction of variable density yield table for scots pine and oriental beech mixed stands in Black Sea region. Kastamonu Üni., Orman Fakültesi Dergisi 12 (1): 36-54.
• Kim, Y., & van Zyl, J. (2001). Comparison of forest parameter estimation techniques using SAR data. IGARSS, AIRSAR PacRim Conferences and Workshop, Sydney, Australia.
• Korkut, H. (1983). Toprak (tanımı, oluşumu, özellikleri). Topraksu Genel Müdürlüğü Yayınları, Yayın No:728, Ankara, 88.
• Lawes, M. J., Adie, H., Russell-Smith, J., Murphy, B., Midgley, J. J. (2011). How do small savanna trees avoidstem mortality by fire? The roles of stem diameter, height and bark thickness. Ecosphere 2(4):art42. doi: 10.1890/ES10-00204.1.
• Marcos, J. A., Marcos, E., Taboada, A., Tarrega, R. (2007). Comparison of community structure and soil characteristics in different aged Pinus sylvestris plantations and a natural pine forest. Forest Ecology and Management. Volume: 247, Issue:1-3, 35-42.
• OGM, (2014). Türkiye'de orman varlığı. Orman İdaresi ve Planlama Dairesi Başkanlığı Yayın No: 115 Envanter Serisi No: 17.
• Ovideo, A. B., Peinado, R. R., Modrego, P., Alanso, R., Montero, G. (2015). Forest thinning impact on carbon stock and soil condition in Southern European population of P. sylvestris L. Forest Ecology and Management. Volume: 357, 259-267.
• Özdemir, Y. S. (2011). Ardahan Yalnızçam ve Merkez yöresinde saf sarıçam meşcerelerinin toprak özelliklerinin belirlenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Artin Çoruh Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Artvin.
• Özel, H.B & Ertekin, M. (2010). Ecologıcal conditions in the natural group regeneration areas of oriental beech (Fagus orientalis Lipsky.) in Bartın and Devrek District. Bartın Orman Fakültesi Dergisi, 12(17), 47-64.
• Peters, R. 1992. Ecology of beech forests in the Northern Hemisphere, Wageningen, Nederlands, 125 p.
• U. S. Salinity Laboratory Staff (1954). Diagnosis and improvement of, saline and alkaline soils. L. A. Richards (ed). USA Agriculture Handbook B, No: 60, U. S. Gov. Printing Office, Washington, P: 160.
• Sanderson, E.W., Jaiteh, M., Levy, M.A., Redfrod, K.H., Wannebo, A.V., Woolmer, G. (2002). The human footprint and the last of the wild. Bioscience, 52, 891–904.
• Şenyurt, M & Saraçoğlu, Ö. (2012). The consruction of site tables for scots pine (Pinus sylvestris L.) stands in West Black Sea region. Kastamonu Üni., Orman Fakültesi Dergisi 12 (1): 102-111.
• Tolunay, D. (2003). Aladağ’da (Bolu) sıklık çağındaki sarıçam (Pinus sylvestris L.) meşcerelerinde bakımların madde dolaşımına etkileri. İstanbul Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi,Seri A 53(1), 47-68.
• Yan, F., Ullah, M. R., Gong, Y., Fenk, Z., Chowdury, Y. Wu, L. (2012). Use of a no prism total station for field measurements in Pinus tabulaeformis Carr. stands in China. Biosystems Engineering 113: 259- 265. Oi: 10.1016/j.biosystemseng.2012.08.007.
• Zech, W. & Çepel, N. (1982). G. Anadolu’daki bazı P.brutia meşcerelerinin gelişimi ile toprak ve reliyef özellikleri arasındaki ilişkiler. İ.Ü. Orman Fakültesi Yayınları No: 191, İstanbul.
• Zengin, N. (2010). Giresun ili alucra yöresi saf ve karışık sarıçam meşcerelerinde bazı toprak özelliklerinin belirlenmesi. Yüksek Lisans Tezi Artin Çoruh Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Artvin.