BibTex RIS Cite

THE HISTORY OF SEMIOTICS

Year 2013, Volume: 8 Issue: 4, 332 - 348, 01.05.2013

Abstract

The scientific application of semiotics coincides with the second half of the twentieth century though the historical background of it as a discipline dates back to ancient times, and since then it has started to be one of the most frequently used methods. In this study, the historical development of semiotics is going to be revealed by undertaking a literature review and utilizing from the works of Ferdinand de Saussure, a Swiss linguist, and Charles Sanders Peirce, an American logician. It is hoped that this study will be useful for researchers who tries to apply this method to different social sciences like cinema, architecture, and behavioral sciences besides literary texts.

References

  • Aktulum, K., (2004). Göstergebilim. Süleyman Demirel Üniversitesi, Burdur Eğitim Fakültesi Dergisi, No: 7, ss:1-12.
  • Barthes, R., (1993). Göstergebilimsel Serüven. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
  • Barthes, R., (1967). Système de la Mode. Paris: Seuil.
  • Barthes, R., (1970). S/Z, Paris: Seuil.
  • Benveniste, E., (1964-1974). Problèmes de linguistique générale. Paris: Gallimard, 2 cilt.
  • Bertrand, D., (2000). Précis de sémiotique littéraire. Paris: Nathan.
  • Blesson, P., (2000). Interdisciplinarité et sémiotique. Strasburg: Presses Universitaires.
  • Coquet, J.C., (1973). Sémiotique littéraire. Paris: Mame.
  • Courtés, J., (1995). Du lisible au visible. Brüksel: De BoeckUniversité.
  • Courtes, J., (1976). Introduction à la sémiotique narrative et Discursive. Paris: Hachette.
  • Courtes, J., (1991). Analyse sémiotique du discours. Paris: Hachette.
  • Deely, J., (1990). Basics of Semiotics. Bloomington: Indiana University Pres.
  • Ducrot, O. and Todorov, T., (1972). Dictionnaire encyclopédique des sciences du langage. Paris: Seuil.
  • Eco, U., (1991). Alımlama göstergebilimi üzerine notlar. İstanbul: Düzlem Yayınları.
  • Eco, U., (1988). Sémiotique et philosophie du langage. Paris: P.U.F.
  • Erdoğan, İ., (2011). İletişimi Anlamak. Ankara: Pozitif Matbaacılık.
  • Erkman, F., (1987). Göstergebilime giriş. İstanbul: Alan yayıncılık.
  • Filizok, R., (2001). Anlam Analizine Giriş. İzmir: Ege Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Yayınları, No: 115.
  • Floch, J.M., (1985). Mais Qu’est donc que la sémiotique?. Le Français dans le monde. No:197. ss:44-47. Paris: Hachette.
  • Fontanille, J., (1999). Sémiotique et littérature. Paris: PUF.
  • Greimas, A.J., (1966). Sémantique Structurale. Paris: Larousse. Greimas, A.J., (1970). Du Sens, Paris: Seuil.
  • Guiraud, P., (1994). Göstergebilim. (Çev:Mehmet Yalçın). Ankara: İmge Yayınları.
  • Günay, V.D., (2007). Metin bilgisi. İstanbul: Multilingual.
  • Günay, V.D., (2004). Dil ve iletişim. İstanbul: Multilingual.
  • Güneş, A., (2012). “Çağdaş bir çözümleme yöntemi: Göstergebilim”. E-Journal of New World Sciences Academy, Volome:7, Number:2, Article Number:4C0132, ss:31-43.
  • Hénault, A., (2002). Questions de sémiotique. Paris: PUF.
  • Hjelmslev, L., (1971). Prolégomènes à une théorie du langage. Paris: Minuit.
  • Jaillet, A., (2000). Une école de sémiotique. Strasbourg: Presses Universitaires de Strasbourg.
  • Jauss, H.R., (1978). Pour une esthétique de la réception. Paris: Gallimard.
  • Kıran, A., (2002). Yazınsal okuma süreçleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
  • Kıran, A., (2010). Dilbilime giriş. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
  • Klinkenberg, Jean-Marie, (1996). Précis de sémiotique générale. Bruxelles: De Boeck-Université.
  • Kristeva, J., (1969). Sémèiotiké. Recherches pour une sémanalyse, Paris: Seuil.
  • Levi-Strauss, C., (1958). Anthropologie Structurale. Paris: Plon.
  • Marin, L., (1971). Etudes sémiologiques. Ecritures, peintures. Paris: Klincksieck,.
  • Martinet, J., (1970). Clefs pour la sémiologie. Paris: Seghers. Metz, C., (1977). Essais sémiotiques. Paris: Klincksieck.
  • Moran, B., (2009). Edebiyat Kuramları ve Eleştiri. İstanbul: İletişim Yayınları.
  • Mounin, G., (1970). Introduction à la sémiologie. Paris: Minuit. Mutlu, E., (2004) İletişim Sözlüğü. Ankara: Bilim ve Sanat Yayınları.
  • Öztokat, N., (2005). Yazınsal metin çözümlemesinde kuramsal yaklaşımlar. İstanbul: Multilingual.
  • Peirce, C.S., (1978). Ecrits sur le signe. Paris: Seuil.
  • Propp, V., (2000). Masalın Biçimbilimi. İstanbul: OM yayınevi.
  • Rastier, F., (1973). Essais de sémiotique discursive. Paris: Mame.
  • Rifat, M., (1992). Göstergebilimin ABC’si. İstanbul: Simavi Yayınları.
  • Rifat, M., (2000). XX. Yüzyılda dilbilim ve göstergebilim kuramları. İstanbul: OM yayınevi.
  • Riffaterre, M., (1983). Sémiotique de la poésie. Paris: Seuil.
  • Saussure, F., (1985). Genel Dilbilim Dersleri. (Çev: Berke Vardar). Ankara: Birey ve Toplum Yayınları.
  • Timur, Ş., (2001). Göstergebilim Tartışmaları. İstanbul: Multilingual Yayınları.
  • Todorov, T., (1967). Littérature et signification. Paris: Larousse.
  • Vardar, B., (1988). Açıklamalı Dilbilim Terimleri Sözlüğü. İstanbul: ABC Yayınları.
  • Vardar, B., (2001). Dilbilimin Temel Kavram ve İlkeleri. İstanbul: Multilingual Yayınları.
  • Yücel, T., (2001). Genel Göstergebilim: Göstergebilim Tartışmaları. İstanbul: Multilingual.
  • Yücel, T., (1992). Anlatı yerlemleri. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
  • Yücel, T., (1999). Yapısalcılık. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.

