Amaç: Dental implantların dijital ölçüleri yaygın olarak kullanılmaktadır ve dişsiz çenelerin tam ark taramaları için tek ve kısmi dişsiz boşluklara göre daha düşük doğruluk sonuçları vermektedir. Mevcut araştırmanın amacı, çoklu implantlı dişsiz arkların dijital ölçülerinin doğruluğu üzerinde, tarama gövdesi malzemesinin ve ek referans alanlarının etkisini değerlendirmektir.
Gereç ve Yöntem: Ana model olarak altı implantlı (BLT, RC, Institut Straumann, AG) dişsiz bir maksilla modeli kullanılmıştır. PEEK ve PMMA tarama gövdeleri implantlara yerleştirilmiş ve bir ağız içi tarayıcı (TRIOS4, 3Shape) ile dijital ölçüler alınmıştır. Dişsiz boşluklara akışkan kompozit (C), dişeti bariyer materyali (GB), taranabilir silikondan (S) yapılmış referans işaretleyiciler yerleştirilmiş ve ölçüler alınmıştır. Ana model, yüksek çözünürlüklü bir referans tarayıcı ile dijitalleştirilmiştir. Önceden belirlenen noktaların sapmaları ve implantlar arası mesafeler çakıştırma tekniği kullanılarak hesaplanmıştır. Çoklu karşılaştırmaları belirlemek için Mann Whitney U ve Kruskal Wallis-H testi yapılmıştır.
Bulgular: İmplantlar arası mesafe ölçümleri, PEEK tarama gövdelerinin PMMA tarama gövdelerinden daha iyi hassasiyet gösterdiğini göstermiştir (Ortalama sapmalar; PEEK: 40±4 mµ, PMMA: 127±6 mµ, p<.001). Alt gruplarda da PEEK grupları PMMA gruplarına göre daha doğru sonuçlar vermiştir (p<.001). Kruskal-Wallis testi de kesinlikte gruplar arasında önceden belirlenmiş noktaların sapmalarında istatistiksel olarak farklılık göstermiştir (p<.001). Ek referans alanlarının eklenmesi, PEEK gruplarında ölçünün kesinliği ve doğruluğu etkilememiştir.
Sonuç: PEEK tarama gövdeleri kullanıldığında, referans işaretçilerin eklenmesi dijital ölçülerin doğruluğunda herhangi bir anlam ifade etmemektedir. PMMA, tarama gövdesi malzemesi olarak alternatif bir malzeme gibi görünmüyor, ek referans alanlarının eklenmesi gerekmektedir. Ancak farklı tarama teknolojileri ile daha ileri çalışmalar yapılmalıdır.
Aim: The aim of current research is to evaluate the effect of scanbody material and additional reference markers in the form of artificial landmarks on the accuracy of digital impressions of edentulous arches with multiple implants.
Material and Methods: A model of an edentulous maxilla with six implants (BLT, RC, Institut Straumann, AG) was used as master model. PEEK and PMMA scanbodies were screwed on the implants and digital impressions were obtained with an intraoral scanner (TRIOS4, 3Shape). Reference markers made of flowable composite (C), gingival barrier material (GB), scannable silicone (S) were placed on the edentulous spaces and impressions were obtained. The master model was digitalized with an extraoral high-resolution reference scanner. Deviations of the predetermined points and inter-implant distances were calculated by using superimpositining technique.
Results: Inter-implant distance measurements showed that PEEK scanbodies demonstrated better precision than PMMA scanbodies, (p<.001). In the subgroups, also PEEK groups were more accurate than PMMA groups (p<.001). Kruskal-Wallis test also showed statistical difference in deviations of the predetermined points among the groups in precision (p<.001). Addition of markers did not influence the precision and trueness in PEEK groups but in PMMA groups both in distance measurements and predetermined point deviations.
Conclusion: Addition of reference markers does not make any significance in the accuracy of digital impressions when PEEK scanbodies are used. PMMA seems not to be an alternative material as scanbody material, addition of markers is needed.
Primary Language | English |
---|---|
Subjects | Prosthodontics |
Journal Section | RESEARCH ARTICLE |
Authors | |
Publication Date | August 30, 2024 |
Submission Date | August 10, 2023 |
Acceptance Date | May 27, 2024 |
Published in Issue | Year 2024 Volume: 6 Issue: 2 |
Bu eser Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.