GÖSTERGEBİLİM TARİHİ

Year 2013, Volume: 8 Issue: 4, 332 - 348, 01.05.2013

Abstract

Bir disiplin olarak göstergebilim tarihsel geçmişi antik çağlara kadar uzanmış olsa da, bilimsel düzeylerde kullanılması ancak 20. yüzyılın ikinci yarısından sonraya rastlamakta ve sıklıkla başvurulan yöntemlerden biri haline gelmeye başlamıştır. İsviçreli bir dilbilimci olan Ferdinand de Saussure ve Amerikalı mantıkçı Charles Sanders Peirce`ün çalışmalarından da faydalanarak kaynak tarama yöntemiyle göstergebilimin tarihsel gelişim süreci gözler önüne serilmeye çalışılmıştır. Bu çalışmanın yazınsal metinler dışında sinem, mimari, davranış gibi çok farklı sosyal bilimler alanlarında da bu yaklaşımın uygulamasını yapma uğraşında olan araştırmacıların çalışmalarına katkı sağlayacağına yönelik bir umut beslenmektedir.

References

  • Aktulum, K., (2004). Göstergebilim. Süleyman Demirel Üniversitesi, Burdur Eğitim Fakültesi Dergisi, No: 7, ss:1-12.
  • Barthes, R., (1993). Göstergebilimsel Serüven. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
  • Barthes, R., (1967). Système de la Mode. Paris: Seuil.
  • Barthes, R., (1970). S/Z, Paris: Seuil.
  • Benveniste, E., (1964-1974). Problèmes de linguistique générale. Paris: Gallimard, 2 cilt.
  • Bertrand, D., (2000). Précis de sémiotique littéraire. Paris: Nathan.
  • Blesson, P., (2000). Interdisciplinarité et sémiotique. Strasburg: Presses Universitaires.
  • Coquet, J.C., (1973). Sémiotique littéraire. Paris: Mame.
  • Courtés, J., (1995). Du lisible au visible. Brüksel: De BoeckUniversité.
  • Courtes, J., (1976). Introduction à la sémiotique narrative et Discursive. Paris: Hachette.
  • Courtes, J., (1991). Analyse sémiotique du discours. Paris: Hachette.
  • Deely, J., (1990). Basics of Semiotics. Bloomington: Indiana University Pres.
  • Ducrot, O. and Todorov, T., (1972). Dictionnaire encyclopédique des sciences du langage. Paris: Seuil.
  • Eco, U., (1991). Alımlama göstergebilimi üzerine notlar. İstanbul: Düzlem Yayınları.
  • Eco, U., (1988). Sémiotique et philosophie du langage. Paris: P.U.F.
  • Erdoğan, İ., (2011). İletişimi Anlamak. Ankara: Pozitif Matbaacılık.
  • Erkman, F., (1987). Göstergebilime giriş. İstanbul: Alan yayıncılık.
  • Filizok, R., (2001). Anlam Analizine Giriş. İzmir: Ege Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Yayınları, No: 115.
  • Floch, J.M., (1985). Mais Qu’est donc que la sémiotique?. Le Français dans le monde. No:197. ss:44-47. Paris: Hachette.
  • Fontanille, J., (1999). Sémiotique et littérature. Paris: PUF.
  • Greimas, A.J., (1966). Sémantique Structurale. Paris: Larousse. Greimas, A.J., (1970). Du Sens, Paris: Seuil.
  • Guiraud, P., (1994). Göstergebilim. (Çev:Mehmet Yalçın). Ankara: İmge Yayınları.
  • Günay, V.D., (2007). Metin bilgisi. İstanbul: Multilingual.
  • Günay, V.D., (2004). Dil ve iletişim. İstanbul: Multilingual.
  • Güneş, A., (2012). “Çağdaş bir çözümleme yöntemi: Göstergebilim”. E-Journal of New World Sciences Academy, Volome:7, Number:2, Article Number:4C0132, ss:31-43.
  • Hénault, A., (2002). Questions de sémiotique. Paris: PUF.
  • Hjelmslev, L., (1971). Prolégomènes à une théorie du langage. Paris: Minuit.
  • Jaillet, A., (2000). Une école de sémiotique. Strasbourg: Presses Universitaires de Strasbourg.
  • Jauss, H.R., (1978). Pour une esthétique de la réception. Paris: Gallimard.
  • Kıran, A., (2002). Yazınsal okuma süreçleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
  • Kıran, A., (2010). Dilbilime giriş. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
  • Klinkenberg, Jean-Marie, (1996). Précis de sémiotique générale. Bruxelles: De Boeck-Université.
  • Kristeva, J., (1969). Sémèiotiké. Recherches pour une sémanalyse, Paris: Seuil.
  • Levi-Strauss, C., (1958). Anthropologie Structurale. Paris: Plon.
  • Marin, L., (1971). Etudes sémiologiques. Ecritures, peintures. Paris: Klincksieck,.
  • Martinet, J., (1970). Clefs pour la sémiologie. Paris: Seghers. Metz, C., (1977). Essais sémiotiques. Paris: Klincksieck.
  • Moran, B., (2009). Edebiyat Kuramları ve Eleştiri. İstanbul: İletişim Yayınları.
  • Mounin, G., (1970). Introduction à la sémiologie. Paris: Minuit. Mutlu, E., (2004) İletişim Sözlüğü. Ankara: Bilim ve Sanat Yayınları.
  • Öztokat, N., (2005). Yazınsal metin çözümlemesinde kuramsal yaklaşımlar. İstanbul: Multilingual.
  • Peirce, C.S., (1978). Ecrits sur le signe. Paris: Seuil.
  • Propp, V., (2000). Masalın Biçimbilimi. İstanbul: OM yayınevi.
  • Rastier, F., (1973). Essais de sémiotique discursive. Paris: Mame.
  • Rifat, M., (1992). Göstergebilimin ABC’si. İstanbul: Simavi Yayınları.
  • Rifat, M., (2000). XX. Yüzyılda dilbilim ve göstergebilim kuramları. İstanbul: OM yayınevi.
  • Riffaterre, M., (1983). Sémiotique de la poésie. Paris: Seuil.
  • Saussure, F., (1985). Genel Dilbilim Dersleri. (Çev: Berke Vardar). Ankara: Birey ve Toplum Yayınları.
  • Timur, Ş., (2001). Göstergebilim Tartışmaları. İstanbul: Multilingual Yayınları.
  • Todorov, T., (1967). Littérature et signification. Paris: Larousse.
  • Vardar, B., (1988). Açıklamalı Dilbilim Terimleri Sözlüğü. İstanbul: ABC Yayınları.
  • Vardar, B., (2001). Dilbilimin Temel Kavram ve İlkeleri. İstanbul: Multilingual Yayınları.
  • Yücel, T., (2001). Genel Göstergebilim: Göstergebilim Tartışmaları. İstanbul: Multilingual.
  • Yücel, T., (1992). Anlatı yerlemleri. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
  • Yücel, T., (1999). Yapısalcılık. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
There are 53 citations in total.

Details

Primary Language Turkish
Journal Section Public Administration
Authors

Ahmet Gunes This is me

Publication Date May 1, 2013
Published in Issue Year 2013 Volume: 8 Issue: 4

Cite

APA Gunes, A. (2013). GÖSTERGEBİLİM TARİHİ. Humanities Sciences, 8(4), 332-348. https://doi.org/10.12739/NWSA.2013.8.4.4C0172
AMA Gunes A. GÖSTERGEBİLİM TARİHİ. Humanities Sciences. May 2013;8(4):332-348. doi:10.12739/NWSA.2013.8.4.4C0172
Chicago Gunes, Ahmet. “GÖSTERGEBİLİM TARİHİ”. Humanities Sciences 8, no. 4 (May 2013): 332-48. https://doi.org/10.12739/NWSA.2013.8.4.4C0172.
EndNote Gunes A (May 1, 2013) GÖSTERGEBİLİM TARİHİ. Humanities Sciences 8 4 332–348.
IEEE A. Gunes, “GÖSTERGEBİLİM TARİHİ”, Humanities Sciences, vol. 8, no. 4, pp. 332–348, 2013, doi: 10.12739/NWSA.2013.8.4.4C0172.
ISNAD Gunes, Ahmet. “GÖSTERGEBİLİM TARİHİ”. Humanities Sciences 8/4 (May 2013), 332-348. https://doi.org/10.12739/NWSA.2013.8.4.4C0172.
JAMA Gunes A. GÖSTERGEBİLİM TARİHİ. Humanities Sciences. 2013;8:332–348.
MLA Gunes, Ahmet. “GÖSTERGEBİLİM TARİHİ”. Humanities Sciences, vol. 8, no. 4, 2013, pp. 332-48, doi:10.12739/NWSA.2013.8.4.4C0172.
Vancouver Gunes A. GÖSTERGEBİLİM TARİHİ. Humanities Sciences. 2013;8(4):332-48.